Η παρουσία ή απουσία τους στην ζωή ενός ατόμου επηρεάζει σημαντικά τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Θεωρητικά, η πατρότητα αποτελεί μία από τις πρώτες μορφές σχέσεων που το άτομο διαμορφώνει με τον ερχομό του στον κόσμο. Φυσικά μια τόσο σημαντική πτυχή των ανθρωπίνων σχέσεων δεν θα μπορούσε να παραβλεφθεί από την έβδομη τέχνη. Στην ιστορία του κινηματογράφου έχουμε γνωρίσει πατρικές φιγούρες πρότυπα, αλλά και μη. Ανάμεσα στην πληθώρα ταινιών που εξερεύνησαν αυτή τη σχέση, επιλέχθηκαν ιδιαίτερες και αγαπημένες ταινίες που ξεχωρίσαμε. Ας δούμε λοιπόν, 15 ταινίες για την πατρότητα και όλες τις πτυχές με τις οποίες συνεπάγεται.
«To Kill a Mockingbird» (1962)
Μιλώντας για πατρικές φιγούρες δεν γίνεται να παραληφθεί μία από τις αρτιότερες. Ο χήρος δικηγόρος Atticus Finch (Gregory Peck) μεγαλώνει τα δυο παιδιά του. Μέσα από τις πράξεις του αποτελεί πρότυπο, τόσο για την οικογένειά του όσο και για την τοπική κοινωνία. Η στάση όλων θα αλλάζει απέναντί του όταν αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός μαύρου κατηγορούμενου για βιασμό, θέλοντας να διδάξει στα παιδιά του την ισότητα και την αξιοκρατία.
«Kramer vs. Kramer» (1979)
Ως πρωτοποριακή για την εποχή της, το «Kramer vs. Kramer» ακολουθεί έναν πατέρα (Dustin Hoffman) που μετά τον χωρισμό του προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μεγαλώνοντας μόνος του ένα παιδί. Πάνω που βρίσκει μια ρουτίνα και αρχίζει να φτιάχνει η σχέση του με τον μικρό, η μητέρα (Meryl Streep) επιστρέφει διεκδικώντας την κηδεμονία. Η πολύ αληθινή και τρυφερή σχέση του πατέρα με το μοναχοπαίδι του κατάφερε να αγγίξει το κοινό όταν προβλήθηκε. Πλέον συγκαταλέγεται στις κλασικές και πιο αγαπημένες του είδους.
«Mrs. Doubtfire» (1993)
Μετά από έναν επεισοδιακό χωρισμό, η μητέρα αναλαμβάνει την κηδεμονία των παιδιών, θεωρώντας τον Daniel (Robin Williams) ακατάλληλο να τα αναθρέψει. Εκείνος όμως δεν είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τα παιδιά του. Επιστρατεύοντας τις δεξιότητές του ως ηθοποιός μεταμφιέζεται σε γυναίκα και πιάνει δουλειά ως οικονόμος στο σπίτι τους, αποδεικνύοντας πως μπορεί να τα καταφέρει. Μια ξεκαρδιστική κωμωδία με τον ταλαντούχο και αγαπημένο Williams σε έναν από τους ρόλους που τον χαρακτήρισαν.
«Life is Beautiful» (1997)
Η εν λόγω ταινία δεν ανήκει τυχαία στις κορυφαίες όλων των εποχών. Στην φρίκη που υπήρξε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ένας Ιταλοεβραίος πατέρας (Roberto Benigni) βρίσκεται σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με το γιο του. Στην προσπάθειά του να προστατεύσει τον μικρό από την άσχημη πραγματικότητα επιστρατεύει το χιούμορ και τη φαντασία του κόντρα στις συνθήκες. Είναι υπέροχος ο τρόπος που παρουσιάζονται το εύρος της προσπάθειας ενός γονιού να προστατεύσει το παιδί του ακόμη και στις καταστάσεις που δεν περνούν από τα χέρια του.
«I Am Sam» (2001)
Ο Sam (Sean Penn) μεγαλώνει μόνος του την πανέξυπνη μικρή Lucy (Dakota Fanning). Όμως ο Sam διαφέρει από τους υπόλοιπους μπαμπάδες, γιατί νοητικά είναι ένα εφτάχρονο παιδί. Όταν η κοινωνία του παίρνει την κηδεμονία θεωρώντας τον ακατάλληλο γονιό δεν παραιτείται. Προσλαμβάνει μια δικηγόρο μαθαίνοντας στην ίδια και σε όλους εμάς την έννοια της αγάπης και της οικογένειας.
