Η σημερινή και καθιερωμένη ημέρα, 25 Δεκεμβρίου, είναι αφιερωμένη στη γιορτή των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα αποτελούν αφενός την πλέον χαρμόσυνη γιορτή της Χριστιανοσύνης, και αφετέρου τη ζεστή χρωματική «πινελιά» στην καρδιά του παγερού χειμώνα. Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που τα πάντα «πασπαλίζονται» με την αστερόσκονη του παραμυθιού. Τα φωτεινά χρώματα, τα μυρωδάτα αρώματα, οι ζωντανοί ήχοι και οι ποικίλες γεύσεις συνθέτουν τον «καμβά» μιας πλήρους χριστουγεννιάτικης εικόνας, στην οποία όλες οι αισθήσεις είναι στο απόγειό τους. Αδιαμφισβήτητα, κάθε λέξη ή ανάμνηση συνδεδεμένη με τη γιορτή των Χριστουγέννων, διεγείρει το συναισθηματισμό κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως ηλικίας. Δίκαια λοιπόν, χαρακτηρίζεται ως η γιορτή, που ζωντανεύει το παιδί που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Ένα παιδί αθώο, αυθόρμητο, χαρούμενο, δοτικό και συναισθηματικό, που αναζητά και προσφέρει αγάπη. Τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν μαζί με τη γέννηση του Ιησού Χριστού και την «αναγέννηση» της χαμένης μας αθωότητας.
Το άστρο της γέννησης του Θεανθρώπου
Η 25η Δεκεμβρίου θεωρείται η επίσημη ημέρα εορτασμού της γέννησης του Ιησού Χριστού. Βέβαια, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη επίσημη καταγραφή σχετικά με την ημερομηνία γέννησης του Θεανθρώπου. Ωστόσο η ημέρα αυτή, ήταν καθιερωμένη από τους Ρωμαίους σαν ημέρα γέννησης του Περσικού θεού Μίθρα, που αποτελούσε το θεό του Φωτός και του Ήλιου και μαχόταν για να αποτινάξει το σκοτάδι από τη ζωή τους. Αυτή λοιπόν η μέρα, είχε καθιερωθεί ως ημέρα χαράς και αισιοδοξίας για τους Ρωμαίους, οι οποίοι ένιωθαν γαλήνιοι μακριά από απειλές και εκφοβισμούς.
Έτσι οι πατέρες της Εκκλησίας μας, όρισαν την 25η Δεκεμβρίου ως την επίσημη ημέρα εορτασμού της γέννησης του Χριστού, ενός νέου Ήλιου δηλαδή, που εμπλουτίζει τις ψυχές των ανθρώπων με πλούσιο χριστιανικό φως. Ο νέος αυτός Ήλιος χάρισε στους Χριστιανούς την πολυπόθητη σωτηρία τους από τις «σκοτεινές» και «φθαρμένες» ιδέες της ειδωλολατρείας.
Το ιστορικό της γέννησης του Ιησού Χριστού -σύμφωνα με τις αφηγήσεις των τεσσάρων Ευαγγελιστών- έχει τις ρίζες του στην εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου και του Ηγεμόνα Κυρήνιου της Συρίας. Στην εποχή τους λοιπόν, διατάχθηκε απογραφή του πληθυσμού σε όλη την Αυτοκρατορία. Άγγελος Κυρίου επισκέφθηκε τον Ιωσήφ και τον ενημέρωσε για τη Γέννηση του Θεανθρώπου από την Παρθένο Μαρία με θεϊκό τρόπο. Έτσι, ο Ιωσήφ μαζί με τη Μαρία πήγαν στη Βηθλεέμ για την απογραφή, καθώς αποτελούσε ιδιαίτερο τόπο καταγωγής του Ιωσήφ. Το ταξίδι ήταν αρκετά δύσκολο και επίπονο για την ετοιμόγεννη Μαρία.
Το χαρμόσυνο γεγονός της Γέννησης του θείου βρέφους, που θα λυτρώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους, ανήγγειλε, όπως προαναφέρθηκε, Άγγελος Κυρίου. Το φωτεινό άστρο της Βηθλεέμ χαράζει το δρόμο για τους τρεις Μάγους, οι οποίοι σπεύδουν να προσκυνήσουν το θείο βρέφος, προσφέροντας του τα εξής δώρα: χρυσό, λιβάνι και σμύρνα.
