Γεννήθηκες γυναίκα…όλοι περιμένουν από εσένα να φέρεις στον κόσμο παιδιά. Όσο προοδευτικούς γονείς και αν έχεις, κάποια στιγμή θα σου πετάξουν ένα «μήπως να σκεφτείς λίγο πιο σοβαρά τον δεσμό σου με τον Τάκη , Σάκη, Γιώργο, Γιάννη; Γιατί περνούν τα χρόνια και όταν θελήσεις να κάνεις παιδί ίσως να δυσκολευτείς…» Και αν, λέω ΑΝ δεν θέλεις να κάνεις παιδί; Ή αν δεν μπορείς να κάνεις παιδί; Γιατί πρέπει να υποβάλεις τον εαυτό σου σε διαδικασία με όλα αυτά τα απαίσια και ακριβά φάρμακα και να πάρεις και τόσα κιλά; Να ικανοποιήσεις ποιον; Εσένα; Τους γονείς σου ή τα πεθερικά ή μήπως τον άντρα που είστε μαζί; Και αν και εκείνος δεν θέλει παιδιά; Ίσως υπάρχει η πιθανότητα της διαφορετικότητας και ένα ζευγάρι να θέλει να ταξιδέψει, να διασκεδάσει, να κάνει έρωτα απλά, όμορφα, γλυκά και χωρίς κανένα απώτερο σκοπό, απλά για την ευχαρίστηση που προσφέρει η ερωτική πράξη και μόνο.
Αναρωτιέμαι πόσες γυναίκες αναθράφηκαν με την σκέψη πως ο ρόλος και σκοπός της ζωής τους είναι η τεκνοποίηση. Πόσες πεθερές σκιαγραφούσαν τις μελλοντικές νύφες και προσπαθούσαν να καταλάβουν αν θα ήταν γόνιμες και αν θα «έφερναν βόλτα» τον μοναδικό σκοπό για τον οποίο προοριζόταν, τις δουλειές του σπιτιού και την φροντίδα των παιδιών; Και του άντρα τους…φυσικά.
Πόσες φορές η γιαγιά ή η μαμά σου, είπε «έλα να μάθεις να μαγειρεύεις, ποιος θα σε πάρει αν δεν ξέρεις να μαγειρεύεις, αν είσαι ανοικοκύρευτη»;
Μπορεί να έπαιζες με τα αυτοκινητάκια και να ήσουν αγοροκόριτσο, αλλά ζήλεψες την ομορφιά της Barbie. Και πολλές φορές τους έκανες ζευγάρι με τον John – John τον κούκλο παρτενέρ της Barbie, και αλήθεια, ζούσαν όμορφα τον έρωτα τους στην παιδική φαντασία σου. Αν υπήρχαν μωρά κούκλες, θα τα συμπεριλάμβανες στο παιχνίδι σου, γιατί ποιος ο απώτερος σκοπός του ζευγαριού αν όχι τα μωρά και η οικογένεια, έμαθες…
Οι γυναίκες πιέζονται πολύ, και από όλους να φέρουν στον κόσμο παιδιά. Το μεγαλύτερο θαύμα του ανθρώπινου γένους- το μεγαλείο, αποκτά μεθόδευση και ηλικία.
Σε όλες τις χώρες παγκοσμίως η γονιμότητα και η ηλικία της γυναίκας συμβαδίζουν. Όσο αυξάνεται η ηλικία της γυναίκας μειώνεται το ποσοστό γονιμότητας και αυτός είναι ο κύριος λόγος πίεσης. Φυσικά το ίδιο συμβαίνει και στον άνδρα, αλλά για έναν άλλο αρκετά σοβαρό λόγο που ονομάζεται εγωισμός, τα ποσοστά της αντρικής γονιμότητας, στις αντιλήψεις των πολλών έρχονται δεύτερα.
Δυστυχώς, ανήκουμε σε ένα πατριαρχικό σύστημα, όπου ο άντρας θεωρείται ο «κουβαλητής», με τα δικά του σεβαστά άγχη, και η γυναίκα, μάνα, με ένα συμπληρωματικό ή καθόλου εισόδημα που οφείλει να «ακολουθεί» τον σύζυγο και να σέβεται τους γονείς και των δυο οικογενειών. Να ξέρει επίσης να μαγειρεύει και να κάνει όλα τα γλυκά του κόσμου, να έχει ένα σπίτι πάντα καθαρό και περιποιημένο, ανεξάρτητα την κούραση της, να φροντίζει, να διαβάζει και να οδηγεί πάνω κάτω στις δραστηριότητες και τα αθλήματα των παιδιών. Η γυναίκα πιέζεται να κάνει παιδί, γιατί το απαιτούν όλοι οι υπόλοιποι από αυτήν. Η αξία της σαν γυναίκα μετριέται από τον περίγυρο, βάση των παιδιών της. Τραγικό αλλά πραγματικό.