«Finding Nemo»(2003)
Ο Marlin είναι ένα μικροσκοπικό ψαράκι που έχει χάσει την γυναίκα και όλα του τα παιδιά, εκτός από το Nemo. Αυτό δικαιολογεί την υπερπροστατευτική συμπεριφορά του, που μερικές φορές γίνεται ασφυκτική για τον μικρούλη γιο του. Όταν χάνει το μοναχοπαίδι του, ο ωκεανός δεν είναι αρκετά μεγάλος για να τους κρατήσει μακριά. Εκτός από τα όμορφα χρώματα και την τρυφερή ιστορία, αυτό που ο κόσμος ξεχώρισε στην συγκεκριμένη ταινία ήταν το μήνυμά της. Η πατρότητα δεν έχει εγχειρίδιο και όσο μικρός και αδύναμος αν φαίνεσαι μπροστά στα προβλήματα και τους φόβους σου, τίποτα δεν είναι πιο τρομαχτικό από το να πάθει κάτι το παιδί σου. Γι αυτά προσπαθείς και μαζί τους εξελίσσεσαι.
«The Pursuit Of Happyness» (2006)
Ο Will Smith, μαζί με το γιο του Jaden παίζουν σε μια βαθιά συγκινητική ταινία, με δυνατές ερμηνείες και μαθήματα ζωής. Ο Chris μετά το χωρισμό με τη γυναίκα του προσπαθεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην γι αυτόν και το γιο του. Έτσι συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης χρηματιστών με την ελπίδα, μετά το τέλος του να είναι και αυτός που θα προσληφθεί. Στο ενδιάμεσο διάστημα θα πρέπει να επιστρατεύσει κάθε μέσο ενάντια στα προβλήματα που ανελέητα εμφανίζονται στο δρόμο τους. Μέσα από αυτή την απίστευτη αληθινή ιστορία είδαμε πως η πατρότητα έρχεται με την υποχρέωση να μην εγκαταλείπεις, όσο άπιαστος και αν είναι ο στόχος.
«The Road» (2009)
Σε μια κατεστραμμένη Γη, ένας πατέρας (Viggo Mortensen) με το γιο του προσπαθούν σε επιβιώσουν εκεί που δεν υπάρχει ελπίδα. Του μαθαίνει πράγματα που κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να γνωρίζει, τον προετοιμάζει για καταστάσεις που ούτε ο ίδιος δεν έχει την δύναμη να αντιμετωπίσει και όλα αυτά γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Παρά το φανταστικό σενάριο, η ταινία έχει πολλά να πει για τις δυσκολίες του να είσαι γονιός. Ωστόσο, αυτό που παρουσιάζεται πολύ όμορφα στη συγκεκριμένη ταινία είναι πως για το γονιό, τα παιδιά είναι ολόκληρος ο κόσμος και το κίνητρο πίσω από κάθε απόφασή και πράξη τους.
«Like Father, Like Son» (2013)
Στις λιγότερο γνωστές ταινίες της λίστας συναντάμε μια ιαπωνική παραγωγή. Δύο οικογένειες καλούνται να έρθουν αντιμέτωπες με το γεγονός πως τα παιδιά τους μπερδεύτηκαν στο μαιευτήριο. Για τον εργασιομανή Ryota, η μεταβατική αυτή διαδικασία αποδεικνύεται πολύ δύσκολη. Σε αντίθεση με την μητέρα, γι αυτόν δεν είναι τόσο απλό να επιλέξει ανάμεσα στο βιολογικό του γιο και στο παιδί που για χρόνια «επένδυε» τις προσπάθειες και φιλοδοξίες του.
«The Judge» (2014)
Με τα χρόνια οι σχέσεις φθείρονται και οι καταστάσεις απομακρύνουν τους ανθρώπους από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Όταν όμως η ζωή κάνει τον κύκλο της ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις καταστάσεις και τους ανθρώπους. Η επιτυχής αποκατάσταση βασίζεται στην ποιότητα των θεμελίων που έχουμε χτίσει. Στην ίδια θέση βρίσκεται και ο μεγαλοδικηγόρος Hank(Robert Downey Jr.) όταν επιστρέφει στο πατρικό του για να υπερασπιστεί τον πατέρα του που κατηγορείται για φόνο.
