Δεν είναι πολλές φορές αγαπητοί μου φίλοι, η ζωή που είναι δύσκολη ή η ζωή που είναι άδικη. Ρίχνουμε την ευθύνη σε εκείνη για να δικαιολογήσουμε οτιδήποτε συμβαίνει και να πάρουμε τη θέση του εξιλαστήριου θύματος. Αυτός, είναι ο εύκολος δρόμος. Μα η κατάσταση παραμένει η ίδια και ίσως πιο ρεαλιστική, θα συμπλήρωνα. Επιλέγουμε να συντηρούμε πρόσωπα, συναισθήματα, πράξεις στο μυαλό μας επειδή τείνουν να συμβαίνουν. Πάντοτε θα συμβαίνει κάτι! Την επόμενη στιγμή, το επόμενο λεπτό όλα αλλάζουν, κι ας νόμιζες ότι θα παραμείνουν ίδια.
Κι ας ήλπιζες…
Ελπίδα… ύπουλη λέξη, ύπουλο συναίσθημα. Δεν είναι κακό να ελπίζεις, ξέρεις. Η ελπίδα πάντοτε μας δίνει την αίσθηση μιας επικείμενης αλλαγής, μιας σταγόνας αισιοδοξίας και θετικότητας. Την κρατούμε ευλαβικά, να μην ξεχειλίσει, να μην απορροφηθεί. Κάποιες φορές όμως η ελπίδα μοιάζει με νεροποντή. Όχι όμως σαν αυτές που έρχονται για καλό. Περισσότερο σαν καταστροφή. Έρχεται να σε κατακλείσει, να σε βρέξει μέχρι το κόκκαλο, ώσπου να σε αρρωστήσει. Πνίγεις σκέψεις, λόγια, συναισθήματα, ώσπου μάντεψε… Πνίγεσαι! Σαν κάποια βαριά μορφή πνευμονίας. Εκεί είναι που συνειδητοποιείς την τοξικότητα που σου προκαλεί η προσμονή.
Η ελπίδα… Δύσκολη η ανάρρωση τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Αυτά τα δυο αλληλοεπιδρούν και σου δίνουν τα αποτελέσματα. Συνήθως, είναι απογοητευτικά, αλλά στο τέλος λένε, κάπου στην άκρη του δρόμου, αν σηκώσεις το κεφάλι άνθρωπε (άνω +θρώσκω) ψηλά… εμφανίζεται το ουράνιο τόξο..
Ένα ουράνιο τόξο, αλλιώτικο, ένα ουράνιο τόξο ελπίδας..
Εύχομαι να το δείτε γρήγορα όσοι προσμένετε…γιατί εγώ .. …ακόμη το περιμένω..
Στάσου στο ύψος σου μικρή μου
Τέντωσε τις μύτες των ποδιών σουΚαι που ξέρεις..
Ίσως αύριο καταφέρεις να πιάσεις ουρανό
Να αγγίξεις ένα προς ένα τα μικρά
σπινθηροβόλα αστέρια
να τα σφιχταγκαλιάσεις με θέρμη και να περιλούσεις τον κόσμο
με μια μπόρα χρυσόσκονης
Ελπίδας
Ελευθερίας
Κι όχι με εκείνη των δακρυσμένων σου ματιών
λασπώνοντας επίπονα την ψυχή σουΣτάσου στο ύψος σου μικρή μου
Και που ξέρεις..
Ίσως αύριο καταφέρεις να πιάσεις ουρανό
Κ.Χ
– Στάσου στο ύψος σου, Από την ποιητική μου συλλογή με τίτλο “Ζωή και Ποίηση”.
