Παρότι μικρή σε ηλικία, η Γεωργία Νταγάκη έχει καταφέρει με τον αυθορμητισμό της και την κρητική «λεβεντιά» που τη χαρακτηρίζει να κλέψει τις εντυπώσεις. Η πρωτοτυπία των μουσικών της συνθέσεων με βάση την κρητική λύρα ταξιδεύουν τον ακροατή. Στο ΜΑΧΜΑG είχαμε την τύχη να έρθουμε σε επαφή μαζί της και να τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από αυτή τη συνέντευξη!
- Κατάγεσαι από την Κρήτη, ένα νησί με πλούσια μουσική παράδοση. Αισθάνεσαι το βάρος ότι συνεχίζεις αυτή την παράδοση;
Δε θα το μετέφραζα σε ”βάρος”, αλλά συγκίνηση και περηφάνια, το να μπορείς να κρατάς αυτό το όργανο και να χρωματίζεις τα τραγούδια σου, είτε αυτά είναι τραγούδια της παράδοσης είτε όχι. Δε ξέρω εάν μπορώ να θεωρηθώ συνεχιστής της παράδοσης γιατί ρεπερτοριακά δεν αντιπροσωπεύω την κρητική μουσική, ωστόσο ρέει μέσα στο αίμα μου η κρητική μουσική από όταν γεννήθηκα.
- Η μουσική που δημιουργείς βασίζεται στην κρητική λύρα, η οποία θεωρείται κατεξοχήν «ανδρικό» μουσικό όργανο. Γιατί επέλεξες τη λύρα και όχι κάποιο άλλο μουσικό όργανο; Οφείλεται, δηλαδή, η επιλογή αυτή στη σύνδεσή σου με την Κρήτη ή πρόκειται και για κάποιου είδους δήλωση;
Εξέφρασα την επιθυμία μου να ασχοληθώ με το όργανο αυτό σε πολύ μικρή ηλικία, δεν μιλάμε λοιπόν εκ των προτέρων για μια συνειδητή απόφαση και ούτε κατά διάνοια δήλωση. Η αγάπη μου για την Κρήτη, η καταγωγή των γονιών μου, τα ακούσματα και οι παραδόσεις που είχαμε σαν οικογένεια μέσα στο σπίτι, συντέλεσαν όλα στο να ζητήσω να μάθω το όργανο αυτό που από τότε που με θυμάμαι με συγκινούσε βαθιά.
- Έχεις υποστεί ποτέ διακρίσεις ή υποτιμητική συμπεριφορά στο χώρο λόγω του φύλου σου; Αν ναι, πώς το αντιμετώπισες;
Αρχικά με παράπονο, αργότερα με τσαμπουκά και χιούμορ!
- Αν και μικρή σε ηλικία έχεις συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Ορφέας Περίδης, ο Γιάννης Κούτρας, η Ευανθία Ρεμπούτσικα και αρκετοί άλλοι. Ξεχωρίζεις κάποια συνεργασία;
Όχι δεν ξεχωρίζω κάποια από αυτές… Ήρθαν όλες και όλα την στιγμή που έπρεπε, πήρα και έδωσα θέλω να πιστεύω πράγματα και είμαι αρκετά ευτυχής για αυτό.
- Αναμφίβολα, σημαντικός σταθμός στην καριέρα σου ήταν η συνεργασία σου με τον θρύλο της rock, Eric Burdon. Πόσο σε βοήθησε η συνεργασία αυτή στα επόμενα καλλιτεχνικά σου βήματα;
Μουσικά, πολύ! Αυτή η συνεργασία μου έδωσε το έναυσμα να ψαχτώ ακόμη περισσότερο με τον ήχο μου, με το πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω το όργανο αυτό σε κάτι ακραίο ρεπερτοριακά, ποιες μπορεί να είναι οι δυνατότητές του και να κρατήσω στοιχεία σε αυτό που κάνω εγώ καλλιτεχνικά. Επίσης, μου έδειξε ότι μπορεί να υπάρξει στο εξωτερικό μια παράλληλη πορεία αντίστοιχα σε αυτό που κάνω εδώ στην Ελλάδα, στα μουσικά πράγματα.
- Αν μπορούσες να συνεργαστείς με κάποιον καλλιτέχνη του παρελθόντος, ποιος θα ήταν αυτός;
Με τον Νίκο Ξυλούρη!
