Η ανθρωπιστική παιδεία στην εκπαίδευση του 21ου αιώνα

Η ανθρωπιστική παιδεία στην  εκπαίδευση του 21^ου αιώνα

Η ανθρωπιστική παιδεία  στην εκπαίδευση του 21ου αιώνα αποτελεί αναμφίβολα καίριο θεμέλιο για τη διαπαιδαγώγηση του ατόμου. Έχοντας τις ρίζες της στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό η ανθρωπιστική παιδεία διαμορφώθηκε μέσω της ανάπτυξης της φιλοσοφίας, της ποίησης,  του θεάτρου. Μέσω της ανθρωπιστικής παιδείας μεταδίδεται στο άτομο η εμπιστοσύνη στην ανθρωποπλαστική δύναμη αξιών του κλασικού κόσμου, εφαλτήριο για την ολόπλευρη καλλιέργεια του . Ποια είναι όμως η θέση της ανθρωπιστικής παιδείας στη σημερινή εποχή της υπέρμετρης τεχνολογίας και του ψηφιακού κόσμου; Και πόσο είναι αναγκαία σε μια εποχή όπου οι ανθρώπινες αξίες παραγκωνίζονται και τα υλιστικά πρότυπα κυριαρχούν;

Η ανθρωπιστική παιδεία στο σημερινό σχολείο

Η αξία της ανθρωπιστικής παιδείας είναι αναντίρρητη. Παρ’ όλα αυτά όμως η θέση της σήμερα στη μέση εκπαίδευση δεν είναι αυτή που της αναλογεί. Μαθήματα όπως η μουσική, οι εικαστικές τέχνες και το θέατρο έχουν υποδαυλιστεί. Η διδασκαλία έγινε μηχανιστική, το σχολείο κατά κύριο λόγο γνωσιοκεντρικό.  Παραγκωνίστηκαν καίριες αρχές της παιδαγωγικής, οι οποίες είναι βασικές συνιστώσες για την άρτια ολοκλήρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ως  αποτέλεσμα  ο σύγχρονος έφηβος και μελλοντικός ενήλικας δεν θα χαρακτηρίζεται από ενσυναίσθηση και πληρότητα στη συναισθηματική νοημοσύνη.

Προτάσεις για την ενίσχυση της ανθρωπιστικής παιδείας

Η ανθρωπιστική παιδεία είναι θεμέλιο για τη μέση εκπαίδευση και όχι μια επιλογή.  Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουν οι ιθύνοντες πως μόνο μέσω της ανθρωπιστικής παιδείας θα καλλιεργηθούν οι νοητικές λειτουργίες του ατόμου. Θα ενισχυθεί η κριτική του ικανότητα και ο προβληματισμός του για τα σύγχρονα κοινωνικά θέματα. Θα αναπτυχθεί η κοινωνική  και πολιτική του συνείδηση, προϋποθέσεις που θα τον βοηθήσουν να λειτουργεί ενεργά στο κοινωνικό σύνολο. Θα εμφυτευτούν ηθικές αξίες με συνέπεια την προσφορά του στο συνάνθρωπο. Η εδραίωση της ανθρωπιστικής παιδείας  θα εκπαιδεύσει τους νέους στο δημιουργικό διάλογο και θα τους  απομακρύνει από το φανατισμό διαμορφώνοντας ελεύθερους, υπεύθυνους πολίτες με δημοκρατικό ήθος.

Συμπέρασμα

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό από τα παραπάνω ότι η ανθρωπιστική παιδεία συμβάλλει στην ολόπλευρη καλλιέργεια της ανθρώπινης προσωπικότητας, αλλά και στην κοινωνική και πνευματική ανασυγκρότηση. Άλλωστε περιεχόμενο της ανθρωπιστικής παιδείας είναι όλα τα επιτεύγματα του πολιτισμού.

Η ανθρωπιστική παιδεία δεν είναι  τροχοπέδη στην εξειδίκευση όπως πολλοί ισχυρίζονται.  Αντίθετα μπορεί να ενισχύσει την ικανότητα του ατόμου να προσαρμοστεί ευέλικτα στις προσκλήσεις της σύγχρονης εποχής. παράλληλα όμως θα τον κάνει και καλύτερο άνθρωπο. Τέλος μέσω της ανθρωπιστικής παιδείας θα κυριαρχήσει ο σεβασμός στο συνάνθρωπο και η αποδοχή της διαφορετικότητας, κάτι που θα καταστήσει τον κόσμο όχι μόνο τεχνολογικά αλλά και ηθικά ανώτερο.

Πηγή που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το άρθρο: