Η ζωή είναι ένα roller coaster

Ζωής

Πάμε μια βόλτα με το roller coaster;

Αυτό είναι για εσένα, που νομίζεις πως περνάς την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής σου. Που φοβάσαι ότι δεν θα τα καταφέρεις, που σκέφτεσαι ότι είσαι ένα τίποτα, που η μελαγχολία σου τρώει τα σωθικά σαν να είναι σαράκι. Που νιώθεις πιο μόνος από ποτέ, παρόλο που είσαι μέσα σε ένα δωμάτιο ασφυκτικά γεμάτο ανθρώπους. Που ώρες-ώρες νιώθεις  πως δεν μπορείς να αναπνεύσεις. Όλα είναι στο μυαλό σου και όλα θα πάνε καλά. Η ζωή δεν μένει στάσιμη. Χωρίς δυσκολίες δεν θα γινόσουν δυνατότερος, δεν θα ήσουν αυτό που είσαι σήμερα.

Η ζωή έχει πολλές φουρτούνες, κάποιος θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει σαν μια βόλτα με το roller coaster. Άλλες μέρες σε ανεβάζει ψηλά, η αδρεναλίνη σου είναι στα ύψη, νιώθεις χαρά, αναζωογόνηση, πως έχεις όρεξη για ζωή, ότι είσαι άτρωτος και μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Άλλες πάλι είσαι στα πατώματα, δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, είσαι ένα κουβάρι, και το μόνο που σου έχει μείνει είναι μια βραχνάδα και μια γλυκιά παραζάλη από αυτά που πέρασες ως τώρα.

Η ζωή δεν μένει στάσιμη, τα καλύτερα έρχονται

Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι και μια διαφορετική εμπειρία, ένα διαφορετικό μάθημα. Η ζωή δεν είναι παραμύθι, η πραγματικότητα καθημερινά σου χτυπάει την πόρτα, προβλήματα, δυστυχία, αδιέξοδα που σου τραβάνε όλη την ανεμελιά μέσα από τις  φλέβες σου. Το ξυπνητήρι χτυπάει σαν τρελό, μα εσύ δεν μπορείς να κουνηθείς, δεν αντέχεις, δεν μπορείς να το κάνεις άλλο αυτό. Νιώθεις πως κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει, κανένας δεν καταλαβαίνει τι περνάς, είσαι μόνος σου σε όλο αυτό. Θες μια στιγμή, μονάχα μια στιγμή, να σταματήσεις για να ξαποστάσεις, να πάρεις μια ανάσα, να γεμίσουν και πάλι τα πνευμόνια σου οξυγόνο και χαρά, μα κάτι σε κρατάει. Δεν μπορείς να αναπνεύσεις, δεν έχεις φωνή, δεν έχεις δυνάμεις, το σώμα σου παραλύει, νιώθεις δυστυχισμένος. Μα τι είναι αυτή η λάμψη; Μα ναι, είναι η ελπίδα, είναι το ουράνιο τόξο που περιμένει να βγει μετά από μια δυνατή βροχή. Πάντα υπάρχει φως, τίποτα κακό δεν κρατάει για πάντα, όλα στο τέλος καλυτερεύουν, αλλιώς σίγουρα δεν είναι το τέλος. Έχε πίστη. Η χαρά είναι στην γωνία, έρχεται.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Τις καλύτερες μας μέρες δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα, δεν έχουμε γευτεί το νοστιμότερο φαγητό, δεν έχουμε πιεί τον καλύτερο καφέ, δεν έχουμε κολυμπήσει στα πιο γαλανά και ήσυχα νερά, ενώ δεν έχουμε δει και καταλάβει για τα πόσα είμαστε ικανοί. Ζωή είναι το να μαζεύεις στιγμές, μικρά κομματάκια της ημέρας, που όταν μεγαλώσεις και τα πόδια σου πια δεν σε βαστάνε και τα μαλλιά σου έχουν ασπρίσει, θα τα θυμάσαι και ένα φωτεινό χαμόγελο θα διαγράφεται στα χείλη σου.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μέτρια

