Το Σάββατο 4/5 ολοκληρώθηκε στο Παρίσι η διάσκεψη του Ο.Η.Ε. σχετικά με τη βιοποικιλότητα. Δυο μέρες μετά, στις 6/5, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας στο ευρύ κοινό. Μιας έρευνας που διήρκεσε 3 χρόνια, στην οποία συνέβαλλαν 145 ειδικοί, και περίπου 15.000 φορείς ανά τον κόσμο. Η αισιοδοξία ήταν ισχνή εξαρχής. Και τα αποτελέσματα ήρθαν για να εδραιώσουν όσες φοβίες υπήρχαν μέχρι σήμερα. Για να βάλουμε κάτι καλά στο κεφάλι μας. Ο πλανήτης κινδυνεύει.
Δεν θα μπορούσε να γίνει πιο ξεκάθαρο στα κράτη-μέλη. Οι απειλές που αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος της ζωής το οποίο βρίσκεται μαζί μας σε αυτόν τον περιπλανόμενο βράχο από την απαρχή μας σαν είδος, φθάνουν στο απροχώρητο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που μετά τη διάσκεψη, 1.000.000 είδη βρίσκονται υπό τον κίνδυνο της εξαφάνισης. Ο αριθμός είναι ιλιγγιώδης. Αν σκεφτούμε πως τα γνωστά σε εμάς είδη απαριθμούνται λίγο πάνω από 8,5 εκ. το ποσοστό των εν δυνάμει ”μελλοθάνατων” αγγίζει το 12%. Στον κατάλογο περιλαμβάνονται η θαλάσσια χελώνα και ο ουρακοτάγκος, ενώ δεν λείπουν μια σειρά από φυτικούς οργανισμούς σε στεριά και θάλασσα. Λογικό και επόμενο να επηρεάζονται σχεδόν όλα τα ενδιαιτήματα του πλανήτη μας, ειδικά όταν εμπλέκεται ένας τόσο μεγάλος αριθμός ειδών.
ΤΙ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Η ΕΡΕΥΝΑ;
Με τρεις λέξεις, τη ζοφερή πραγματικότητα. Μακάρι να αρκούσαν όμως τρεις λέξεις για να κατανοήσουμε το πρόβλημα που γιγαντώνεται ημέρα με την ημέρα. Η διάσκεψη του Ο.Η.Ε. συνέβαλλε τουλάχιστον στη στοχοποίηση των βασικών αιτιών. Δεδομένο πρώτο: Η υπεραλίευση και η απροκάλυπτη ρύπανση ερημώνουν τους ωκεανούς σιωπηλά, αλλά ταχύτατα. Δεδομένο δεύτερο: Οι απαιτήσεις για νέες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και ξυλεία, κάνουν την αποψίλωση τεράστιων δασικών εκτάσεων να μοιάζει αναγκαία. Δεν είναι. Όχι σε τέτοιο βαθμό τουλάχιστον. Μάντεψε όμως για ποιους είναι καταφύγιο, για ποιους είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Δεδομένο τρίτο: Αστικοποίηση, αυτή η μάστιγα. Η απομάκρυνση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού από τη φύση δημιουργεί απάθεια (ευτυχώς όχι πάντα). Δεν μπορείς να κατανοήσεις το πρόβλημα, αν δεν το νιώσεις ο ίδιος, αν δεν έχει επίδραση στη καθημερινή σου ζωή. Και στα τσιμεντένια τείχη του σήμερα, το φυσικό περιβάλλον δεν γίνεται δέκτης ανάλογης προσοχής.
ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΡΑΞΕΙΣ
Μέσα στο αρνητικό και απαισιόδοξο κλίμα που δημιουργήθηκε στη διάσκεψη, μια ελπιδοφόρα ακτίνα έλαμψε, η μοναδική πιθανότατα. «Δεν είναι πολύ αργά για να αναλάβουμε δράση, αλλά μόνο αν αρχίσουμε να το κάνουμε τώρα και μέσω μίας αλλαγής που θα μεταμορφώσει την κοινωνία μας, για να επιβραδύνει τους κινητήρες απώλειας της βιοποικιλότητας που απειλεί τον άνθρωπο τουλάχιστον όσο και η κλιματική αλλαγή». Οι δηλώσεις του Marck Tercek, προέδρου της Nature conservancy, δείχνουν το δρόμο. Δράσεις, δράσεις, δράσεις. Με σταυρωμένα τα χέρια δεν κέρδισε κανένας. Ήδη ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν υποσχέθηκε δραστικές αλλαγές πάνω στα θέματα των ζιζανιοκτόνων, της σπατάλης στα τρόφιμα, και άλλων αποφάσεων ώστε να μειωθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της χώρας.
Ήδη είναι υπό εξέλιξη προγράμματα αειφορικών συνθηκών στη διατροφή, στην αλιεία, και στη γεωργία. Κρίνονται ως επιτακτικές βελτιώσεις, για τη σταθεροποίηση της βιοποικιλότητας. Όλες αυτές οι αλλαγές βασίζονται στην ελπίδα έως το 2050 να έχουμε αλλάξει ριζικά πορεία σαν πολιτισμός. Να συνειδητοποιήσουμε πως, αν χαθούν αυτά, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί και για το δικό μας μέλλον. Στο χέρι μας είναι.
Πηγές
https://www.nationalgeographic.com/environment/2019/05/ipbes-un-biodiversity-report-warns-one-million-species-at-risk/
ΟΗΕ: Καταδικασμένη η Φύση αν δεν αναλάβουμε επειγόντως δράση
Ολοκληρώθηκε η διάσκεψη των ειδικών του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα
Advertising
https://www.france24.com/en/20190507-macron-announces-measures-protect-biodiversity-after-landmark-un-report
