Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι τόσο όμορφο. Δίνεις το καλό παράδειγμα στους γύρω σου. Ό,τι πράξη και αν είναι αυτή. Από το να δώσεις μια τυροπιτά σε έναν άστεγο, να δώσεις σε ένα σκυλάκι λίγο φαΐ και νερό, ή να δώσεις τις πρώτες βοήθειες σε έναν άνθρωπο που έχει ανάγκη.
Στην εποχή που ζούμε αισθάνομαι ότι έχουμε χάσει την ανθρωπιά μας. Να βλέπεις μια γιαγιά στον δρόμο πεσμένη, και κανένας να μην κάνει κίνηση να τη βοηθήσει. Να συναντάς έναν ηλικιωμένο σε ανηφόρα, και να μην τη βοηθάς με το καρότσι του. Γιατί επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να φέρεται τόσο απάνθρωπα, κρύα και άδικα; Πόσο θα σου κοστίσει να κάνεις μια καλή πράξη; Μερικά μόνο λεπτά…
Είμαι δωρητής οργάνων χρόνια τώρα, και όσοι δε ξέρετε τι ακριβώς γίνεται με αυτό το θέμα, σημαίνει πως σε περίπτωση που πάθω κάτι και φύγω από τη ζωή, επιτρέπω στους γιατρούς να πάρουν τα όργανα που είναι συμβατά, ώστε να τα δώσουν σε ανθρώπους που τα χρειάζονται. Εγώ θα λιώνω στο χώμα, αλλά με τον θάνατο μου θα δώσω ζωή, κουράγιο, ελπίδα σε άλλους ανθρώπους. Δεν είναι τόσο όμορφο αυτό;
Θαυμάζω τους ανθρώπους που προσπαθούν κάθε στιγμή να κάνουν καλές πράξεις. Γιατί άραγε δεν το κάνουμε όλοι μας; Κάποτε συνάντησα μια κοπέλα στη στάση του λεωφορείου έτοιμη να λιποθυμήσει. Θα μπορούσα άνετα να της κλέψω την τσάντα αλλά εννοείται δεν το έκανα… Της πήρα νερό, της έκανα αέρα και ήρθε στα καλά της. Χίλια ευχαριστώ μου έδωσε. Αυτό που με προβλημάτισε όμως, είναι πως κανένας εκεί γύρω δε συγκινήθηκε. Γιατί ρε παιδιά; Γιατί;
Πέρυσι σε μια βόλτα με τον γιο μου, βλέπω ξαφνικά ένα παιδάκι ούτε δυο ετών, να τρέχει προς τον κεντρικό δρόμο, όπου περνούσαν αμάξια με μεγάλη ταχύτητα. Χωρίς να το σκεφτώ λεπτό, άρπαξα τον γιο μου από το χέρι σφιχτά, και τρέξαμε προς το μέρος του φωνάζοντας το. Κοκάλωσε το μικρο από τον φόβο. Αν είχαμε αργήσει μερικά δευτερόλεπτα, δε θέλω να φανταστώ τι θα γινόταν. Η μαμά του έτρεχε πανικόβλητη και μου έλεγε σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ.
Μόλις γίνεσαι γονιός αλλάζει όλη η κοσμοθεωρία σου. Αλλάζουν οι φόβοι σου, οι ευχές σου, όλο σου το είναι. Συνεχεία προσέχω τι κάνω, τι λέω, πως το λέω, γιατί ένα παιδί σε βλέπει σαν είδωλο, σε αντιγράφει. Ό,τι του δείξεις αυτό θα κάνει. Μη ξεχνάτε ότι μεγαλώνουμε το μέλλον μας, οπότε μεγαλώστε τα σωστά.
Αυτό που μου δίνει ελπίδα είναι πολλές φόρες βλέπω περιπτώσεις παιδιών, ή ανθρώπων διαφόρων ηλικιών, που έχουν χρηματική ανάγκη, και γίνεται έρανος και πάντα μα πάντα τα λεφτά που χρειάζονται συγκεντρώνονται. Εκεί σκέφτομαι ότι υπάρχει ελπίδα στον σάπιο κόσμο που ζούμε. Νοιώθω μια συγκίνηση, ένα ρίγος να με διαπερνά, όταν βλέπω που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν το θέλει.
Είναι υπέροχο να ξαπλώνεις το βράδυ, και να σκέφτεσαι ότι έκανες μια καλή πράξη σήμερα. Να έχεις τη συνείδηση σου καθαρή, να είσαι περήφανη/ος για τον εαυτό σου. Όλοι μας δυσκολευόμαστε, έχουμε τα άγχη μας, τα βάσανα μας, άλλα τουλάχιστον έχουμε την υγείας μας. Αυτήν την υγειά που την έχουμε δεδομένη, γιατί δε ξέρουμε αύριο τι μας ξημερώνει.
Μην επαναπαύεστε, μην το αφήνετε για αύριο, κάντε το σήμερα. Ακούσατε ότι κάποιος χρειάζεται αίμα; Πηγαίνετε δώστε, γίνεται δότης μυελού οστών, αιμοδότες, δωρητές οργάνων κ.α. Κάντε μια καλή πράξη. Μη σκέφτεστε εκ του ασφαλούς, ποτέ δε ξέρεις τι σε περιμένει αύριο. Βοηθήστε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, έναν άστεγο, μια εγκυμονούσα, οποίον χρειάζεται βοήθεια… Είναι τόσο όμορφο να βοηθάς.
Μια παροιμία λέει « Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις»…
