Βαρέθηκα αλήθεια σας λέω.Βαρέθηκα αυτό το πρότυπο δήθεν αποκατάστασης και γεμάτης ζωής αγαθά, το ψεύτικο «ευ ζην» όπου όλα είναι τέλεια και η οποία προωθείτε από παντού, κυρίως στα νεαρά κορίτσια.Τα ψεύτικα πρόσωπα γεμάτα botox και τα πρησμένα χείλη.Τα μαρμάρινα οπίσθια και στήθη…Παραχόρτασα..φτάνει…Που πήγε η ανεμελιά, η νιότη και η φυσική ομορφιά; Γιατί τόσο αβάσταχτη τελειότητα;
Πως καταλήξαμε στην άλλη άκρη όπου «μπαμπάδες» πληρώνουν ή κάνουν δωράκια σε πολύ όμορφες νέες γυναίκες με απώτερο σκοπό το sex; Θέλετε να μου εξηγήσετε πώς ένας ευκατάστατος σαραντάρης, πενηντάρης (και άνω) και συνήθως παντρεμένος, θα κάνει την ζωή όμορφη μιας εικοσάχρονης, βαριά εικοσιπεντάχρονης;
Εν μέρει καταλαβαίνω τον ναρκισσισμό των γυναίκων, ιδιαίτερα της μικρής ηλικίας, και ναι οι γυναίκες θέλουμε να είμαστε όμορφες, κυρίως για τον εαυτό μας, και σ’ αυτό το σημείο παραδέχομαι ότι αγοράζω ακριβά καλλυντικά και έχω δυο ντουλάπες ρούχα και άλλη μια παπούτσια. Mου αρέσει επίσης να βγαίνω σε σικ εστιατόρια και μπαρ αλλά επίσης παραδέχομαι πως στα είκοσι μου δεν τα χρειαζόμουν όλα αυτά… Ξέρετε γιατί; Γιατί κοριτσάρες μου, στα είκοσι – εικοσιπέντε, το δέρμα μου ήταν τέλειο από την όμορφη νιότη, ο μεταβολισμός μου τρελός, έκαιγε τα πάντα, κι ήμουν όμορφη ότι και αν φόραγα ακόμα και το απλό τζιν με ένα t-shirt. Και δεν με ένοιαζε να γοητεύσω τον σαραντάρη, πενηντάρη αλλά τον συνομήλικο που επέτρεπα στο εαυτό μου, να μου ρίχνει μέχρι πέντε χρόνια, αλλιώς ήταν ΠΟΛΥ μεγάλος για εμένα. Τον όμορφο, τον συνομήλικο γόη, αυτόν που είχε την δικιά μου νιότη και ηλικία, γοητεία, αντοχή, αγωνία και φόβο. Και όχι μόνο τον γόη, αλλά και το φυσικά συνεσταλμένο παιδί μ’ εκείνα τα όμορφα μπλε μάτια και ας είχε και λίγα παραπάνω κιλά δεν μ’ ένοιαζε. Δεν μ’ ένοιαζε ν’ αγοράσω ακριβά ρούχα, ούτε να φάω σε ακριβά εστιατόρια.Το one size μόλις είχε πρώτο-κυκλοφορήσει, και όταν το έβλεπα μπροστά μου το απέρριπτα γιατί δεν χώραγε η προσωπικότητα μου μέσα σ’ αυτό. Η μοναδική έγνοια μου ήταν αν θα μου «κάτσει» το ρεπό το Σάββατο έτσι ώστε να μπορώ να ξενυχτήσω ανέμελη την Παρασκευή, και αν όχι, τότε υγεία πήγαινα κατευθείαν στη δουλειά και κοιμόμουν όλο το απόγευμα.
