Η φιλανθρωπική οργάνωση Speech and Language UK αναφέρει ότι σχεδόν οι μισοί (45%) νέοι οι οποίοι παραπέμπονται σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρές γλωσσικές δυσκολίες. Αυτές οι δυσκολίες μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολίες με την εκμάθηση νέων λέξεων, την κατανόηση των μη λεκτικών μηνυμάτων ή τον τραυλισμό.
Μεγαλώνοντας με την Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή
Η Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή (ΑΓΔ) είναι μια επίμονη γλωσσική διαταραχή η οποία δεν μπορεί να αποδοθεί σε άλλες νευρολογικές, αισθητηριακές ή διανοητικές δυσκολίες. Εμφανίζεται περίπου στο 7% των παιδιών σχολικής ηλικίας (Norbury κ.ά., 2016) και επηρεάζει σημαντικά την επικοινωνία, τη μάθηση και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.
Προσχολική ηλικία
Μεγαλώνοντας με την ΑΓΔ, το παιδί βιώνει ποικίλες προκλήσεις. Στο προσχολικό στάδιο, το παιδί με ΑΓΔ μπορεί να δυσκολεύεται να μάθει νέες λέξεις, να κατανοήσει αφηρημένες έννοιες ή να φτιάξει προτάσεις με σωστή δομή. Αυτό συχνά οδηγεί σε καθυστέρηση της ανάπτυξης των δεξιοτήτων αφήγησης και σε δυσκολίες με τη συμμετοχή σε ομαδικά παιχνίδια, όπου η γλωσσική επικοινωνία είναι βασικό εργαλείο.
Η κοινωνική αλληλεπίδραση, επομένως, μπορεί να γίνει πηγή άγχους ή απογοήτευσης για τα παιδιά με ΑΓΔ.
Advertising
Σχολική ηλικία
Κατά τη σχολική ηλικία, οι γλωσσικές δυσκολίες συχνά οδηγούν σε μαθησιακές δυσκολίες. Η κατανόηση των οδηγιών, η επεξεργασία σύνθετων κειμένων και η παραγωγή του γραπτού λόγου αποτελούν προκλήσεις. Οι μαθητές και οι μαθήτριες με ΑΓΔ ενδέχεται να παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και ένα αίσθημα ανεπάρκειας, ιδίως όταν συγκρίνονται με τους συνομηλίκους τους (Conti-Ramsden & Durkin, 2012).
Επιπλέον, η συχνή παρερμηνεία των μηνυμάτων της κοινωνικής επικοινωνίας μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες με τη δημιουργία και τη διατήρηση φιλιών, αυξάνοντας τον κίνδυνο της κοινωνικής απομόνωσης των παιδιών με ΑΓΔ.
Η εφηβεία και η μετάβαση στην ενήλικη ζωή αποτελούν κρίσιμες περιόδους. Οι γλωσσικές δυσκολίες δεν εξαφανίζονται, αλλά αλλάζουν. Οι έφηβοι και νέοι ενήλικες με ΑΓΔ συχνά συνεχίζουν να έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο, φτωχές δεξιότητες κατανόησης του προφορικού και του γραπτού λόγου και προβλήματα με την οργάνωση του λόγου. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ακαδημαϊκή τους πρόοδο, την επαγγελματική τους εξέλιξη και την ανεξαρτησία τους (Bishop κ.ά., 2017).
Ταυτόχρονα, η αυτογνωσία των δυσκολιών τους ενδέχεται να εντείνει το άγχος τους και να συμβάλλει στην εμφάνιση ψυχικών διαταραχών, όπως, επί παραδείγματι, της κατάθλιψης ή του κοινωνικού άγχους (Clegg κ.ά., 2005).
Advertising
Παρά τις δυσκολίες, η έγκαιρη αναγνώριση και η κατάλληλη παρέμβαση μπορούν να βελτιώσουν την πορεία του ατόμου με ΑΓΔ. Η λογοθεραπεία, η εκπαιδευτική υποστήριξη και οι στρατηγικές ενίσχυσης της επικοινωνίας συμβάλλουν στην ενδυνάμωση των παιδιών με ΑΓΔ. Εξίσου σημαντική είναι η καλλιέργεια ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος, τόσο στο σχολείο όσο και στην οικογένεια το οποίο να αναγνωρίζει τις δυσκολίες, αλλά και τις δυνατότητες και τα ταλέντα του παιδιού με ΑΓΔ.
Συνοψίζοντας, το να μεγαλώνει κανείς με ΑΓΔ σημαίνει να αντιμετωπίζει επίμονες στον χρόνο γλωσσικές και κοινωνικές προκλήσεις, οι οποίες συχνά συνοδεύονται από συναισθηματικές δυσκολίες. Ωστόσο, με την κατάλληλη υποστήριξη και κατανόηση, τα παιδιά και οι ενήλικες με ΑΓΔ μπορούν να αναπτύξουν ουσιαστικές σχέσεις, να επιτύχουν στον ακαδημαϊκό και επαγγελματικό χώρο και να ζήσουν μια ποιοτική ζωή.
Βιβλιογραφία
Bishop, D. V. M., Snowling, M. J., Thompson, P. A., & Greenhalgh, T. (2017). Phase 2 of CATALISE: A multinational and multidisciplinary Delphi consensus study of problems with language development: Terminology. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 58(10), 1068–1080.
Clegg, J., Hollis, C., Mawhood, L., & Rutter, M. (2005). Developmental language disorders – a follow-up in later adult life. Cognitive, language and psychosocial outcomes. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 46(2), 128–149.
Conti-Ramsden, G., & Durkin, K. (2012). Language development and assessment in children with DLD. Child Development Perspectives, 6(2), 82–88.
Norbury, C. F., Gooch, D., Wray, C., Baird, G., Charman, T., Simonoff, E., κ.ά. (2016). The impact of nonverbal ability on prevalence and clinical presentation of language disorder: Evidence from a population study. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 57(11), 1247–1257.
