Αν τολμήσεις να σηκώσεις ξανά το χέρι σου…
Άκουσέ με! Έτσι και τολμήσεις να σηκώσεις ξανά το χέρι σου, θα σε καταγγείλω! Το κατάλαβες; Τί είπες μόλις τώρα; Τί δεν κατάλαβες; Μόλις με απείλησες; Νομίζεις πως θα καταφέρεις κάτι με το να με καταγγείλεις; Θα σε βγάλω τρελή! Ποιά νομίζεις πώς είσαι κουκλίτσα μου; Εγώ έχω πρόσωπο σ’ αυτή την κοινωνία! Αν είναι δυνατόν, να πιστέψει κανείς εσένα! Εσένα που είσαι ένα τίποτα μπροστά μου! Ποιός σε ξέρει εσένα; Τι έχεις καταφέρει στην ζωή σου; Αντί να με ευγνωμονείς που σε μάζεψα και από το τίποτα που ήσουν σε έκανα κάτι καλύτερο, τολμάς και με απειλείς; Ναι! Ξέρεις γιατί; Γιατί έχω καταλάβει, ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να βγω ζωντανή από αυτό το σπίτι! Εσύ δεν ήσουν έτσι! Τώρα τι άλλαξε;
Δεν σε αναγνωρίζω πια! Δεν είσαι ο άνθρωπος που ερωτεύτηκα! Εκείνος ο γλυκός άντρας, ο οποίος ήταν διατεθειμένος να κάνει τα πάντα, προκειμένου να με κάνει ευτυχισμένη. Τώρα τι έχει αλλάξει; Τώρα γιατί με το παραμικρό με χτυπάς; Από πότε η βία, έχει γίνει συνώνυμο της ευτυχίας; Ποιος σου είπε ότι έτσι θα με αναγκάσεις να μείνω μαζί σου; Από τότε, που νομίζεις πως έχουμε ίσα δικαιώματα μέσα σ’ αυτή την σχέση! Ξεχνάς νομίζω ότι εγώ είμαι άντρας και εσύ γυναίκα! Τι εννοείς με αυτό; Εννοώ, ότι εγώ έχω κάθε δικαίωμα να κάνω ό,τι θέλω, ενώ εσύ όχι! Οπότε, μην μπερδεύεσαι! Κουμάντο κάνω εγώ! Εσύ απλά πρέπει να υπακούς! Έχεις αλλάξει και εσύ να ξέρεις! Κάποτε, ήμουν για εσένα όλος σου ο κόσμος! Δεν είχες μάτια για άλλον! Δεν με παρατούσες τότε για να βγεις έξω με τις φίλες σου! Συγγνώμη που έχω ζωή! Τα βλέπεις; Ποιός μου λέει εμένα, ότι όταν βγαίνεις δεν κάνεις και άλλα πράγματα; Ποιός μου λέει εμένα, ότι δεν θα γνωρίσεις κάποιον, ο οποίος θα σε πάρει από εμένα; Μ’ αυτά που κάνεις….πολύ πιθανό! Αν τολμάς πες το άλλη μια φορά αυτό, και θα σου δώσω μια και θα βρεθείς απέναντι!
Τόλμα να σηκώσεις χέρι πάνω μου; Κάντο αν είσαι άντρας! Κάντο και εγώ θα αρχίσω να ουρλιάζω! Θα με ακούσουν όλοι! ΟΛΟΙ! ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ! ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ! Έχει έρθει το τέλος σου! Κατάλαβέ το, δεν έχει μείνει πια κάτι που να μην μου έχεις κάνει! Έχω κουραστεί να λέω ψέματα στους δικούς μου για τους μώλωπες που έχω πάνω μου. Όλοι σε έχουν πάρει χαμπάρι! Δεν καταλαβαίνεις ότι έχεις γίνει ρεζίλι παντού; Δεν έχουν καταλάβει νομίζεις, τι γίνεται εδώ μέσα; Δεν έχουν καταλάβει ότι οι μελανιές που έχω στο σώμα μου, δεν είναι επειδή έπεσα από τις σκάλες, αλλά επειδή με πλάκωσες για ακόμα μια φορά στο ξύλο; Προτιμώ να πεθάνω τώρα κιόλας, από το να μείνω έστω και μία μέρα ακόμα μαζί σου! Είσαι ένα τίποτα, που του έδωσα αξία! Σε ποιόν νομίζεις ότι μιλάς έτσι; Σε ‘σένα! Βλέπεις κανέναν άλλο εδώ μέσα; Άσε κάτω το μπουκάλι! Αν τολμήσεις να κουνηθείς…! Ναι, τι θα κάνεις; Θα βάλεις τα κλάματα σαν γυναικούλα; Όχι! Θα κάνω κάτι χειρότερο!
