Υπάρχουν κάποιες φορές που ενώ ζεις χρόνια ολόκληρα σε μια περιοχή δεν την έχεις εξερευνήσει όσο θα έπρεπε. Κάνοντας, λοιπόν, μια βόλτα στους δρόμους της περιοχής όπου κατοικώ μόνιμα για περισσότερα από 20 χρόνια βρέθηκα μπροστά σε δύο εντυπωσιακά κτίρια στην οδό Μπουζιάνη 27-31. Επρόκειτο για το Πολιτιστικό Κέντρο «Γιώργος Μπουζιάνης» και το Σπίτι – Μουσείο, όπου έζησε και δημιούργησε τα έργα του ο διεθνής αναγνωρισμένος ζωγράφος.
Ο Γιώργος Μπουζιάνης θεωρείται ο σημαντικότερος Έλληνας εκπρόσωπος του εξπρεσιονισμού με επιρροές από τα χρόνια παραμονής του στη Γερμανία, την κοιτίδα του εξπρεσιονισμού, όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά όλες τις μεταλλάξεις του κινήματος, δημιουργώντας ένα δικό του προσωπικό στυλ στο οποίο κυριαρχούν ο ανθρωποκεντρισμός και η απόλυτη ελευθερία του υποκείμενου.
Ο διεθνής αναγνωρισμένος ζωγράφος γεννήθηκε το 1885 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην γειτονιά της Νεάπολης. Ο πατέρας του ήταν έμπορος κρασιών και δημητριακών με καταγωγή από τα Μπουζιανέικα της Τρίπολης και η μητέρα του Χρυσάνθη, το γένος Προκοπίου, ήταν αθηναϊκής καταγωγής.
Ξεκίνησε τις σπουδές του στις 7 Δεκεμβρίου 1897 στην Σχολή Καλών Τεχνών – μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών- σπουδάζοντας ζωγραφική με δασκάλους τον Γ. Ροϊλό, τον Νικηφ. Λύτρα, τον Κ. Βολανάκη και τον Δ. Γερανιώτη. Όπως αναφέρεται στο “αποφοιτήριο” της σχολής ο Μπουζιάνης αποφοίτησε στις 5 Μαΐου 1908 με βαθμό 7,68/10.
Το 1907 μετανάστευσε στο Μόναχο για να συνεχίσει τις σπουδές του πάνω στην ζωγραφική στην Ακαδημία Τεχνών, κοντά στον Όττο Ζάιτζ.
Τα έργα του σπουδαίου ζωγράφου έγιναν αποδεκτά από τους Γερμανούς τεχνοκριτικούς με αποτέλεσμα λίγα χρόνια αργότερα, το 1924, ο Γιώργος Μπουζιάνης να κλείσει συμβόλαιο με την γκαλερί Μπάρχφελντ. Αποκορύφωμα της αποδοχής των έργων του στάθηκε η μεγάλη έκθεση που πραγματοποιήθηκε το 1927 στο Κέμνιτς, με τα έργα του να εκτίθενται στο μουσείο της πόλης. Κατόπιν, με την οικονομική στήριξη της γκαλερί Μπάρχφελντ, πήγε στο Παρίσι, όπου έζησε μαζί με την γυναίκα και τον γιο του κατά την περίοδο 1929 έως 1932.
Η οικονομική κρίση που χτύπησε την Ευρώπη εκείνη την περίοδο ανάγκασε τον σπουδαίο καλλιτέχνη να επιστρέψει στο Μόναχο, όπου λόγω της σταδιακής εξαφάνισης του εξπρεσιονισμού και της ανόδου του ναζισμού διέμεινε μόλις 2 χρόνια. Το 1934 ο Γιώργος Μπουζιάνης πουλά το ιδιόκτητο σπίτι-ατελιέ στο Eichenau και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου επιστρέφει στην πατρίδα του.
Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα ο σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος ήρθε αντιμέτωπος με την αδιαφορία και την εχθρότητα του τότε αθηναϊκού καλλιτεχνικού περίγυρου καθώς η ζωγραφική του δεν είχε ελληνικά αναγνωρίσιμα στοιχεία. Παράλληλα, προς μεγάλη του απογοήτευση και παρά την μεσολάβηση του Έλληνα πρέσβη στο Βερολίνο, Αλέξανδρου Ρίζου-Ραγκαβή, για να διοριστεί καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ο διορισμός αυτός δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου ήταν εξαιρετικά δύσκολα για τον ζωγράφο όπου τα πέρασε στο φτωχικό σπίτι του στο «Κατσιπόδι», το σημερινό δήμο Δάφνης – Υμηττού. Ωστόσο, το 1949, το φιλότεχνο κοινό παρακολουθώντας την μεγάλη αναδρομική έκθεση στον «Παρνασσό» άρχισε να μιλά με ενθουσιώδη λόγια για το ύφος και την τεχνοτροπία του Μπουζιάνη.
Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν συμμετοχές σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και η φήμη του απογειώθηκε το 1950 με την συμμετοχή του στην Μπιενάλε της Βενετίας. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα, το 1956, ο Γιώργος Μπουζιάνης απέσπασε το α΄ ελληνικό βραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Γκούγκενχάιμ.
Ο Γιώργος Μπουζιάνης απεβίωσε στις 23 Οκτωβρίου 1959 στο σπίτι του στη Δάφνη. Μετά τον θάνατό του, ο δήμος Δάφνης αγόρασε το σπίτι του και μετά από επίμονες προσπάθειες στις 4 Οκτωβρίου 2010 εγκαινιάστηκε, το Πολιτιστικό Κέντρο «Γιώργος Μπουζιάνης» και το Σπίτι – Μουσείο , τιμώντας τον διεθνώς αναγνωρισμένο ζωγράφο που έζησε και δημιούργησε στη Δάφνη. Επιπλέον , ο δρόμος που είναι περνά μπροστά από το σπίτι του καλλιτέχνη μετονομάστηκε σε οδός Γ. Μπουζιάνη ενώ προς τιμήν του και το 5ο δημοτικό σχολείο Δάφνης μετονομάστηκε σε «5ο δημοτικό σχολείο Γεώργιος Μπουζιάνης».
Σήμερα, τα έργα του Μπουζιάνη υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη καθώς και σε πολλές άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός Ελλάδας. Αναδρομικές εκθέσεις με έργα του πραγματοποιήθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη το 1977 και το 1985, και στο Μουσείο Μπενάκη το 2005.
Πηγές
