Η ταινία Pawn Sacrifice είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του σκακιστή Μπόμπι Φίσερ. Ο Μπόμπι Φίσερ ήταν μια αινιγματική προσωπικότητα η οποία κέρδισε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο σκάκι. Η άνοδος του όμως στον θρόνο του βασιλιά δεν διήρκησε και πολύ καθώς ο Φίσερ έγινε μάρτυρας της καθόδου του, με οδηγό την ίδια του την παράνοια. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω τον χαραχτήρα του όπως ακριβώς τον ενσαρκώνει ο Tobey Maguire καθώς και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και ζούσε.
Στο Pawn Sacrifice, ο Φίσερ δείχνει τα πρώτα σημάδια της εσωτερικής του διαμάχης από την παιδική του ηλικία με την ευφυΐα του και την παράνοια του να έχουν ήδη έναν προκαθορισμένο σκοπό. Ο Φίσερ μεγάλωσε χωρίς πατέρα ενώ η μητέρα του αν και στοργική ήταν βαθιά πολιτικοποιημένη στην αριστερή της ιδεολογία και αυτό ενεργοποίησε τα πρώτα στάδια της παράνοιας στον Φίσερ καθώς άρχισε να πιστεύει ότι όλοι είναι κατάσκοποι. Για τον Φίσερ, η μόνη διαφυγή από την πραγματικότητα ήταν το σκάκι. Με το σκάκι μπορούσε να έχει δημιουργική έκφραση και δύναμη. Το σκάκι για τον Φίσερ ήταν ένας μικρόκοσμος όπου είχε τον απόλυτο έλεγχο. Στην εφηβεία του, η σχέση με την μητέρα του γινόταν ολοένα και πιο ερεθιστική καθώς η μητέρα του έφερνε άντρες στο σπίτι και αυτό δημιούργησε μια έντονη σύγχυση για τον νεαρό Φίσερ.
O Φίσερ όταν ενηλικιώθηκε ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει τους Ρώσους, που είχαν κυριαρχία στο σκάκι. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Φίσερ ήταν ο Μπόρις Σπάσκι και η μεγαλύτερη φιλοδοξία του Φίσερ ήταν να τον κερδίσει ώστε να ανακηρυχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Βασιλιάς στην θέση του βασιλιά. Η μάχη δεν ήταν μόνο στην σκακιέρα, αλλά είχε πάρει πολιτικές και ψυχολογικές προεκτάσεις. Η πίεση που δεχόταν ο Φίσερ από την χώρα του για να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο ήταν συνυφασμένη με την αποτυχία της Αμερικής να κερδίσει στο Βιετνάμ. Η Ρωσία ήταν μια υπερδύναμη και η Αμερική ήθελε να την ξεπεράσει. Μεγάλα πολιτικά πρόσωπα όπως ο Χένρι Κίσινγκερ πλησίασαν τον Φίσερ ώστε να κερδίσει για την Αμερική. Η πίεση οδηγούσε τον Φίσερ σε ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις όπως η έπαρση και η αλαζονεία. Ο Βασιλιάς τα ήθελε όλα και ας τα έχανε όλα. Ο Φίσερ ρίσκαρε και κέρδισε αλλά αυτό είχε ένα σημαντικό αντίκτυπο στην ζωή του. Είχε κερδίσει αυτό που ήθελε και δεν είχε άλλο σκοπό.
Εξάντλησε την δημιουργική του ικανότητα σε έναν σκοπό και την κενή θέση της ιδιοφυΐας την ανέλαβε η παράνοια. Εξόριστος από την ίδια του την χώρα για ρατσιστικές και αντισημιτικές δηλώσεις,περιπλανήθηκε σε όλο τον κόσμο σαν ένας άστεγος ενώ κόντεψε να απαρνηθεί και τον τίτλο του ως πρωταθλητής. Η κρίση ταυτότητας συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος της ζωής του, όπου τα τελευταία χρόνια τα έζησε στην Ισλανδία όπου τον υποδέχτηκαν ως βασιλιά καθώς η Ισλανδία ήταν η χώρα που τον ανέβασε στον θρόνο.
Ο Φίσερ άφησε το δικό του στίγμα στην σκακιέρα της ανθρωπότητας και το Pawn Sacrifice είναι μέρος αυτής της ισχυρής κληρονομιάς του.
