Στα late 80s΄ μέχρι το τέλος των 90s΄, το ελληνόφωνο rock γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση ζώντας τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας του. Δεκάδες μπάντες με «σκληρό» ήχο και αιχμηρό στίχο έκαναν την εμφάνισή τους. Ορμώμενοι από τη νεανική επαναστατικότητα και την αμφισβήτηση, έγιναν εκφραστές μιας ολόκληρης εποχής.
Το ελληνικό rock ήταν κάτι παραπάνω από ήχους και νότες. Ήταν στάση ζωής. Τρύπες, Λευκή Συμφωνία, Ξύλινα Σπαθιά και Διάφανα Κρίνα ήταν μερικά από τα πολλά, πάρα πολλά συγκροτήματα που έβαλαν τις βάσεις για το «χτίσιμο» της σκηνής. Οι συνθήκες υπήρξαν ιδανικές, το κοινό στήριζε τις μπάντες, τα live διαδεχόντουσαν το ένα το άλλο, τα συμβόλαια σε μεγάλες εταιρείες παραγωγής (σε ορισμένες περίπτωσεις) έδιναν και έπαιρναν, με φυσικό επακόλουθο τη καθημερινή σχεδόν προβολή τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ποια είναι λοιπόν τα 5 κλασικά και αγαπημένα συγκροτήματα που εν έτη 2016 ακούγονται το ίδιο ευχάριστα και αν μη τι άλλο λόγω των περίεργων κοινωνικό-πολιτικών συνθηκών που βιώνουμε είναι πιο επίκαιρα όσο ποτέ;
Λευκή συμφωνία: Προτεινόμενη δισκογραφία: Λευκή Συμφωνία (1993).
Ένα από τα ιστορικότερα και πιο ποιοτικά group της rock σκηνής ήταν το συγκρότημα “Λευκή Συμφωνία”. Η μπάντα πήρε σάρκα και οστά το χειμώνα του 1984 στην Αθήνα. Το 1986 κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο “Μυστικοί Κήποι” , όπου και εξέλαβε πολύ θετικές κριτικές. Ο ήχος τους ήταν μια μίξη punk, και βρετανικής rock με dark πινελιές. Το 1988 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος “Ηχώ Του Πόθου”, μια κυκλοφορία η οποία ακολουθήθηκε από μια σειρά από επιτυχημένα live. Για το τραγούδι “Κοιτάζοντας Πίσω” γυρίστηκε video clip το οποίο παίχτηκε και στο MTV. Μεγάλη επιτυχία αν αναλογιστεί κανείς πως ήταν το μόνο ελληνικό συγκρότημα που το είχε καταφέρει. Το 1993 κυκλοφορούν το single “Θα Είμαι Εκεί” και τον τρίτο τους ολοκληρωμένο και ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ δίσκο με τίτλο “Λευκή Συμφωνία” . Η δημοφιλία της μπάντας έπειτα από το καταπληκτικό αυτό album είχε φτάσει στα ύψη, με highlight καριέρας, την support συμμετοχή στην συναυλία των Cult και των Metallica τον Ιούνη του 93΄ στο γήπεδο του Πανιωνίου. Το album περιέχει δεκαπέντε συνθέσεις η μια καλύτερη από την άλλη. “Ο τροχός των ονείρων” , “Θα είμαι εκεί” και “Αγγιξε τη φωτιά“ θεωρούνται κλασικά πλέον. Η σύνθεση της μπάντας στη συγκεκριμένη κυκλοφορία είχε ως εξής: Θοδωρής Δημητρίου- φωνή, George Berger- κιθάρες, Διογένης Χ΄΄ Στεφανίδης- μπάσο και Σπύρος Χαρίσης- ντραμς.
Ο τέταρτος και τελευταίος τους δίσκος κυκλοφορεί το 1996 με τίτλο ΄Xρώματα΄. Ώριμος, πληρέστατος, με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που συνέθεσαν ποτέ.
https://www.youtube.com/watch?v=8EpKWJCHpl0
Αρνάκια: Προτεινόμενη δισκογραφία: Στο στόμα του λύκου (1993).
