Το παρόν άρθρο παρουσιάζει τα κύρια διαγνωστικά κριτήρια της γλωσσικής διαταραχής στα παιδιά σύμφωνα με τις συστάσεις της ομάδας CATALISE.
Για κάποια παιδιά, η γλωσσική διαταραχή είναι μέρος μιας συνυπάρχουσας βιοϊατρικής κατάστασης. Η ομάδα CATALISE συστήνει ότι ο όρος Γλωσσική Διαταραχή θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τα παιδιά τα οποία έχουν δύο κύρια χαρακτηριστικά:
- Πρώτον, έχουν σοβαρά γλωσσικά προβλήματα τα οποία οδηγούν σε λειτουργικά προβλήματα με την επικοινωνία και/ή την εκπαιδευτική πρόοδο (π.χ., προβλήματα με την επεξεργασία των πληροφοριών, την ανάγνωση ή την ανάκληση πληροφοριών).
- Δεύτερον, αυτά τα γλωσσικά προβλήματα δεν είναι πιθανό να επιλυθούν από μόνα τους, αλλά είναι πιο πιθανό να επιμείνουν στον χρόνο. Τα γλωσσικά προβλήματα των παιδιών είναι πιθανό να μην έχουν επιλυθεί μέχρι τα 5 έτη της ζωής.
Η γλωσσική διαταραχή των παιδιών μπορεί να συνδέεται με:
- Tη διανοητική αναπηρία
- Tη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ)
- Kάποια γνωστή γενετική κατάσταση (π.χ., το σύνδρομο Down ή το σύνδρομο Klinefelter)
- Tη νευροαισθήτηρια απώλεια της ακοής
- Tην εγκεφαλική βλάβη ή την εγκεφαλική παράλυση, μεταξύ άλλων.
Η ομάδα CATALISE συστήνει επίσης ότι είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι αυτά τα παιδιά ότι έχουν μια γλωσσική διαταραχή, αλλά ότι είναι πιθανό να χρειάζονται μια παρέμβαση που λαμβάνει υπόψη τις άλλες δυσκολίες που εκδηλώνονται μαζί με τη γλωσσική διαταραχή.
Οι προαναφερόμενες βιοϊατρικές καταστάσεις διαφοροποιούνται από την Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή (ΑΓΔ) για τους ακόλουθους λόγους:
- Όταν μελετάται για ερευνητικούς σκοπούς η αιτιολογία των γλωσσικών δυσκολιών, η συμμετοχή στην έρευνα παιδιών με γνωστές βιοϊατρικές καταστάσεις, μπορεί να θολώσει την εικόνα.
- Υποτίθεται ότι η βιοϊατρική κατάσταση που συνδέεται με τη γλωσσική διαταραχή, μπορεί να χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση.
- Τα επιπρόσθετα προβλήματα που συνδέονται με τη βιοϊατρική κατάσταση είναι πιθανό να έχουν σημαντική επίδραση στη φύση και την πρόγνωση των γλωσσικών προβλημάτων (Bishop κ.ά., 2017).
Ο προτεινόμενος τρόπος διάγνωσης των γλωσσικών διαταραχών των παιδιών
Η ομάδα CATALISE προτείνει ότι ένα παιδί θα πρέπει να αξιολογηθεί για κάποια γλωσσική διαταραχή εάν έχει προσληπτικά και εκφραστικά γλωσσικά προβλήματα που επιδρούν στην καθημερινότητά του.
Είναι το παιδί είναι εξοικειωμένο με τη γλώσσα του τόπου που ζει;
Ακολούθως, ο ειδικός καλείται να αξιολογήσει εάν το παιδί είναι εξοικειωμένο με τη γλώσσα του τόπου που ζει. Αν το παιδί δεν είναι εξοικειωμένο με τη γλώσσα του τόπου που ζει (δηλαδή, δεν έχει εκτεθεί αρκετά σε αυτή τη γλώσσα), τότε ο ειδικός θα πρέπει να αξιολογήσει αν το παιδί έχει επάρκεια σε κάποια άλλη γλώσσα (π.χ., τη μητρική του γλώσσα).
Ωστόσο, αν το παιδί είναι εξοικειωμένο με τη γλώσσα του τόπου που ζει, τότε θα πρέπει να αξιολογηθεί εάν υπάρχουν χαρακτηριστικά που συνδέονται με κακή πρόγνωση. Εφόσον όντως υπάρχουν χαρακτηριστικά που συνδέονται με κακή πρόγνωση, ο ειδικός θα πρέπει να εξετάσει εάν τα γλωσσικά προβλήματα του παιδιού συνδέονται με κάποια βιοϊατρική κατάσταση.
Στην περίπτωση που τα γλωσσικά προβλήματα του παιδιού συνδέονται με κάποια βιοϊατρική κατάσταση, τότε θα πρέπει να δοθεί η διάγνωση της γλωσσικής διαταραχής που συνδέεται με κάποια γνωστή βιοϊατρική κατάσταση.
Επί παραδείγματι, η διάγνωση της γλωσσικής διαταραχής που συνδέεται με τη διανοητική αναπηρία του παιδιού ή η διάγνωση της γλωσσικής διαταραχής που συνδέεται με τη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος.
Αν, ωστόσο, τα γλωσσικά προβλήματα του παιδιού δε συνδέονται με κάποια γνωστή βιοϊατρική κατάσταση, τότε θα πρέπει να δοθεί η διάγνωση της Αναπτυξιακής Γλωσσικής Διαταραχής.