Αα… ναι; Τί θα κάνεις δηλαδή; Θα με δείρεις; Αν χρειαστεί!! Να γελάσω τώρα ή μετά; Ποιός έχασε το θάρρος του, για να το βρεις εσύ; Μιλάνε όλοι, μιλάς και συ; Εσύ που είσαι ο μεγαλύτερος θρασύδειλος που έχω γνωρίσει ποτέ; Αντί να ξεσπάσεις τα νεύρα σου εκεί που πρέπει, τα ξεσπάς πάνω μου, που στην πραγματικότητα δεν φταίω πουθενά! Φταις! Φταις , γιατί έχεις αρχίσει να έχεις ζωή και εκτός από εμένα, πράγμα που δεν μου αρέσει! Θέλω να αγαπάς μόνο εμένα! Μόνο εμένα και κανέναν άλλο! Μην με πλησιάζεις! Μην κάνεις ούτε βήμα! Δεν σε θέλω πια! Κατάλαβέ το! Έχεις τελειώσει πια για μένα! Δεν μπορώ να μένω σ’ ένα σπίτι με κάποιον σαν εσένα! ΣΕ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ! Δεν θέλω να με ακουμπάς! Δεν θέλω να σε βλέπω! Κοίτα πως μ’ έχεις κάνει! Κοίτα πως έχεις καταντήσει κάποιον που υποτίθεται ότι αγαπάς! Σου αρέσει αυτό το που βλέπεις; Το βρίσκεις ελκυστικό; Γιατί δεν μιλάς; ΣΕ ΡΩΤΑΩ! Γιατί κάθεσαι και με κοιτάς; Δεν έχεις να πεις κάτι;
Συγγνώμη! Το ξέρω πως γίνομαι υπερβολικός μερικές φορές, αλλά σ’ αγαπώ πάρα πολύ και δεν θέλω να σε χάσω! Φοβάμαι ότι θα σε χάσω, και γι’ αυτό κάνω όλες αυτές τις ανοησίες! Φυσικά και δεν μου αρέσει να σε βλέπω έτσι, αλλά με φτάνεις στα όρια μου και θολωνω από την ζήλια μου. Μην με πλησιάζεις είπα! Δεν θα σου κάνω κακό, να σε αγκαλιάσω θέλω. Φύγε! Άλλο ένα βήμα…και…Και; Ξεκίνησες πάλι τις απειλές; Αφού τα πηγαίναμε τόσο καλά, γιατί θες να με νευριάσεις πάλι; Στο τέλος θα με κάνεις να πιστεύω, ότι σου αρέσει αυτή η κατάσταση. Έχεις πρόβλημα το καταλαβαίνεις; Πρέπει να πας σε κάποιον ειδικό! Είσαι επικίνδυνος! Το μόνο που σου έχει μείνει να μου κάνεις, είναι να με σκοτώσεις. Αν δεν έχω φύγει μέχρι τότε! Τί είπες; Θα αφήσεις εσύ εμένα; Δεν θα προλάβεις! Από δω μέσα, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγεις. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; Αν τολμήσεις να κάνεις έστω ένα βήμα, δεν θα διστάσω να στο καρφώσω! Χίλιες φορές να πάω στην φυλακή, παρά να μείνω όλη μου την ζωή εδώ μαζί σου! Πάρτο απόφαση. ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ! Εγώ όμως, δεν έχω πει την τελευταία μου κουβέντα! Δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι αυτό και το ξέρεις πολύ καλά!
Κάποιες γυναίκες, κατάφεραν να βγουν από αυτή την φυλακή! Κατάφεραν να βγουν, αλλά όχι ζωντανές. Ελάχιστες είναι εκείνες, οι οποίες απέδρασαν από τις φυλακές τους. Ακόμα κι αν βγήκαν, τα τραύματα που τους έχουν αφήσει αυτές οι “σχέσεις”, είναι αμέτρητα! Τα σημάδια, ακόμα κι αν σβήσουν από τα σώματά τους, δεν θα σβήσουν ποτέ από την ψυχή και το μυαλό τους! Οι κακοποιητικες σχέσεις, κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά. Βλάβες, που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν μπορούν να γιατρεύουν! Πράγμα που σημαίνει, ότι οι ζωές αυτών των γυναικών δεν μπορούν να είναι φυσιολογικές. Κάποιες από αυτές, ίσως και να μην προσπαθήσουν ξανά να δημιουργήσουν κάποια σχέση. Συνθήκη που στα δικά μου μάτια, φαίνεται απολύτως λογική. Πως μπορούν αυτές οι γυναίκες να εμπιστευτούν ξανά κάποιο νέο σύντροφο ύστερα απ’ όσα είχαν περάσει στο παρελθόν; Οι γυναίκες αυτές, θα περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους, προσπαθώντας να αποτινάξουν από μέσα τους, όλες αυτές τις τραυματικές εμπειρίες. Θα περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους, με τον φόβο ότι κάτι παρόμοιο μπορεί να τους συμβεί ξανά. Βυθισμένες στην ανασφάλεια και την μοναξιά! Θα πληρώνουν μια ζωή τα λάθη κάποιων άλλων!
