Συγγραφείς με ψυχικές διαταραχές απαντώνται ουκ ολίγοι αν διατρέξουμε την Ιστορία. Άνδρες και γυναίκες, που διέπρεψαν στον τομέα τους και τα έργα τους, αρκετά εκ των οποίων δημιουργήθηκαν σε περιόδους έξαρσης πάλευαν ούτε λίγο ούτε πολύ με τον ίδιο τους τον εαυτό στην προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν ουσιαστικά με τον περίγυρό τους.
Κάποιοι απ’ αυτούς δρούσαν σε άρνηση, κάποιοι απλά το αποδέχονταν και ορισμένοι το αντιπάλευαν με ευεργετικές ή καταστροφικές γι’ αυτούς συνέπειες. Κοινό χαρακτηριστικό όλων, η ιδιοφυία τους και το πολύτιμο έργο τους που μας κληροδότησαν. Με τον τρόπο τους αποκάλυπταν το δυναμικό, αδάμαστο ψυχισμό τους αποζητώντας την κατανόηση και την ουσιαστική αρωγή.
Ιδού ένα μικρό δείγμα αυτών:
Edgar Alan Poe
Ο μεγάλος συγγραφέας των μακάβριων, σκοτεινών ιστοριών μυστηρίου και φαντασίας υποστήριζε πως ο εθισμός του στο αλκοόλ ήταν απόρροια της τρέλλας του παρά τους ισχυρισμούς ορισμένων για το αντίθετο. Σε επιστολές του παραδεχόταν τον αυτοκτονικό ιδεασμό του και αρκετοί τον κατηγορούσαν ως τρελλό.
Virginia Woolf
Οι νευρικές κρίσεις της μυθιστοριογράφου άρχισαν από την παιδική της ακόμη ηλικία, με αρκετές απόπειρες αυτοκτονίες, και παρά την ουσιαστική στήριξη του συζύγου της, στα 59 της χρόνια αφού έγραψε ένα θερμό, ευχαριστήριο σημείωμα προς εκείνον, αυτοκτόνησε γεμίζοντας τις τσέπες της με πέτρες και βουτώντας στον πλησιέστερο ποταμό.
Ernest Hemingway
Εμφανίζοντας κατάθλιψη και παράνοια, προσφεύγοντας στο αλκοοόλ, με συνεχώς επιδεινούμενη την κατάσταση της υγείας του και με απώλεια μνήμης λόγω θεραπειών ηλεκτροσόκ, ο Αμερικανός συγγραφέας αυτοκτόνησε λίγο πριν τα εξηκοστά γεννέθλιά του πυροβολώντας τον εαυτό του.
Sylvia Plath
Υποφέροντας από σοβαρή διπολική διαταραχή και κατάθλιψη προσπάθησε να την αντιμετωπίσει ψάχνοντας το νόημα της χαράς στη μητρότητα. Δεν τα κατάφερε ωστόσο, αυτοκτονώντας στην κουζίνα του σπιτιού της, αφού προστάτεψε και φρόντισε για τελευταία φορά τα παιδιά της.