Ένα μωρό, ένα παιδί δεν είναι απλή υπόθεση. Απαιτεί συνείδηση και χρόνο. Τον προσωπικό σου χρόνο και ένα ταίρι με το οποίο θα μοιραστείτε τις ευθύνες και την …κούραση. Και τα χαμόγελα και τις χαρές επίσης.
Οι γυναίκες πιέζονται να κάνουν παιδί γιατί κυριαρχεί η θεωρία πως δεν θα «μετρήσουν» σαν σοβαρές, αν δεν το κάνουν. Και ποια γυναίκα σε αυτό το σύστημα αξιών θέλει να χαρακτηριστεί αερικό; Παρόλα αυτά, και αν τελικά επιλέξεις να προχωρήσεις και να κάνεις παιδί , ξέρεις πως ταυτόχρονα κάποιες πόρτες «κλείνουν» για πάντα και άλλες νέες ανοίγουν σχεδόν για πάντα.
Η μεγαλύτερη πίεση να μείνει η γυναίκα έγκυος, συνήθως ασκείται από την μάνα στην κόρη, γιατί η μάνα ,η μελλοντική γιαγιά επιβεβαιώνει τον ρόλο της δεύτερη φορά. Θα είναι εκείνη με την φροντίδα και τις συμβουλές προς την κόρη. Και με το baby sitting αργότερα, όταν η κόρη θα χρειαστεί να επιστρέψει στην δουλειά. Πόσα παιδιά μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με τις γιαγιάδες και παππούδες, και πόσο τεράστιο κοινωνικό έργο συντελούν οι γονείς μας ;
Το θέμα των σύγχρονων ανθρώπων είναι οι απαιτήσεις σε σχέση με το χρόνο. Η πίεση είναι επακόλουθο του χρόνου. Όχι ο χρόνος της ζωής μας, αλλά ο προκαθορισμένος χρόνος να εκπληρώσουμε συγκεκριμένους κοινωνικούς στόχους.
Η πίεση που ασκείται στις νέες γυναίκες να μείνουν έγκυες, δεν είναι η μοναδική πίεση που ασκείται από την κοινωνία. Και δεν είναι μόνο οι νέες γυναίκες που πιέζονται αλλά όλοι οι νέοι πρωτίστως, να αποκτήσουν μέχρι κάποια ηλικία ένα κοινωνικό status. Να «μετρήσουν» την αξία τους με κοινωνικά κριτήρια. Μεγάλο σπίτι, ακριβό αυτοκίνητο, παχυλός μισθός, παιδιά, οικογένεια και πτυχία.
Και όταν αποκτηθούν όλα τα παραπάνω, κτίζοντας τις ζωές μας υπό καθεστώς πίεσης, η πίεση ρέει σε όλα τα επίπεδα της ζωής και γίνεται καθημερινότητα. Και μαθαίνουμε να λειτουργούμε υπό ένταση και τρέχοντας , σε ό,τι κάνουμε. Εξαντλούμαστε σκορπίζοντας την ενέργεια μας σε εντάσεις και καταστάσεις που δεν συνάδουν με την ευγενική φύση των ανθρώπων. Σχεδόν πάντα πιεζόμαστε από κάτι, έως ένα μεγάλο γεγονός ευχάριστο ή δυσάρεστο, να μας ταρακουνήσει και να κόψει τον ρυθμό της καθημερινότητας μας.
Είμαι πολύ υπέρ του θεσμού της οικογένειας. Αγαπώ τα παιδιά. Αρκεί να έρχονται με συνείδηση και όχι από επιβολή του κοινωνικού περίγυρου. Μια ζωή σημαίνει πάντα χαρά και ευτυχία και ακόμα και αν δεν γεννηθεί από μέσα σου, τίποτα δεν σε εμποδίζει να υιοθετήσεις και να χαρίσεις αγάπη σε οποιάδηποτε ηλικία !