Τα “Αρνάκια” (δε θέλω γέλια για το όνομα της μπάντας) δημιουργήθηκαν από τους Δημήτρη Παπαθεοφίλου, Σπύρο Μακαρούνα και Χάρη Λίβα ένα ωραίο πρωινό του 1984 στα Εξάρχεια. Έπειτα από αμέτρητα live, αλλαγές μελών και συμμετοχές σε διάφορες συλλογές της εποχής, κυκλοφορεί το 1993 ο πρώτος ΘΕΙΚΟΣ και προσωπική αδυναμία δίσκος με τίτλο “Στο Στόμα Του Λύκου” . Οχτώ τραγούδια punk-rock αισθητικής τα οποία έγιναν ΟΛΑ επιτυχίες. Οι στίχοι του Δημήτρη Παπαθεοφίλου είναι άκρως σκοτεινοί, δείγμα της τάσης που επικρατούσε στη μουσική σκηνή την περίοδο εκείνη. “Έρχεται το τέλος” , “Ζεις για να πεθάνεις” και “Κανείς δε μπορεί” είναι τραγούδια αξεπέραστα που ακούγονται άνετα ακόμα και σήμερα. Όμορφες μελωδίες, αιχμηροί στίχοι και πιασάρικα refrain συνθέτουν ένα πολύπλευρο πόνημα που επιβάλλεται να ακούσεις.
Η μπάντα σε αυτό το πρώτο της δισκογραφικό βήμα αποτελείται από τους: Δημήτρης Παπαθεοφίλου – φωνή και μπάσο,
Χάρης Παπασιδέρης – κιθάρα και πλήκτρα,
Αντώνης Προτωνοτάριος – drums και φωνητικά.
Tracklist: Δύτης Τ’ Ουρανού, Κανείς Δεν Μπορεί, Χάνω Την Υπομονή Μου, Προδοσία, Η Πτώση, Ο Κακός Σου Εαυτός, Ζεις Για Να Πεθάνεις, Έρχεται Το Τέλος
Το 1999 η μπάντα κυκλοφορεί έναν δεύτερο και τελευταίο δίσκο με τίτλο “Αρνάκια” .
Μωρά στη φωτιά: Προτεινόμενη δισκογραφία: Θεατρίνοι (1999), Μωρα στη φωτιά (1987).
Τα “Μωρά στη Φωτιά” (το όνομα της μπάντας είναι παρμένο από το τραγούδι του Βrian Eno, “My baby is on fire”) ηχογράφησαν τον Οκτώβριο του 1987 το ομώνυμο πρώτο album τους που περιλαμβάνει οχτώ τραγούδια σε στίχους και μουσική του Στέλιου Παπαϊωάννου – Σαλβαδόρ. Υπέροχες συνθέσεις με μερικά από τα πιο γνωστά κομμάτια τους να βρίσκονται εδώ και που αποκλείεται να μην έχεις ακούσει ή σιγοτραγουδήσει: “Παυσίπονο” , “Κάτω στην πόλη” , “Υποσχέσεις”. Έπειτα από το καταπληκτικό αυτό debut άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες για το συγκρότημα. Η δημοφιλία τους ανέβηκε, γεγονός που αντικατοπτρίζεται από τα αμέτρητα live και το πλήθος κόσμου που το ακολουθούσε. Το 1999 συνθέτουν το πιο ώριμο album της καριέρας τους. Στο “Θεατρίνοι” οι Στέλιος Παπαϊωάννου – Σαλβαδόρ (φωνή – μπάσο), Θ. Ζαχαρόπουλος (τύμπανα), Θ. Νάτσικας (κιθάρα) και Αχιλλέας Τσιτούρας (πλήκτρα) απλά «ζωγράφισαν» δημιουργώντας ένα δίσκο διαμάντι. Highlights στιγμές του είναι χωρίς σκέψη οι τρείς μελοποιήσεις στα ποιήματα ”Ο Χαμαιλέων” (του Οδυσσέα Ελύτη), “Θεατρίνοι” (του Γιώργου Σεφέρη) και “Εμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο” (του Κώστα Καρυωτάκη).