«Two Is a Family» (2016)
Όλοι δεν είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να γίνουν γονείς. Οι καταστάσεις όμως έρχονται με τέτοιο τρόπο που αναγκάζουν τον ανώριμο και φαινομενικά ακατάλληλο για πατέρα, Samuel να μεγαλώσει την κόρη του. Αναλαμβάνοντας τις ευθύνες και αλλάζοντας τον τρόπο ζωής του κάνει την ανατροφή της προτεραιότητα. Ευχάριστη, χιουμοριστική και ταυτόχρονα δυνατή και συγκινητική είναι μια ταινία που εξυμνεί την πατρότητα.
«Manchester by the Sea» (2016)
Ύστερα από την απώλεια του αδερφού του, ο Lee καλείται να αναλάβει την κηδεμονία του ανιψιού του. Επιστρέφοντας στην πόλη που μεγάλωσε, παρά τη θέλησή του, θα βρεθεί αντιμέτωπος με πρόσωπα και μνήμες του παρελθόντος που ακόμη τον στοιχειώνουν. Το «Manchester by the Sea» είναι μια σπαρακτική ιστορία που θέτει την πατρότητα σε προοπτική και εξερευνά το κόστος των ευθυνών και των πράξεων. Με έναν Casey Affleck να παραδίδει μαθήματα υποκριτικής είναι δύσκολο να φύγεις ανεπηρέαστος ακόμη και αν δεν είσαι γονιός.
«Gifted»(2017)
Στις περισσότερες περιπτώσεις η πατρότητα αποτελεί βιολογική συνέπεια. Όχι όμως και σε αυτήν. Ο Frank (Chris Evans) μεγαλώνει μόνος του την πανέξυπνη Mary (Mckenna Grace). Παρά την αγάπη του ενός για τον άλλο, η ζωή θα τους φέρει αντιμέτωπους με ορισμένα εμπόδια, που θα δοκιμάσουν τη σχέση και την καταλληλότητα του Frank ως πατρική φιγούρα. Μια τρυφερή, ρεαλιστική και γλυκιά ταινία, που συγκαταλέγεται στις πιο αξιόλογες των τελευταίων χρόνων.
«Beautiful Boy» (2018)
Την δύσκολη και σκοτεινή πλευρά της πατρότητας ήρθε να μας δείξει το «Beautiful Boy». Τον εφιάλτη κάθε γονιού. Σε αυτήν την αληθινή ιστορία, ο David (Steve Carell) παλεύει να σώσει το γιο του (Timothée Chalamet) από τις ουσίες. Με ρεαλιστικό και ψυχοφθόρο τρόπο βλέπουμε πως όταν κάποιο από τα παιδιά σου έχει πρόβλημα, δεν υπάρχουν δευτερόλεπτα στις μέρες που να λείπει από τις σκέψεις σου. Παρά τις υπέροχες ερμηνείες όλων, τα συγχαρητήρια ανήκουν στον Carell που κατάφερε να μας μεταφέρει όλο το φορτίο ενός γονιού σε αντίστοιχη κατάσταση.
«Leave No Trace» (2018)
Η οικογένεια του είναι μια ιδιαίτερη μη συμβατική μονογονεική οικογένεια. Οι δυο τους ζουν στο δάσος, αξιοποιώντας ότι τους προσφέρει η φύση και αποφεύγοντας την επαφή με τον πολιτισμό. Παρόλο που ο τρόπος ζωής τους είναι πολύ διαφορετικός και δύσκολος, μαζί είναι ευτυχισμένοι. Όμως είναι αυτό αρκετό και για τους δύο; Το «Leave No Trace» είναι μια πολύ καλή ταινία που ίσως να μην είχε την προσοχή που της αξίζει, αλλά πραγματικά είναι μια ιστορία που θα σε κρατάει ακόμα και όταν έρχεται σε σύγκρουση με το τι στην κοινωνία μας θεωρείται φυσιολογικό, σωστό και αποδεκτό. Ωστόσο το μόνο που δεν εγείρει συζήτηση είναι η μεταξύ τους αγάπη.