Χριστουγεννιάτικα έθιμα
Τα Χριστούγεννα περικλείονται γύρω από το «μανδύα» ενός ευχάριστου εορτασμού, δημιουργώντας μια «παραμυθένια» ατμόσφαιρα. Έχουν καθιερωθεί πολλά και διαφορετικά έθιμα για το ξεχωριστό και τιμητικό εορτασμό της θείας αυτής γιορτής. Αδιαμφισβήτητα, κάθε περιοχή της Ελλάδας αφήνει το δικό της στίγμα στην παράδοση των χριστουγεννιάτικων εθίμων. Ωστόσο, κάποια από τα βασικά χριστουγεννιάτικα έθιμα, τα οποία είναι άμεσα συνυφασμένα με τη λέξη και την έννοια Χριστούγεννα, είναι τα ακόλουθα:
-
Χριστουγεννιάτικο δέντρο
Το πλέον καθιερωμένο έθιμο των Χριστουγέννων είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα πολύχρωμα στολίδια και τη φάτνη. Στην ουσία, το στόλισμα του δέντρου αποτελεί το ορόσημο των Χριστουγέννων. Το έθιμο αυτό στην Ελλάδα προήλθε από τους Βαυαρούς, καθώς ο πρώτος στολισμός έλαβε χώρα στα ανάκτορα του Όθωνα, το 1833. Από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, ο στολισμός του δέντρου με τις πολύχρωμες μπάλες και τα φωτάκια καθιερώθηκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια. Επιλέγεται το έλατο, γιατί τα φύλλα του δε μαραίνονται και δεν πέφτουν ποτέ. Ακόμα και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, είναι καταπράσινο. Έτσι, συμβολίζει την αιώνια ζωή του Χριστού.
/2012%2F12%2F03%2F80%2F6futuristic.6j2.jpg)
Η απαρχή του χριστουγεννιάτικου δέντρου στη Βόρεια κυρίως Ελλάδα, ήταν το λεγόμενο χριστόξυλο,, δηλαδή ένα γερό και χοντρό ξύλο από αχλαδιά, αγριοκερασιά ή κάποιο άλλο αγκαθωτό δέντρο. Κατά τη λαϊκή παράδοση, τα αγκαθωτά δέντρα απομάκρυναν από το σπίτι οποιαδήποτε δαιμονική φιγούρα, ακόμα και τους καλικάντζαρους.
Στα χωριά τοποθετούσαν το χριστόξυλο στο τζάκι του σπιτιού την παραμονή των Χριστουγέννων, με σκοπό να καίει συνέχεια μέχρι και τη γιορτή των Φώτων. Η φωτιά συμβόλιζε αφενός τη ζεστασιά του θείου βρέφους στη σπηλιά της Βηθλεέμ, και αφετέρου την απομάκρυνση των δαιμονικών όντων από το σπίτι.
-
Χριστουγεννιάτικα εδέσματα
Η εικόνα του στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι άμεσα συνυφασμένη και με το γιορτινό οικογενειακό τραπέζι. Κυρίαρχη θέση έχουν φυσικά οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα. Η λέξη μελομακάρονα αποτελεί συνδυασμό των λέξεων μέλι και μακαρόνι. Το «μακαρόνι» προέρχεται από την ελληνική λέξη «μακαρωνία», ένα πιάτο των Μεσαιωνικών χρόνων, που σερβιριζόταν σε νεκρώσιμο δείπνο, στη διάρκεια του οποίου προσέφεραν τη «μακαρία». Στα νεότερα χρόνια, προστέθηκε το μέλι, δημιουργώντας τελικά το γνωστό μελομακάρονο. Καθιερώθηκε ως χριστουγεννιάτικο γλυκό, επειδή το μέλι θεωρείται σύμβολο ευζωίας και δημιουργίας.
Οι κουραμπιέδες τώρα, έχουν αραβικές ρίζες, αλλά η ετυμολογία τους προέρχεται από την τούρκικη λέξη kurabiye. Το γλύκισμα του κουραμπιέ έφτασε στη χώρα μας από τη Μικρά Ασία, και πιο συγκεκριμένα από τη Σμύρνη. Παρ’ όλα αυτά το έθιμο του κουραμπιέ, πασπαλισμένου με ζάχαρη άχνη, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές, όχι απαραίτητα μόνο κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων, αλλά και σε άλλες εκδηλώσεις χαράς.
