Η Αδηφαγική Διαταραχή, γνωστή ως Binge Eating Disorder (BED) ανήκει στην κατηγορία των Διατροφικών Διαταραχών Μη Προσδιοριζόμενων Διαφορετικά (EDNOS). Οι EDNOS σημαίνει πως υπάρχουν Διατροφικές Διαταραχές κλινικής σημασίας οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στα ακριβή διαγνωστικά κριτήρια ούτε την Νευρικής Ανορεξίας, ούτε της Βουλιμίας.
Υπάρχουν άτομα τα οποία δεν έχουν ιδιαίτερα χαμηλό βάρος, ούτε αμηνόρροια, αλλά με συμπτώματα παρόμοια με αυτά της Νευρικής Ανορεξίας. Αντιστοίχως υπάρχουν άτομα που καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας καταναλώνουν τροφή με τη μορφή των πολλών snack, χωρίς να θεωρούνται παχύσαρκοι, αλλά έχουν μη ελεγχόμενη διατροφική συμπεριφορά.
Διάγνωση Αδηφαγικής Διαταραχής
Για να φθάσει να διαγνωσθεί ένα άτομο με Αδηφαγική Διαταραχή θα πρέπει να πληροί μία σειρά χαρακτηριστικών:
- υπερφαγικά επεισόδια τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν
- εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό κατανάλωσης τροφής
- να φθάνει σε δυσφορία
- κατανάλωση τροφής χωρίς την ύπαρξη πείνας
- κρυφή κατανάλωση τροφής
- ύπαρξη ενοχών μετά την κατανάλωση τροφής
- απώλεια ελέγχου
β. πολύ συχνά υπερφαγικά επεισόδια, συνήθως με μεγάλη ποσότητα τροφής
γ. τα υπερφαγικά επεισόδια να είναι χρόνια, δηλαδή με διάρκεια άνω των 3 μηνών και συχνότητα το λιγότερο 2 φορές την εβδομάδα
δ. να μη χρησιμοποιεί εκκαθαριστικές μεθόδους, όπως πρόκληση εμετού και χρήση καθαρτικών.
ε. να έχει υπερβολικό άγχος με τη διατροφή και την εικόνα του.
Οι EDNOS είναι δύσκολο να διαγνωσθούν, διότι στην ουσία πρέπει να ελεγχθεί προσεκτικά σε ποια διαταραχή το άτομο είναι πιο κοντά (νευρική ανορεξία/ βουλιμία). Είναι εύκολο το άτομο να μεταπηδά από τη μία διαταραχή στην άλλη.
Απόκτηση Αδηφαγικής Διαταραχής
Αυτό που πυροδοτεί και είναι κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις Διατροφικές Διαταραχές είναι η μόνιμη ενασχόληση του ατόμου με το βάρος του, το υπερβολικό άγχος για το σχήμα του σώματος και την απόκτηση του ιδανικού σώματος, αυτά έχουν άμεση συσχέτιση με την αυτοεκτίμησή του.
Οι κύριοι δύο παράγοντες που πυροδοτούν την Α.Δ. είναι οι επαναλαμβανόμενες υποθερμιδικές ή και αντικανονικές δίαιτες (είναι αυτές που προϋπάρχουν της Αδηφαγικής Διαταραχής), αφού το άτομο συνεχώς πεινάει και ο συναισθηματικός έλεγχος.
Έπειτα από τη διαρκή δίαιτα δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος των χαμηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και απευαισθητοποίησης της σεροτονίνης η οποία προκαλεί λιγούρες. Φυσικά η πείνα επιφέρει και συναισθηματικές επιπτώσεις όπως είναι η κατάθλιψη, οι ενοχές, τα οποία είναι απόρροια των λανθασμένων ιδεών σχετικά με την κατανάλωση τροφής και την ύπαρξη ενός ιδανικού βάρους.
πηγές άρθρου:
NCFED, Practitioner skills for Eating Disorders, κεφ. 1ο, εισαγωγή στις Διατροφικές Διαταραχές, σελ. (50-56), μτφρ. ΚΕΑΔΔ, Αθήνα (2011)