Η γενιά μου είναι αναθρεμμένη από γενιές γονιών και παππούδων – γιαγιάδων που δούλεψαν σκληρά στη ζωή τους. Ήταν αδιανόητη η σπατάλη, η πολυτέλεια και η εύκολη ζωή γι’ αυτούς. Βέβαια πάντα υπήρχαν οι ατάκες «να βρεις έναν πλούσιο άντρα να παντρευτείς», αλλά νομίζω περισσότερο ήταν όνειρο των ίδιων μανάδων και γιαγιάδων για τις ζωές που δεν έζησαν και όχι σαν ευχές στα κορίτσια τους. Υπήρξε όμως η ατάκα- συμβουλή της εποχής.
Και μετά τα πράγματα άλλαξαν. Συνειδητοποιήσαμε, εμείς οι γυναίκες πως έχουμε δικαίωμα να περνάμε καλά και ως εδώ συμφωνώ. Όλοι δικαιούμαστε την ευτυχία και το πλούτο, και είναι όμορφο να ζούμε καθημερινές πολυτέλειες στην ζωή μας. Αλλά όχι με αντίτιμο το σεξ, και σίγουρα όχι ξεπουλώντας την νιότη μας. Η ζωή κορίτσια δεν θ’ αλλάξει αν κάνεις ιαλουρονικο στα είκοσι, θ’ αλλάξει όμως προς το χειρότερο, αν στα είκοσι σου κάνεις σεξ μ’ έναν που θα μπορούσε άνετα να είναι ο πατέρας σου.
Οι μικρές ηλικίες κάνουν τις πιο όμορφες σχέσεις και το πιο γλυκό σεξ, γιατί στα μάτια των συνομήλικων αγοριών υπάρχει ακόμα η ανεμελιά και η όμορφη τρέλα, ακόμα και όταν το μάτι έχει γυρίσει ανάποδα από την έκρηξη ορμονών. Στα εικοσιπέντε σου, ζεις τα καλύτερα, ακόμα και αν δεν έχεις χρήματα. Ζεις την παρέα, τον έρωτα, τις διακοπές χωρίς να έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς επιστρέφοντας (τουλάχιστον όχι πολλούς). Κάνεις camping, γυρνάς όλη ημέρα μ’ ένα μαγιό και τρως όταν και αν το θυμηθείς.
Σπουδάζεις, μαθαίνεις, δουλεύεις και εξελίσσεσαι. Δεν χρειάζεται να μεσοκόβεσαι όπως οι γονείς και οι πρόγονοί σου, τα επαγγέλματα έχουν αλλάξει, κουράζεσαι λιγότερο (πιθανόν) σωματικά, και ναι θα δεχτείς από έναν άντρα να σε κεράσει αλλά θα κεράσεις και εσύ, και θα δεχτείς δώρα όχι γιατί είσαι καλή μόνο
στο σεξ και έχεις όμορφο σώμα και πρόσωπο αλλά επειδή είσαι σε σχέση και δίνεις καρδιά. Ο σαραντάρης, ο πενηντάρης έχει ζήσει την νιότη του δεν θα χάσει κάτι, και όταν υπάρχουν εικοσάχρονες που πληρώνονται για σεξ και εχεμύθεια και το κάνουν τόσο εύκολα, τότε άλλο τόσο θα υπάρχουν «μπαμπάδες» διαθέσιμοι να πληρώνουν όμορφα περιτυλίγματα νεαρών γυναικών.
Ας δώσουμε ένα τέλος σ’ όλα αυτά κορίτσια μου. Μπορούμε. Είστε τόσο όμορφες χωρίς ψεύτικες βλεφαρίδες, με φυσικά χείλη και στήθη. Δεν τα έχετε ανάγκη, είστε μπουμπούκια.Και ό,τι αγοράζετε να είναι από τα δικά σας χρήματα. Και αν δεν έχετε χρήματα θ’ αποκτήσετε, θα τα κερδίστε από το σύνολο των προσόντων μυαλού και σώματος.
Μην αφήσετε το άνθος της νιότης να μαραθεί τόσο νωρίς. Είστε όμορφες όπως είστε, είστε λουλούδια σ’ έναν απέραντο κήπο δυνατοτήτων. Αγαπώ την νιότη σας και εύχομαι με όλη την ψυχή μου να την χαρείτε ανέμελα.
Με αγάπη,
μια σαραντάρα