-
Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα
Το έθιμο με τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα συμβολίζει τις χαρμόσυνες ευχές για υγεία και καλοτυχία. Μικρά παιδιά, με ένα τρίγωνο στο χερί, χτυπούν πόρτα-πόρτα και ψέλνουν τα κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων. Εύχονται δηλαδή, χρόνια πολλά στο νοικοκύρη του σπιτιού. Τα Κάλαντα είναι στην ουσία δημοτικά τραγούδια, που διαδόθηκαν από γενιά σε γενιά.
-
Στολισμός Καραβιού
Ο στολισμός του καραβιού αποτελεί ένα καθαρά ελληνικό έθιμο. Η Ελλάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Αποτελεί τη χώρα των ναυτικών. Το απέραντο γαλάζιο των θαλασσών και το άπλετο φως καλλιέργησαν το έδαφος για την ανάπτυξη της ναυτιλίας. Έτσι ο στολισμός του καράβι ούτε, αποτελεί την ελληνική παραλλαγή του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Συμβολίζει την αγάπη των Ελλήνων για τη θάλασσα, αλλά και τον αποχωρισμό που βίωναν από τους ναυτικούς συγγενείς τους, που ταξίδευαν χρόνια μακριά από την οικογένειά τους.
Ο μύθος του Αϊ – Βασίλη
Χριστούγεννα δίχως την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη δε μπορεί να είναι ολοκληρωμένα Χριστούγεννα. Η εικόνα του γέρου με την κόκκινη στολή και την πλούσια γενειάδα «κοσμεί» τα όνειρα αμέτρητων παιδιών που προσμένουν να συναντήσουν τη φιγούρα του, φορτωμένη με δώρα δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ο μύθος που περιβάλλει το όνομά του, δημιουργεί μια ευγενική φιγούρα, που ζει σε ένα μακρινό χωριό της Λαπωνίας. Ο Άγιος Βασίλης στο μακρινό και κρύο τόπο κατοικίας του, λαμβάνει αμέτρητα γράμματα κάθε χρόνο με τις επιθυμίες όλων των μικρών του φίλων. Έτσι, την παραμονή των Χριστουγέννων φορτώνει το έλκηθρό του, που το σέρνουν τάρανδοι, με παιχνίδια και αρχίζει το ταξίδι του. Σκοπός του μακρινού του ταξιδιού είναι να προσφέρει χαρά στα παιδιά όλου του πλανήτη. Φτάνει σε κάθε γωνιά του κόσμου, και εισβάλλοντας από την καμινάδα, πραγματοποιεί τα όνειρα κάθε μικρού παιδιού.
Santa Claus is coming to town…
Η «παραμυθένια» γιορτή της αγάπης
Η ημέρα της γιορτής των Χριστουγέννων, έφτασε. Σπίτια γιορτινά, στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα, χριστουγεννιάτικα κάλαντα, πλούσια οικογενειακά τραπέζια, φίλοι, συγγενείς, και κυρίως ζεστασιά. Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της Αγάπης. Το πνεύμα της ανθρωπιάς «φωλιάζει» βαθιά στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Είναι η εποχή που συνειδητοποιούμε πως τα υλικά αγαθά δεν έχουν την αξία της ζεστής, ανθρώπινης αγκαλιάς. Οι γλυκόπικρες αναμνήσεις «θεριεύουν» και μας μελαγχολούν. Η αθωότητα των Χριστουγέννων «ξυπνά» το συναίσθημα της υποχρέωσης. Μιας υποχρέωσης που «αποκτά» την υπόσταση της ανάγκης. Η ανάγκη να ειπωθεί ένα μεγάλο συγγνώμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ, ένα μεγάλο Σ’ αγαπώ. Λόγια απλά, που δυστυχώς εύκολα παραλείπονται. Το βαθύ νόημα των Χριστουγέννων κρύβεται στην αξία της στιγμής. Ας «πασπαλίσουμε» λοιπόν την ημέρα αυτή με πολλά χαμόγελα, αισιοδοξία, και κυρίως γαλήνη. Άλλωστε, όπως λέει και το ρητό του Διονύσιου Σολωμού: «Αγάπα για να ζήσεις, ζήσε για να αγαπάς».
Καλά Χριστούγεννα!!!
Ας απολαύσουμε λοιπόν, την ημέρα των Χριστουγέννων με το άκουσμα του ακόλουθου διαχρονικού χριστουγεννιάτικου τραγουδιού. Είναι ημέρα αφιερωμένη στη μουσική, στην οικογένεια, στους φίλους, στο συναίσθημα, και φυσικά στην αγάπη.
Πηγές
http://www.dogma.gr/diafora/christoxylo-o-prodromos-tou-christougenniatikou-dentrou/79654/
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/12/blog-post_7200.html