Μην αφήνεις τον εαυτό σου να πιστεύει ότι είσαι καταδικασμένος να μείνεις δυστυχισμένος  για μια ζωή. Άδραξε τις μέρες σου, ακόμα και να μην σηκωθείς από τον καναπέ, μην χάνεις την ευκαιρία να κάνεις τον εαυτό  σου χαρούμενο. Δες την αγαπημένη σου ταινία, φάε το αγαπημένο σου σνακ, πιες έναν δυνατό και καλό καφέ… Άλλωστε η ζωή είναι πολύ μικρή για μετριότητες.  Αν δεν είσαι ευχαριστημένος με τα όσα έχεις αυτή τη στιγμή στη ζωή σου, αν δεν είσαι ικανοποιημένος με το παρόν σου, πάρε το ρίσκο και άλλαξε το, για να διασφαλίσεις ένα πιο όμορφο μέλλον. Κάνε ό,τι είναι καλό πρώτα για εσένα και μετά για τους άλλους.

Το άλμπουμ του μυαλού σου

Η ευτυχία είναι κάτι το υποκειμενικό. Μόνο  εσύ μπορείς να ορίσεις με το τι είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Κανένας δεν μπορεί να σε επηρεάσει ούτε και να σε κάνει να νιώσεις λίγος για αυτό. Η ζωή ανήκει σε εσένα και μόνο σε εσένα. Στο κάτω-κάτω τις δικές σου αναμνήσεις δημιουργείς. Τις δικές σου “φωτογραφίες” που θα τοποθετήσεις προσεκτικά στο άλμπουμ του μυαλού σου. Η ευτυχία είναι μπροστά σου, μην μένεις και υπομένεις σε τελειωμένες καταστάσεις που απλώς σε “ξεζουμίζουν” συναισθηματικά και ψυχικά. Το τούνελ τελειώνει, ετοιμάζεσαι να βγεις και πάλι στο φως, το σκοτάδι τελειώνει. Τα καλύτερα έρχονται.

 

Ονομάζομαι Φαίη και είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Πληροφορικής με Εφαρμογές στην Βιοϊατρική. Είμαι ένας αθεράπευτα ρομαντικός χαρακτήρας, που λατρεύει τον καφέ, τα ζώα και την φύση. Το γράψιμο για εμένα είναι ένας τρόπος έκφρασης αλλά και διαφυγής από την καθημερινότητα. Για αυτό άλλωστε υποστηρίζω την φράση που είπε ο Αργεντινός συγγραφέας Χορχέ Λουίς Μπόρχες "Το γράψιμο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κατευθυνόμενο όνειρο"

Περισσότερα από τη στήλη: Αψυχολόγητα

Αψυχολόγητα

Η ευτυχία δεν είναι πίσω από τις οθόνες

Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι; Είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι; Με μια ματιά γύρω μου, δυσκολεύομαι να απαντήσω με…

Αψυχολόγητα

Καλοκαιρι 2025: Μπάνια παγωτά και αναμνήσεις

Αναμνήσεις από το καλοκαίρι 2025: Τι ζήσαμε, τι κρατάμε και γιατί ήταν ένα καλοκαίρι που…

Αψυχολόγητα

“Daddy issues”Δεν είναι drama, είναι τραύμα…

Ο όρος “daddy issues” αναφέρεται σε συμπεριφορές που συχνά έχουν τις ρίζες τους σε μια…

Αψυχολόγητα

Κάποιοι πολέμησαν γι’ αυτό το «για πάντα»

Αγάπη και για πάντα Είναι τόσο απλό και αβίαστο. Παντού υπάρχει αγάπη. Όλοι θέλουμε αγάπη.…

Αψυχολόγητα

Είναι ωραίο να μεγαλώνεις…

                    Σήμερα έκλεισα τα 25α χρόνια…

Αψυχολόγητα

Μέχρι τα όρια του καλοκαιριού ή πιο πέρα;

Κάθε καλοκαίρι έχει τη δική του ιστορία, έτσι δεν λένε; Είτε το λατρεύεις είτε όχι,…

Αψυχολόγητα

Άνθρωποι με… φως

Τι σημαίνει να είναι κάποιος άνθρωπος με φως; Με μια πρώτη σκέψη θα μπορούσε να…