Πόσο πρόθυμος είσαι να παλέψεις για τα όνειρα σου ;
Περίμενα πως και πως να βάλω πάλι τα ρούχα μέσα στην βαλίτσα μου, για να καταφέρω να κλειστώ για λίγο στον μικρόκοσμο μου, με σκοπό να γράψω. Βλέπεις το καθημερινό μου πρόγραμμα, δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια για να κάτσουμε να τα πούμε. Τώρα είναι η στιγμή που το πληκτρολόγιο έχει πάρει φωτιά και ένα χαμόγελο ευχαρίστησης έχει κυριεύσει τα χείλη μου. Επιτέλους θα μείνουμε λίγο οι δύο μας. Έχω πολλά να σου πω ή…έτσι θέλω να πιστεύω. Θέλω να μιλήσουμε για τα όνειρά μας, καθώς πιστεύω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος δεν έχει ή δεν βλέπει όνειρα. Ακόμα δεν έχω κατασταλάξει σε ποια κατηγορία ονείρων θέλω να αναφερθώ, αλλά όπως πάντα θα το βρούμε την πορεία…Εξάλλου, δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι. Οπότε κάτσε να χαλαρώσεις με σκοπό να απολαύσεις την συζήτηση μας.
Στα ακουστικά μου παίζει ένα από τα αγαπημένα μου ραπ τραγούδια και όσο το ακούω, τόσο πεισμώνω στο να ακολουθώ τα όνειρα μου. Ο στίχος λέει “γιατί έχω τα όνειρά μου και ένα κεφάλι…μα γι’ αυτό μ’ αγαπάς”. Νομίζω πως δεν θα μπορούσα να βρω κάποιον άλλο στίχο που να με αντιπροσωπεύει περισσότερο. Ίσως τα όνειρα και το χάος στο μυαλό να πηγαίνουν τελικά μαζί. Δεν με ενοχλεί καθόλου! Η ζωή θέλει και λίγο την τρέλα της, με την καλή έννοια προφανώς.
Χωρίς μια δόση τρέλας πώς θα αντιμετωπίσεις το χάος που υπάρχει εκεί έξω; Το έχω πάρει απόφαση πλέον και κανένας δεν μπορεί να μου αλλάξει γνώμη! Όσα χαστούκια και να φάω, δεν θα εγκαταλείψω ποτέ τα όνειρα μου. Ποτέ! Μ’ ακούς; Θα παλέψω με νύχια και με δόντια. Θα παλέψω με ότι μέσο έχω. Θα παλέψω, ακόμα και αν φτάσω σε σημείο που δεν θα αντέχω άλλο σωματικά και ψυχικά. Εγώ θα παλέψω! Δεν θα αφήσω τα όνειρά μου να σβήσουν. Όχι! Πες μου ο,τι θες! Δεν πρόκειται να σε ακούσω και το ξέρεις. Όταν λέω πως θα κάνω κάτι, ξέρεις ότι μετά δεν κάνω πίσω μέχρι να το βγάλω εις πέρας. Τί άλλο να περιμένεις άλλωστε από ένα πεισματάρικο και ελαττωματικό πλάσμα; Τίποτα λιγότερο, αλλά και τίποτα περισσότερο.
Μην βιαστείς να σχολιάσεις τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους με περιέγραψα πριν…Ξέρω τι σου λέω! Είναι προτιμότερο να το πω εγώ η ίδια για τον εαυτό μου, παρά να το πει κάποιος άλλος. Έχω αυτογνωσία βρε παιδί μου! Πώς να το κάνουμε τώρα; Δεν μπορώ να καταλάβω αν εγώ έχω σκληρύνει, ή αν βρίσκω την δύναμη να παλέψω μόνο γι’ αυτά που θέλω πραγματικά. Ίσως να συμβαίνουν και τα δύο, δεν ξέρω… Το σκέφτομαι ακόμα αυτό.
Παλιότερα, όταν κάτι δεν μου έβγαινε, έβαζα την “ουρά” κάτω από τα σκέλια και έφευγα. Τα παρατούσα! Όπως καταλαβαίνεις, μετά την αποχώρηση μου από την εκάστοτε συνθήκη, δεν υπήρχε το ενδεχόμενο επιστροφής σε αυτή. Γινόταν κατάθεση των όπλων μου στο πεδίο της μάχης και γυρνούσα την πλάτη μου και έφευγα με το κεφάλι κατεβασμένο. Τώρα; Τώρα τι έχει αλλάξει; Ώρες ώρες δεν με αναγνωρίζω. Για παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό όσο εγώ κυνηγάω τα όνειρά μου, τρώω χαστούκια διαρκώς. Βρίσκω εμπόδια στο δρόμο μου. Εμπόδια που κάποιες φορές καταφέρνουν να με λυγισουν. Την στιγμή που πέφτω κάτω λέω στον εαυτό μου :” Σήκω και πάλεψε! Πάλεψε για τα όνειρά σου και τα θέλω σου! Δεν έχεις χρόνο για κλάψες! Σήκω!”, και αυτό κάνω.
