Όψη – καρδιά
Η έννοια του κάλλους, ήδη από τα αρχαία χρόνια έως και σήμερα αποτελεί βασικό παράγοντα (ίσως τον σημαντικότερο) για την ανθρώπινη ζωή. Το κάλλος= η ομορφιά για τους αρχαίους Έλληνες προέρχεται από τη λέξη καλός, ο ωραίος από την ώρα. Εκείνος δηλαδή που βρίσκεται την κατάλληλη στιγμή, στην ώρα του, έχει ωραία μορφή και σχήμα, διαυγές μυαλό, πνεύμα, υγεία και χάρη. Τα πρότυπα άπειρα στο πέρασμα των αιώνων και πολυποίκιλα σε κάθε περίοδο και εποχή (Αρχαία Ελλάδα, Αίγυπτος, Ιταλική Αναγγέννηση κλπ.). Πως ορίζεται όμως η ομορφιά; Έχει αμετάβλητα χαρακτηριστικά; Ποιος είναι πραγματικά όμορφος; Μόνο με τα μάτια της όψης βλέπεις καλύτερα ή μήπως με αυτά. . .της καρδιάς; Κάποια από τα ερωτήματα αυτά επιδέχονται πολλές και διαφορετικές ερμηνείες.
Εξωτερική – Εσωτερική ομορφιά
Την ομορφιά, ωστόσο, τη διακρίνουμε σε δύο κατηγορίες: Την εξωτερική που περιλαμβάνει όλες τις χάρες και ιδιότητες που τέρπουν συνήθως την όραση και τα σαρκικά ένστικτα (καλλίγραμμα κορμιά, αψεγάδιαστα πρόσωπα, λευκό πορσελάνινο δέρμα, πλούσια κόμη, μεγάλα υγρά μάτια, σαρκώδη χείλη κ.α.) αλλά και την εσωτερική, η οποία περικλείει όλες τις αρετές που διέπουν τη ζωή ενός ανθρώπου (εντιμότητα, ειλικρίνεια, ωριμότητα, καθαρότητα ψυχής και πνεύματος, καλοσύνη κ.α.). Λογιών- λογιών άνθρωποι ενδύθηκαν τα δώρα της φύσης. Σε άλλους η τύχη αποδείχθηκε σπλαχνική και γαλαντόμα, προικίζοντας τους με όλα τα καλά και σε άλλους πάλι λιγότερο…απλόχερη.”Έχει ιδιαίτερη σημασία;” θα αναρωτηθείς. Κάποιοι θα σε προλάβουν λέγοντας “Μα φυσικά και έχει μεγάλη σημασία και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχει τεράστια σημασία φίλε μου, όλες οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα στο πέρασμα σου!”.
Κοινωνία- Πρότυπα
Συμφωνείς με αυτή τη διαπίστωση; Πριν βιαστείς να βγάλεις το συμπέρασμα σου, φίλτραρε για λίγο το συλλογισμό που μόλις άκουσες:“..όλες οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα στο πέρασμα σου!”. Ωραία, ας σκεφτούμε βάζοντας και λίγο τη λογική στο παιχνίδι όπως θα έκανε ο καθένας από εμάς. Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε μια αιθέρια ύπαρξη που προκαλεί σεισμό στο πέρασμα της; Ο Αριστοτέλης είχε πει κάποτε πως “Το κάλλος παντός επιστολίου συστατικώτερον”, ότι η ομορφιά δηλαδή είναι η καλύτερη συστατική επιστολή. Σίγουρα ως ένα βαθμό αυτή η άποψη αληθεύει, και ιδιαίτερα στο σύγχρονο κόσμο που ζούμε αποτελεί και τον κυρίαρχο ρόλο.
Η κοινωνία μέσω των προτύπων που προωθεί (εξαιρετικά εκθαμβωτικές ομορφιές, επεμβατικές τεχνικές χειρουργικής κλπ.) κατηγοριοποιεί ηθελημένα και μη τους ανθρώπους με βάση την εξωτερική τους εμφάνιση. Τα social media με τα likes, τους αυξημένους followers και το κατά πόσο γίνεσαι αποδεκτός/ή στους άλλους, γίνεται αυτοσκοπός. Φυσικά και είναι καλό να προσέχουμε και να περιποιούμαστε την εμφάνιση μας, σε λογικά πάντα πλαίσια και να μην προβαίνουμε σε ακρότητες. Καλλιεργούμε όμως και τρέφουμε το ίδιο και την εσωτερική; Που είναι ο εσωτερικός, ψυχικός μας κόσμος ; Η εξωτερική μας εμφάνιση είναι εύκολο να αλλάξει, μα ο πλαστικός χειρουργός δε μπορεί να κόψει, να ράψει να αναδημιουργήσει ξανά από την αρχή την προσωπικότητα μας.
