Οι πρόσφατες εξελίξεις στη generative AI έχουν δείξει τις δυνατότητές της σε ένα ευρύ φάσμα δημιουργικών δραστηριοτήτων, όπως η παραγωγή έργων τέχνης, η σύνθεση συμφωνιών, ακόμη και η σύνταξη νομικών κειμένων, παρουσιάσεις διαφανειών ή παρόμοια. Αυτές οι εξελίξεις έχουν εγείρει ανησυχίες ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα ξεπεράσει τους ανθρώπους σε εργασίες δημιουργικότητας και θα καταστήσει περιττούς τους εργαζόμενους στη γνώση. Αυτά τα σχόλια υπογραμμίζονται πιο πρόσφατα από ένα άρθρο του Fortune με τίτλο «Ο Elon Musk λέει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα δημιουργήσει ένα μέλλον όπου δεν χρειάζεται δουλειά»: «Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορεί να κάνει τα πάντα».
Σε μια νέα μελέτη σε ειδικό τεύχος Nature Human Behavior για την τεχνητή νοημοσύνη, η ερευνήτρια Janet Rafner από το Institute of Advanced Studies και Center for Hybrid Intelligence του Aarhus στο ομώνυμο Πανεπιστήμιο και ο καθηγητής Jacob Sherson, Διευθυντής του Κέντρου Υβριδικής Νοημοσύνης, μαζί με διεθνείς συνεργάτες συζητούν έρευνα και κοινωνικές επιπτώσεις της δημιουργικότητας και της τεχνητής νοημοσύνης.
Η ομάδα των ερευνητών υποστηρίζει ότι πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στην κατανόηση και την καλλιέργεια της συν-δημιουργικότητας, την αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και μηχανών προς αυτό που ονομάζεται «ανθρωποκεντρική τεχνητή νοημοσύνη» και «υβριδική νοημοσύνη». Με αυτόν τον τρόπο θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε διεπαφές που εξασφαλίζουν ταυτόχρονα υψηλούς βαθμούς αυτοματοποίησης μέσω τεχνητής νοημοσύνης και ανθρώπινου ελέγχου, υποστηρίζοντας έτσι μια σχέση που ενδυναμώνει βέλτιστα ο ένας τον άλλον.
Η Rafner σχολιάζει: «Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες μελέτες για τη συνδημιουργικότητα ανθρώπου-AI προέρχονται από τον τομέα της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-υπολογιστή και επικεντρώνονται στις ικανότητες της τεχνητής νοημοσύνης και στον σχεδιασμό και τη δυναμική της αλληλεπίδρασης».
Ενώ αυτές οι εξελίξεις είναι βασικές για την κατανόηση της δυναμικής μεταξύ των ανθρώπων και των αλγορίθμων και της ανθρώπινης στάσης απέναντι στη συνδημιουργική διαδικασία και προϊόν, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εμπλουτιστούν αυτές οι εφαρμογές με τις γνώσεις σχετικά με τη δημιουργικότητα που αποκτήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στις ψυχολογικές επιστήμες.
«Αυτή τη στιγμή, πρέπει να απομακρύνουμε τη συζήτηση από ερωτήσεις όπως Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να είναι δημιουργική; Ένας λόγος για αυτό είναι ότι ο ορισμός της δημιουργικότητας δεν είναι ξεκάθαρος. Κατά τη διερεύνηση της συνδημιουργικότητας μόνο μεταξύ ανθρώπων, μόνο μηχανής και ανθρώπινης-τεχνητής νοημοσύνης, πρέπει να λάβετε υπόψη το είδος και το επίπεδο της υπό συζήτηση δημιουργικότητας, από καθημερινές δημιουργικές δραστηριότητες (π.χ. δημιουργία νέων συνταγών, έργων τέχνης ή μουσικής) που είναι ίσως πιο επιδεκτικές στην αυτοματοποίηση μηχανών έως συνεισφορές που μετατοπίζουν το παράδειγμα που μπορεί να απαιτούν ανθρώπινη παρέμβαση υψηλότερου επιπέδου, είναι πολύ πιο σημαντικό να εξετάζουμε διαφοροποιημένες ερωτήσεις όπως: Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές στην ανθρώπινη γνώση, συμπεριφορά, κίνητρα και αυτο-αποτελεσματικότητα μεταξύ της συνδημιουργικότητας ανθρώπου-AI και της ανθρώπινης δημιουργικότητας;». εξηγεί η Rafner.
Κοιτάζοντας το μέλλον, οι ερευνητές θα πρέπει να εξισορροπήσουν την ακρίβεια πρόβλεψης με τη θεωρητική κατανόηση (δηλαδή την επεξήγηση), προς τον στόχο της ανάπτυξης ευφυών συστημάτων τόσο για τη μέτρηση όσο και για την ενίσχυση της ανθρώπινης δημιουργικότητας.
Κατά το σχεδιασμό συστημάτων συνδημιουργίας, όπως οι εικονικοί βοηθοί, θα είναι απαραίτητο να εξισορροπηθεί η ψυχομετρική αυστηρότητα με την οικολογική εγκυρότητα.
Δηλαδή, οι εργασίες συν-δημιουργικότητας θα πρέπει να συνδυάζουν ακριβή ψυχολογική μέτρηση με τελευταίας τεχνολογίας διαισθητικό και συναρπαστικό σχεδιασμό διεπαφής.
Ανάγκη για διεπιστημονικές συνεργασίες
Η πρόκληση της κατανόησης και της σωστής ανάπτυξης συστημάτων συνδημιουργικής ανθρώπινης τεχνητής νοημοσύνης δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται από έναν μόνο κλάδο.
Θα πρέπει να συμπεριληφθούν μελετητές επιχειρήσεων και διαχείρισης για να διασφαλιστεί ότι τα καθήκοντα καλύπτουν επαρκώς τις πραγματικές επαγγελματικές προκλήσεις και να κατανοήσουν τις επιπτώσεις της συνδημιουργικότητας για το μέλλον της εργασίας σε μακρο και μικροοργανωτική κλίμακα, όπως η δημιουργικότητα στη δυναμική της ομάδας με μικτές ομάδες ανθρώπων και AI. Χρειάζονται επιστήμονες γλωσσολόγοι και εκπαίδευσης για να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο και τις αποχρώσεις της άμεσης μηχανικής σε συστήματα text-to-x.
Οι αναπτυξιακοί ψυχολόγοι θα πρέπει να μελετήσουν τον αντίκτυπο στις ανθρώπινες διαδικασίες μάθησης.
Ηθικές και ουσιαστικές εξελίξεις
Δεν θεωρείται μόνο πιο ηθικό να κρατάμε τους ανθρώπους στενά ενήμερους όταν εργάζονται και αναπτύσσουν την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η πιο αποτελεσματική μακροπρόθεσμη επιλογή, υποστηρίζει η ομάδα ερευνητών.
Πέρα από αυτό, οι μελετητές της ηθικής και της νομικής θα πρέπει να εξετάσουν το κόστος και τα οφέλη της συνδημιουργικότητας όσον αφορά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, την ανθρώπινη αίσθηση του σκοπού και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Πηγή άρθρου:
Υλικό που παρέχεται από το Πανεπιστήμιο Aarhus. Πρωτότυπο άρθρο.
Επιστημονικό Άρθρο:
Janet Rafner, Roger E. Beaty, James C. Kaufman, Todd Lubart, Jacob Sherson. Creativity in the age of generative AI. Nature Human Behaviour, 2023