Σφίγγω τα δόντια και τις γροθιές μου, και σκέφτομαι πως είμαι πιο δυνατή από αυτά τα εμπόδια. Δεν θα τα αφήσω να με γονατίσουν. Ξέρω τι θέλω και θα το πάρω. Θα με κάνω υπερήφανη, γιατί το αξίζω! Δεν με ενδιαφέρει αν δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όλα τα όνειρα, τα δικά μου θα αποτελέσουν την εξαίρεση στον κανόνα. Ποτέ δεν μου άρεσε να πηγαίνω με τις νορμες. Γεννήθηκα για να ξεχωρίζω και αυτό ακριβώς έχω σκοπό να κάνω! Θα φτάσω εκεί ακριβώς που ονειρεύομαι. Εκεί όπου ξέρω ότι θα είμαι ευτυχισμένη. Δεν με νοιάζει το πως, αλλά θα το κάνω. Τα όνειρά μου, είναι εκείνα τα θέλω, για τα οποία η ψυχή μου ουρλιάζει με όλη της την δύναμη, ότι πρέπει να παλέψω για αυτά, με κάθε κόστος! Δεν πρέπει να αφήσεις να σου πάρουν μέσα από τα χέρια τα όνειρά σου για κανέναν λόγο. Μ’ ακούς; Μ’ ακούς που σου φωνάζω; Από την στιγμή που το ονειρεύτηκες μπορείς να το κάνεις κιόλας! Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον. Εδώ, υπάρχουν άνθρωποι που κατάφεραν να πάνε στο διάστημα! Και εμείς τώρα θα κολλήσουμε σε κάτι απλό;
Τα όνειρα είναι για να πραγματοποιούνται! Εγώ αυτό πιστεύω πάντως. Πρέπει να προσπαθούμε μέρα με την μέρα, να φτάσουμε όσο πιο κοντά μπορούμε στην πραγματοποίηση τους. Βήμα,βήμα και όλα θα γίνουν! Πάντως, καλό θα ήταν να έχεις στο μυαλό σου, ότι δεν έρχονται πάντα όλα στην ζωή μας έτσι ακριβώς όπως τα έχουμε σχεδιάσει. Μην με ρωτάς το γιατί, σ’ αυτό δεν έχω κάποια απάντηση να σου δώσω, θα πρέπει να ψάξεις μόνος σου να την βρεις. Εεε…δεν θα σου τα λέω όλα εγώ! Νομίζω πως ήδη σου έχω αποκαλύψει πολλά! Ίσως ήρθε η στιγμή να ψάξεις και εσύ κάτι.
Έχω μάθει να μην διαπραγματεύομαι αυτά που αγαπάω, συνεπώς και αυτά που ονειρεύομαι. Μπορώ να πηγαίνω κόντρα σ’ όλα, προκειμένου να κάνω πραγματικότητα τα όνειρά μου. Μπορώ να κανω σε πολλά πράγματα στην ζωή μου πίσω, αλλά όχι σε αυτά. Όχι στα όνειρά μου. Δεν θέλω να ζήσω μια ζωή “βολεμένη”, γεμάτη με συμβιβασμούς και υποχωρήσεις ως προς τα όνειρά μου και τα θέλω μου. Προτιμώ να ξέρω και να νιώθω ότι έζησα την ζωή μου όπως ήθελα, από το να συνειδητοποιήσω κάποια μέρα ότι συμβιβάστηκα. Εξάλλου, όπως και να το κάνουνε ο συμβιβασμός είναι μια κατάσταση μετριοπάθειας. Μια κατάσταση χλιαρή και μένα όπως θα έχεις καταλάβει δεν μου αρέσουν οι χλιαρές καταστάσεις.
Δεν είναι όλα τα όνειρα “ροζ” επειδή είναι εύκολη η πραγματοποίηση τους, ίσως είναι ροζ για άλλους λόγους που ούτε καν είχες σκεφτεί. Ίσως είναι ροζ, γιατί απαιτούν “αίμα”. Αίμα από τον κόπο, από την προσπάθεια και από την δουλειά που πρέπει να κάνεις μέχρι να τα πετύχεις. Αυτό που λένε και στο χωριό μου “no pain no gain”. Δεν λέω, μπορεί να σου ακούγεται λίγο σκληρό αυτό που μόλις σου παρέθεσα, αλλά εν μέρει έχει μια δόση αλήθειας. Μπορεί να έχει μόνο στο δικά μου μάτια, διότι ως καλλιτέχνης με διέπει και μια σχετική τρέλα. Για να σου δώσω ένα απλό παράδειγμα, στον χορό έχουμε την φράση ” αν δεν πονάς δεν το κάνεις σωστά”. Σκέψου, ότι οι μπαλαρίνες που εσύ θαυμάζεις από τις αναπαυτικές καρέκλες του θεάτρου, έχουν πόδια γεμάτα από πληγές, έτσι ώστε εσύ να μπορείς να την θαυμάζεις για την άρτια τεχνική τους. Το όνειρό τους λοιπόν, να βρίσκονται πάνω στην σκηνή του θεάτρου και να χορεύουν για εκατοντάδες ανθρώπους, έχει κάποιο τίμημα. Ποιο είναι το τίμημα για το δικό σου όνειρο;
