“Επαινώ γλώτταν εύφημον φέρειν, σιγάν όπου δει και λέγειν τα καίρια”
Μου αρέσει αυτός που μιλάει ωραία, που σωπαίνει όπου χρειάζεται και μιλάει σωστά όταν πρέπει” Αισχύλος
Ο Αισχύλος ένας από τους σπουδαιότερους αρχαίους Έλληνες ποιητές και ίσως ο αρχαιότερος τραγωδός που γεννήθηκε περί το 525 Π.Χ. στην Ελευσίνα. Γόνος πλούσιας οικογένειας και ευγενικής καταγωγής, οι ιστορικοί θεωρούν ότι συνέβαλε στο να αποκτήσει μια πολύ καλή μόρφωση και αυτό γιατί ιστορικά στοιχεία και αναφορές για την ακαδημαϊκή του εκπαίδευση είναι ελλειπή. Παρ’ όλα αυτά μέσα από τα έργα του οι ιστορικοί συμπεράνουν ότι είχε εκτεταμένες γνώσεις για τα Ομηρικά έπη καθώς επίσης και για έργα προγενέστερων λυρικών ποιητών και με έμφαση την επιρροή του φιλοσόφου Σόλωνα στο τρόπο σκέψης του. Το γεγονός ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελευσίνα οι ιστορικές αναφορές τον θέλουν να είναι μύστης των Ελευσίνιων Μυστηρίων και γνώστης της πυθαγόρειας φιλοσοφίας μυστηριακές γνώσεις που αποτυπώνονται στα έργα αλλά και στον τρόπο ζωής του.
Ο Αισχύλος έζησε σε μία περίοδο σημαντικών στρατιωτικών και πολιτικών όπως: τη δημοκρατική μεταρρύθμιση του Κλεισθένη το 508-507 Π.Χ. και αργότερα η μεταρρύθμιση του Εφιάλτη, μέντορα του Περικλή, τους μηδικούς πολέμους 492- 479 Π.Χ. όπου έλαβε και ο ίδιος μέρος. Όλα αυτά τα γεγονότα και οι εμπειρίες του ήταν αρκετά να σηματοδοτήσουν και να ενισχύσουν το αίσθημα της εθνικής του υπερηφάνειας , να καθορίσουν την δημοκρατική ιδεολογία του και να ενδυναμώσουν το πνεύμα του που σε συνδυασμό με την πλούσια μόρφωση. Η συνεισφορά του παρέμεινε ανεξίτηλη μέσα στον χρόνο μέσα από τις τραγωδίες που έγραψε τις όποιες «έντυσε» με προοδευτικές καινοτομίες και μυστηριακό υπόβαθρο καθιστώντας τον έτσι σαν «πάτερα της τραγωδίας»
Ο Αισχύλος πέρα από μεγάλος ποιητής και τραγωδός υπηρέτησε γενναία και ενεργά την Ελλάδα σε αρκετές στρατιωτικές μάχες εκτός των μηδικών πολέμων όπως: την Μάχη του Μαραθώνα το 490 Π.Χ. όπου και τραυματίστηκε βαριά, την ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 Π.Χ., στην μεγάλη μάχη των Πλαταιών 479 Π.Χ. καθώς επίσης και στην ναυμαχία του Αρτεμισίου 480 Π.Χ. Θεωρώντας την συμμετοχή του στην μάχη του Μαραθώνα αλλά και στους μηδικούς πολέμους τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ζωής του εμπνεύστηκε και ζήτησε να γράψουν στον τάφο του το παρακάτω επίγραμμα:
“Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει μνήμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας, αλκήν δι’ ευδόκιμον Μαραθώνιον άλσος αν είποι και βαθυχαιτήεις Μήδος επιστάμενος“. απόδοση :”Τον Αθηναίο Αισχύλο, γιο του Ευφορίωνα, σκεπάζει τούτο το μνήμα, που πέθανε στη σιτοφόρο Γέλα. Για την εξαιρετικήν ανδρεία του μάρτυρες, το Μαραθώνιον ‘Αλσος κι ο πυκνομάλλης Πέρσης, που τη γνώρισεν απ’ τη καλή“
Advertising
Ο Αισχύλος καθότι αναφέραμε στην αρχή όντως μυημένος στα ελευσίνια μυστήρια θεωρήθηκε ότι κατείχε σε μεγάλο βαθμό την μυστηριακή θεολογική γνώση όπου μέσα από τις τραγωδίες του χρησιμοποιεί ένα υπόβαθρο όπου ταυτίζεται με το διαδομένο φιλοσοφικό και θρησκευτικό σύστημα της εποχής: Μέσα από τις τραγωδίες η οποιαδήποτε ιερότητα των μύθων που χρησιμοποίησε στις τραγωδίες του είχαν και συνεχίζουν να έχουν ως σκοπό την μετάδοση της αλήθειας καθώς και αξίες και διδάγματα που αντικατοπτρίζουν την κοινωνική, πολιτική αλλά και την ανθρωπινή υπόσταση μας. Τα έργα του Αισχύλου που κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι εβδομήντα εννέα και άλλοι ενενήντα δύο από αυτά δυστυχώς ακέραια σήμερα σώζονται μόνο επτά: Πέρσες 472 π.Χ. είναι η αρχαιότερη από τις σωζόμενες τραγωδίες και αποτελούσε το 2ο μέρος μιας τριλογίας., Eπτά επί Θήβας 467 π.Χ. που είναι το 3ο μέρος μιας τριλογίας, που αναφέρεται στη μοίρα των Λαβδακιδών, Προμηθέας δεσμώτης το 465 π.Χ. 2ο μέρος μιας τριλογίας, που 1η τραγωδία ήταν ο Προμηθεύς Πυρφόρος και 3η ο Προμηθεύς Λυόμενος, Ικέτιδες το 472 π.Χ. η πιο λυρική τραγωδία του και τέλος η γνωστή τριλογία Ορέστεια 458 π.Χ., που αποτελείται από τρεις τραγωδίες, Αγαμέμνων, Χοηφόρες, Ευμενίδες.
Πηγές:
http://www.peri-grafis.net/ergo.php?id=1412
https://www.evprattein.gr/el/aischylos