Με τα μάτια της καρδιάς..
Ξέρετε πόσο αγαπώ τα παραμύθια και τους μαγικούς εκείνους κόσμους που σε ταξιδεύουν, μέσα από τις σελίδες τους, τις εικόνες, τις μυρωδιές, τα διδάγματα τους..! “Μα είναι παραμύθια αυτά, μύθοι, φαντασιώσεις, ψέμματα, δεν υπάρχουν στην πραγματική ζωή!” θα σου απαντήσει ευθύς κάποιος για να σε ρίξει από το ροζ συννεφάκι και για να σε προσγειώσει στην πραγματικότητα. “Το γνωρίζω πολύ καλά φίλε μου. Τον κόσμο των παραμυθιών τον επιλέγω συνειδητά για να ξεφύγω κάπου κάπου από την παράνοια της ρεαλιστικής πραγματικότητας”. Και δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα από το πρίσμα της φαντασίας και της χρυσόσκονης, αναδύονται και πραγματικές διαστάσεις της σύγχρονης εποχής. Διαχρονικά θέματα, ερωτήματα, προβληματισμοί που τέθηκαν και δε δέχθηκαν ποτέ κάποια “ομόφωνη” λύση. Ένα από αυτά, λοιπόν, που αξίζει να διαβάσετε είναι η ιστορία “Η Πεντάμορφη και το τέρας”.
Μια φορά κι έναν καιρό..
Μία όμορφη νεαρή γυναίκα επιλέγει οικειοθελώς να γίνει αιχμάλωτη ενός τρομακτικού τέρατος, προκειμένου να σώσει τον πατέρα της από τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε. Η κοπέλα, όσο βρίσκεται στο κάστρο αποφεύγει το άσχημο τέρας, το φοβάται και λαχταρά να ξεφύγει από αυτό. Κάθε βράδυ το τέρας της ζητάει να τον παντρευτεί και κάθε βράδυ η Πεντάμορφη του αρνείται. Όσοι έχουν διαβάσει το παραμύθι, γνωρίζουν ότι η κοπέλα πρέπει να μάθει να αγαπάει το τέρας χωρίς αυτό να αποκαλύψει τα απώτερα μυστικά του και το πως έφθασε σε αυτή την κατάσταση.
Καθώς περνάει ο καιρός, η όμορφη νεαρή έρχεται όλο και πιο κοντά με το “άσχημο¨ αυτό πλάσμα που στην αρχή της φαινόταν τόσο αποκρουστικό καθώς εκείνη επέμενε στην εξωτερική του εμφάνιση. Η Πεντάμορφη λοιπόν, πρέπει να ανακαλύψει την ομορφιά που κρύβει το τέρας εσωτερικά, όχι με τα μάτια της όψης. . .αλλά με αυτά της καρδιάς. Το παραμύθι τελειώνει με την Πεντάμορφη να φιλάει το τέρας και αυτό να μεταμορφώνεται σε έναν εκθαμβωτικό πρίγκιπα!
Το ηθικό δίδαγμα λοιπόν είναι πως κάτι το οποίο κριτικάρουμε, αποφεύγουμε, απορρίπτουμε δίχως να προσπαθήσουμε να το γνωρίσουμε μπορεί να αποκαλύψει κάτι το ουσιαστικό και αξιόλογο για εμάς. Είτε έχει σχέση με κάποιο δικό μας χαρακτηριστικό γνώρισμα που δε μας αρέσει και απαιτεί αλλαγή, είτε με κάποιον άνθρωπο που αδικήσαμε ή δε φερθήκαμε όπως θα έπρεπε. Η εξωτερική ομορφιά με το πέρασμα των χρόνων κάποια μέρα θα φθαρεί, όσο περίσσεια κι αν είναι… ενώ η εσωτερική θα μείνει για πάντα αναλλοίωτη.
Για αυτό και με τα μάτια της καρδιάς. . .βλέπεις καλύτερα!
“Η ομορφιά βρίσκεται μέσα μας..”
– Απόσπασμα από την “Πεντάμορφη και το τέρας”.
Για τους στίχους του τραγουδιού πατήστε εδώ.
