Η έρευνα: Παρέμβαση σε παιδιά που άργησαν να μιλήσουν: Επιδημιολογικά ευρήματα

Η Wake και οι συνεργάτες της (2011) προσδιόρισαν τα οφέλη ενός προγράμματος προώθησης της γλώσσας γονέα-νηπίου ήπιας έντασης το οποίο παρέχεται σε νήπια που έχουν αναγνωριστεί ως παιδιά που άργησαν να μιλήσουν.

Η έρευνα έλαβε χώρα σε τρεις τοπικές αυτοδιοικήσεις στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Οι συμμετέχοντες ήταν γονείς οι οποίοι παρακολουθούσαν τους ελέγχους υγείας 12 μηνών των παιδιών τους για μια περίοδο έξι μηνών και οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα βασικό ερωτηματολόγιο. Στους 18 μήνες, τα παιδιά στο 20ό εκατοστημόριο ή πιο κάτω από αυτό από μια λίστα ελέγχου εκφραστικού λεξιλογίου συμμετείχαν στην έρευνα.

Παρέμβαση

Τα κέντρα μητρικής και παιδικής υγείας κατανεμήθηκαν τυχαία στην ομάδα παρέμβασης (τροποποιημένο πρόγραμμα “Εσύ κάνεις τη διαφορά” σε έξι εβδομαδιαίες συνεδρίες) ή στην ομάδα ελέγχου (“συνήθης φροντίδα”).

Το κύριο αποτέλεσμα ήταν το εκφραστικό λεξιλόγιο στα 2 και 3 έτη της ζωής των παιδιών. Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα ήταν:

Advertisements

• το προσληπτικό λεξιλόγιο στα 2 και 3 έτη
• η ακατέργαστη βαθμολογία της λίστας ελέγχου λεξιλογίου στα 2 και 3 έτη
• το Τεστ Εκφραστικού Λεξιλογίου στα 3 έτη
• η ακατέργαστη βαθμολογία της Λίστας Ελέγχου Συμπεριφοράς Παιδιού/1,5-5 στα 2 και 3 έτη.

Αποτελέσματα

• 1,217 γονείς συμπλήρωσαν την αρχική έρευνα
• 1,138 (93,5%) συμπλήρωσαν τη λίστα ελέγχου των 18 μηνών
• 301 (26,4%) παιδιά είχαν βαθμολογίες λεξιλογίου στο 20ό εκατοστημόριο ή κάτω από αυτό και τυχαιοποιήθηκαν (158 στην ομάδα παρέμβασης και 143 στην ομάδα ελέγχου).
• 115 (73%) γονείς παρέμβασης παρακολούθησαν τουλάχιστον μία συνεδρία (μέσος όρος 4,5 συνεδρίες) και οι περισσότεροι ανάφεραν υψηλή ικανοποίηση από το πρόγραμμα.

Τα ενδιάμεσα αποτελέσματα στην ηλικία των 2 ετών ήταν παρόμοια στις δύο ομάδες.

Ομοίως, στην ηλικία των 3 ετών, οι προσαρμοσμένες μέσες διαφορές (ομάδα παρέμβασης-ομάδα ελέγχου) ήταν όλες στατιστικά μη σημαντικές, δηλαδή, δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των παιδιών της ομάδας ελέγχου και των παιδιών της ομάδας παρέμβασης στο προσληπτικό και εκφραστικό λεξιλόγιο καθώς επίσης στα εσωτερικευμένα και εξωτερικευμένα συμπεριφορικά προβλήματα, όπως φαίνεται παρακάτω:

• -2,4 (διάστημα εμπιστοσύνης 95% -6,2 έως 1,4; p=0,21) για το εκφραστικό λεξιλόγιο
• -0,3 (-4,2 έως 3,7; p=0,90) για τo προσληπτικό λεξιλόγιο
• 4,1 (-2,3 έως 10,6; p=0,21) για τη λίστα ελέγχου λεξιλογίου
• -0,5 (−4,4 έως 3,4; p=0,80) για το Τεστ Εκφραστικού Λεξιλογίου
• -0,1 (−1,6 έως 1,4; p=0,86) για τα εξωτερικευμένα προβλήματα συμπεριφοράς, &
• -0,1 (−1,3 έως 1,2; p=0,92) για τα εσωτερικευμένα προβλήματα συμπεριφοράς.

Συμπέρασμα

Αυτό το πρόγραμμα το οποίο βασίζεται στην κοινότητα και απευθύνεται σε νήπια τα οποία άργησαν να μιλήσουν ήταν εφικτό και αποδεκτό, αλλά βρέθηκαν ελάχιστα στοιχεία ότι βελτίωσε τη γλώσσα ή τη συμπεριφορά είτε άμεσα είτε στην ηλικία των 3 ετών. 

Βιβλιογραφία

Wake, M., Tobin, S., Girolametto, L., Ukoumunne, O.C., Gold, L., Levickis, P., κ.ά. (2011). Outcomes of population based language promotion for slow to talk toddlers at ages 2 and 3 years: Let’s Learn Language cluster randomised controlled trial. BMJ, 343. Doi:10.1136/bmj.d4741