Μαρία Παπαγιάννη & Ίρις Σαμαρτζή, δυο υπέροχες δημιουργοί
Τον Μάρτιο του 2022 εκδόθηκε από τον Πατάκη το εξαιρετικό παραμύθι Στο Πικεφί της Μαρίας Παπαγιάννη, σε εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή. Είναι πραγματικά σπουδαίο πράγμα όταν λόγος και εικόνα συγχρονίζονται τόσο όμορφα εικαστικά, που πραγματικά να μην ξέρεις τι να ξεχωρίσεις. Τα απαλά χρώματα, η προοπτική, οι διασκελισμοί μεταξύ των διαστάσεων της εικονογράφου για να δώσει έμφαση στο κείμενο, όλα αυτά συνηγορούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Από την άλλη, ο προσεγμένος λόγος, η τρυφεράδα και η απλότητα μαζί με τη μουσικότητα, τρέφουν τη φαντασία των μικρών αναγνωστών και καλλιεργούν την αδελφική αγάπη.
Ο Λουκ και ο Φλιπ, οι μικροί θαλασσοπόροι
Και Eεεοπ! Σε χρόνο μηδέν φύγαμε! Στην αντίπερα όχθη της οικογενειακής θαλπωρής επιχειρεί να περάσει το παιδικό ντουέτο των θαλασσοπόρων Λουκ και Φλιπ. Ο Λουκ ο ατρόμητος, σαν καπετάνιος, έχει όλα τα απαραίτητα αλλά και γερά μπράτσα στα κουπιά. Να! Και το κύτος του Ιωνά στην πορεία τους. Ο μικρός αδερφός του, ο Φλίπ, καλόκαρδος σαν το δελφίνι, του προσφέρει ότι κουβαλά μαζί του για να τον καλοπιάσει μια που άρχισε να φοβάται.
Κρατάμε τα κουπιά γερά, κοιτάμε πάντα μακριά…
«Ο Φλιπ δε μιλάει, αλλά τώρα ξέρει πιο πολλά./Αυτό το Πικεφί είναι στην απέναντι ακτή./ Δεν έχει αλλά , ούτε μαμά, ούτε μπαμπά»
Το σιδερένιο τέρας
Ο Λουκ, τον κοροϊδεύει για τις φοβίες του, μια που τον θεωρεί του χεριού του. Να και ο ανθρωποφάγος, περνά δίπλα τους, με ανεβασμένο το τηλεσκόπιο. Όμως με τη μορφή γλάρου, ο από μηχανής Θεός, αποκαθιστά την ηρεμία, δεχούμενος την θυσία του μπισκότου. Μα εκεί που ηρέμησαν, προβάλει πίσω τους το σιδερένιο τέρας, ένα τεράστιο καράβι. Που στο πέρασμα του, τα απόνερα ρίχνουν το Φλιπ στο νερό.
«Ο Φλιπ βλέπει τη βάρκα να απομακρύνεται./Πάει το Πικεφί. Πάνε όλα. Ο Λουκ όμως πέφτει στα κύματα,/ κολυμπάει γρήγορα … αρπάζει τον Φλιπ/ και τον ανεβάζει στη βάρκα. Του πατάει την κοιλιά,/ του κουνάει τα χέρια και τα πόδια/ και ο Φλιπ χαμογελάει.»
Ο αδερφός-σωτήρας
Ο μεγάλος άγγελος αδελφός γίνεται σωτήρας. «Το ταξίδι αρκεί, το ταξίδι αρκεί,» ας μη φτάσουν ποτέ στην Ιθάκη συμφωνούν. Η Μαρία Παπαγιάννη, σε άψογη συνεργασία με την Ίριδα(Ίρις) Σαμαρτζή στην εξαιρετική από κάθε άποψη εικονογράφηση, μας παραδίδει ένα τέλειο παραμύθι, που κυριαρχεί η αδελφική αγάπη. Ο διδακτισμός Στο Πικεφί περνά με γλυκό τρόπο στις παιδικές ψυχές, σαν τη δροσιά του μπάτη το κατακαλόκαιρο και δροσίζει τα ονειροπόλα ταξίδια τους. Εύγε Μαρία, εύγε Ίριδα.
Το ταξίδι της συντροφικότητας και της αγάπης
«Εμένα Λουκ, μου αρέσει να ταξιδεύουμε μαζί / κι ας μη φτάνουμε ποτέ εκεί». / «Έχεις δίκιο, Φλιπ, θα προσπαθήσουμε ξανά». «Μαζί;» «Φυσικά μαζί, αφού είσαι ο καλύτερος βοηθός». «Και αδελφός, Λουκ, και αδελφός. Κι αν θες να ξέρεις, δε θα πω τίποτα στη μαμά».