Tracklist: Διλήμματα, Γυναίκα, Άνθρωπος Ελέφαντας, Μόνος σου Ξανά, Θεατρίνοι Μ.Α, Βαβυλωνία, Ο Χαμαιλέων, Η Φωλιά του Κούκου, Εμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο, Funk Πάθη, Ανδρείκελα, Ο Ηλεκτρονικός Άνθρωπος Ελέφαντας.
https://www.youtube.com/watch?v=WqhQIJZNgQw
Πίσσα και πούπουλα: Προτεινόμενη δισκογραφία: Πίσσα και πούπουλα (1993)
Τον χειμώνα του 87΄ τρεις μαθητές Λυκείου, ο Κώστας Παντέλης κιθάρα, ο Πέτρος Καραφυλλίδης τύμπανα και ο Βίκτωρ Μοσχόπουλος μπάσο και φωνή, έδωσαν πνοή στο punk-rock σχήμα “Τα Παιδιά Της Τερηδόνας” που αργότερα μετονομάστηκε σε “Πίσσα και πούπουλα” . Το συγκρότημα με μόλις ένα δίσκο στο ενεργητικό του το 1993, τα αμέτρητα live και την ποιότητα των συνθέσεων του, κατάφερε να δημιουργήσει τεράστια αίσθηση σε όλη την εγχώρια ροκ κοινότητα. Κομμάτια όπως το “Ξυπνάτε πεθαίνω” και το “Δυο δευτερόλεπτα” απέκτησαν θρυλική υπόσταση στην underground σκηνή.
Η μπάντα στο debut της απαρτίζεται από τους εξής μουσικούς: Βίκτωρ Μοσχόπουλος – φωνή, Βασίλης Ρότσιος – μπάσο, Ήλιος – τύμπανα και Κώστας Παντέλης – κιθάρα.
Τracklist: Κοινές Καταστάσεις, Μέσα Από Ένα Κλουβί, Ξυπνάτε Πεθαίνω, Fly’s Last Flight,Τα Μάγια Της Κίρκης, Ο Παραμυθούλης, Δύσκολη Φάση, Επίλογος, Διαφημίσεις , Συνήθειες, Δύο Δευτερόλεπτα.
https://www.youtube.com/watch?v=nxVPopLuMzc
Τρύπες – 9 πληρωμένα τραγούδια (1993)
Δεν έχω να πω πολλά για αυτό το συγκρότημα. Ποιος δεν τους γνωρίζει; Τα πρώτα μου βινύλια στην ηλικία των δεκατριών ήταν το “Πάρτι στον 13ο όροφο” και το τρισμέγιστο “9 πληρωμένα τραγούδια” (1993). Ο δίσκος αυτός χάρισε και τη μεγαλύτερη επιτυχία στο συγκρότημα, κάνοντάς τους γνωστούς στο ευρύ κοινό. Ήταν μια κυκλοφορία που έφερε τα πάνω-κάτω, ένας δίσκος που μας προέτρεψε να γεμίσουμε τα jean μπουφάν μας με κονκάρδες, που φέρουν το λογότυπο της μπάντας. Ήταν το album όπου τα «σουξέ» του, συνόδευαν κάθε μας πάρτι στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Ο λόγος; Οι εννιά ονειρεμένες συνθέσεις του Γιάννη Αγγελάκα:
Δε χωράς πουθενά, Η μάσκα που κρύβεις, το τραίνο, Θυμάμαι ένα σπίτι , Αμνησία, Όλες οι απαντήσεις, Από μια άδεια καρδιά, Λα λα λα λα, Ένα πληρωμένο τραγούδι.
Το lineup της μπάντας αποτελείται από τους: Γιώργο Τόλιο-drums, Ασκληπιό Ζαμπέτα-κιθάρα, Μπάμπης Παπαδόπουλος- κιθάρα, Γιάννη Αγγελάκα- φωνή και Γιώργος Καρράς- μπάσο.
πηγή
πηγή
http://www.anexartisi.gr/leykhsymfwnia/leykhsymfwnia.htm
http://elliniko-greek-rock.blogspot.gr/2011/10/blog-post_03.html
Βικιπαίδεια