Όλοι γνωρίζουμε πως η μουσική είναι ΜΙΑ τέχνη, που διαιρείται όμως, σε πολλά είδη. Μια πολυμορφική και πολυάριθμη τέχνη, αφού τα είδη της διαφέρουν και πλέον δεν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Από τότε που ο άνθρωπος δημιούργησε μουσική, ως σήμερα, η μουσική άλλαξε τόσο σαν χρησιμότητα, όσο και σαν μορφή.
Ίσως ξαφνιαστείτε, αλλά υπάρχουν πάνω από 80 είδη μουσικής και το σίγουρο είναι, πώς όσο περνάνε οι δεκαετίες, θα δημιουργούνται όλο και περισσότερα. Πολλά από τα είδη αυτά, αναπτύχθηκαν καθώς η τεχνολογίας εξελίχθηκε, με αποτέλεσμα να επικρατούν αλλαγές στο στυλ και τον ήχο. Το MAXMAG σας παρουσιάζει ένα ακόμα είδος μουσικής, όπου η τεχνολογία φαίνεται ότι βοήθησε πολύ για την εξέλιξή του. Την μινιμαλιστική μουσική.
Ο όρος «μινιμαλιστική μουσική» (minimalist music) καθιερώθηκε από τον (Michael Nyman). Προέρχεται από τον όρο μινιμαλισμός, του οποίου οι ιδέες πρωτοεφαρμόστηκαν στον χώρο των εικαστικών τεχνών. Ξεκίνησε αρχικά ως ένα παρακλάδι της πειραματικής μουσικής την δεκαετία του 1960 στην Αμερική. Η μορφή της βασίζεται στην διατονική αρμονία και χαρακτηρίζεται από στασιμότητα και έμμονη συνωδία.
Εξελίχθηκε σε underground μουσικές σκηνές του Σαν Φρανσίσκο. Στο μινιμαλιστικό ρεύμα είτε εξ αρχής, είτε αργότερα, εντάχθηκαν δεκάδες συνθέτες, ουσιαστικά όμως, μόνον τέσσερεις κατάφεραν να γίνουν δημοφιλείς στην Αμερική: ο Τέρυ Ράιλυ (Terry Riley), ο Στηβ Ράιχ (Steve Reich),ο Φίλιπ Γκλας (Philip Glass) και λιγότερο ο κατά τα άλλα δημιουργικότατος Λα Μόντε Γιανγκ (La Monte Young). Ίσως ένα δείγμα από τις δημιουργίες τους, μας δώσει μια περισσότερο ολοκληρωμένη άποψη για την μινιμαλιστική μουσική.
Γενικότερα ο μινιμαλισμός είναι η τέχνη ”του ελάχιστου”. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Michael Nyman το 1968, όπου αργότερα ο ίδιος επέκτεινε τον ορισμό της μινιμαλιστικής μουσικής σε πειραματική. Σε αυτή την κατηγορία, εντάσσονται μουσικά κομμάτια που έχουν περιορισμένο αριθμό λέξεων, ίσως και μηδενικό, καθώς και περιορισμένα μουσικά όργανα .
Ως επί το πλείστων τα μινιμαλιστικά κομμάτια, στηρίζονται σε ένα βασικό ηλεκτρονικό βουητό. Χρησιμοποιούνται ήχοι από την φύση, όπως το βουητών των ποταμιών και του αέρα, ενώ παίρνουν έναν μεγάλο χρονικό διάστημα για να εξελιχθούν. Ίσως από τα κομμάτια με την μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, η μουσική του μινιμαλισμού χρησιμοποιήθηκε και για το ντύσιμο ζωντανών παραστάσεων και performanses. Το 1959 ο DENNIS JOHNSON, έγραψε ένα μινιμαλιστικό σόλο για πιάνο, το οποίο διήρκεσε περίπου έξι ώρες.
Με την αρμονία και την απαλή μελωδικότητα, ο μινιμαλισμός υπάρχει έμμεσα στη ζωή μας μέσα από την τέχνη και μέσα από μουσικές συνθέσεις, δημιουργώντας ένα συναισθηματικό κλίμα, που αγγίζει τις ψυχές μας.
Terry Riley
Steve Reich
Philip Glass
La Monte Young