- Ας περάσουμε στο σήμερα… Συμμετέχεις στη θεατρική παράσταση ‘‘Αναφορά στον Γκρέκο’’ στο θέατρο Γκλόρια. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το θεατρικό σανίδι;
Είναι κάτι που ήθελα πολύ να μου συμβεί κάποια στιγμή. Λατρεύω το θέατρο και με την παράσταση αυτήμ ενώ δεν δοκιμάζομαι σε κάτι καινούργιο, δηλαδή ενώ συμμετέχω με την ιδιότητα της μουσικού και τραγουδίστριας, παρόλα αυτά είναι μια αίσθηση τελείως διαφορετική, γιατί αυτή τη φορά πλαισιώνεται και με τα εξαίρετα κείμενα του Νίκου Καζαντζάκη, αλλά φυσικά και με την απίστευτη ερμηνεία του Τάκη Χρυσικάκου. Είναι μια μοναδική εμπειρία και μια εξαιρετική παράσταση που πρέπει όλοι να δουν!
- Παράλληλα με το θέατρο, αυτή την περίοδο εμφανίζεσαι και στην Μπουάτ Απανεμιά μαζί με το Σταύρο Σιόλα σε ένα αφιέρωμα στο Νίκο Ξυδάκη. Μίλησε μας για αυτή τη συνεργασία…
Με τον Σταύρο συνεργαζόμαστε παραπάνω από έναν χρόνο και συνεχίζουμε και φέτος σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και περιφέρεια ανά την Ελλάδα με τις live μας εμφανίσεις. Ανάμεσα στα πλαίσια αυτών των παραστάσεων και μετά από πρόταση του μαγαζιού Μπουάτ Απανεμιά, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα εξ ολοκλήρου στο Νίκο Ξυδάκη που τόσο αγαπάμε αλλά και οι δυο έχουμε συνεργαστεί μαζί του και τον εκτιμούμε βαθιά. Κάθε Τετάρτη λοιπόν είμαστε σε αυτόν το θρυλικό χώρο, με πολύ καλό και ”διαβασμένο” ακροατήριο και το απολαμβάνουμε τρομερά!
- Τι μηνύματα προσπαθείς να περάσεις μέσα από τη μουσική σου;
Επιλέγω τραγούδια όπου ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει διαφορετικά, ανάλογα με τη δική του ψυχική κατάσταση. Τραγούδια που μιλούν για τον έρωτα, το θάνατο, την αγωνία, την ελπίδα, τη ζωή, τα δύσκολα που βιώνουμε. Μέσα όμως από όλα αυτά, να βρίσκουμε πάντα την αισιοδοξία και τη δύναμη να τα ξεπερνάμε και να γινόμαστε καλύτεροι.
- Ο κόσμος ανταποκρίνεται στη μουσική σου; Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να διατηρήσει το κοινό του;
Αν δεν ανταποκρίνονταν δεν θα το συνέχιζα νομίζω δημόσια, θα έπαιζα για μένα και τους φίλους μου. Νιώθω πως εάν δυσκολευτείς στην αρχή και το χτίσεις με υπομονή, επιμονή και προσπάθεια δεν είναι τόσο δύσκολο για τη συνέχεια. Ή τουλάχιστον είσαι ”μαθημένος” πια… (γέλια) Εάν βασίζεσαι όμως από την αρχή σε πρόσκαιρες επιτυχίες και όχι στο πραγματικό ταλέντο και την καλυτέρευση του, τότε ναι, εκεί η πίστα θα δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο και θα νιώθεις πάντα λίγος και στους άλλους μα πιο πολύ και στον ίδιο σου τον εαυτό!
- Πώς βλέπεις τη σημερινή ελληνική μουσική; Έχει πράγματα να δώσει; Θα άλλαζες κάτι σε αυτή;
Δε θα έμπαινα στη διαδικασία να αλλάξω κάτι στην ελληνική μουσική, θα προσπαθούσα όμως εάν είχα την δύναμη να βρω τρόπους ώστε να επικρατεί το καλό ελληνικό τραγούδι, περισσότερο από τα σκουπίδια που μας κατακλύζουν καθημερινά και χωρίς κανένα νόημα. Η ελληνική μουσική έχει πολλά να δώσει ακόμη, αυτό πιστεύω, απλά δεν της δίνεται η ευκαιρία όπως ίσως πιο παλιά.
- Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Στο άμεσο κοντινό μέλλον η ολοκλήρωση και έκδοση του επόμενου μου δίσκου και μετά από αυτό με την πρώτη ευκαιρία ένα μακρινό ταξίδι στο εξωτερικό.
[punica-divider]
Χρήσιμα links:
Facebook: Γεωργία Νταγάκη | Georgia Dagaki