Είναι πολλές οι φορές που η απουσία ενός αγαπημένου σου προσώπου είναι πιο ηχηρή από την παρουσία αδιάφορων ανθρώπων στην καθημερινότητά σου. Όταν σου λείπει ένας άνθρωπος που αγαπάς, λείπει ένα κομμάτι του εαυτού σου. Αυτό το κομμάτι είναι όλα όσα ζήσατε μαζί του. Και αυτό το κομμάτι δεν θα το αντικαταστήσει ποτέ κανένας απ’ τους ανθρώπους που θα συναντήσεις στο υπόλοιπο της ζωής σου.
“Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός” θα ακούσεις να λένε οι γύρω σου και ίσως να έχουν δίκιο. Όσο και αν πιστεύεις ότι κάποιες αναμνήσεις έχουν παγώσει στο μυαλό σου και ότι θα τις θυμάσαι ες αεί, κάποια στιγμή θα μοιάζουν περισσότερο με μια αφήγηση που έχεις επεξεργαστεί και διηγηθεί πολλές φορές. Έκλαμψη μνήμης δεν υπάρχει .Όμως ο χρόνος δεν θα σε κάνει να ξεχάσεις πρόσωπά σου αγαπημένα, αλλά θα καταφέρει να τα θυμάσαι χωρίς να πονάς. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μιας και αυτά τα πρόσωπα είναι εκείνα που συνέθεσαν αυτό που είσαι σήμερα.
Όσο αφήνεις το χρόνο να κάνει την δουλειά του, οι σκέψεις είναι πολλές και μπορούν όλες να συμπυκνωθούν σε μία μόνο φράση: Μου λείπεις . Σου λείπει στις ευτυχισμένες και στις δύσκολες σου στιγμές. Σε αυτές τις σκέψεις που ήθελες να μοιραστείς μαζί του και δεν πρόλαβες. Σε ένα σ’αγαπώ, σε ένα ευχαριστώ και σε ένα συγγνώμη. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος, όμως, με μία ξαφνική αλλαγή, με μία ξαφνική απουσία γίνεσαι ευάλωτος και παραμένεις μέχρι να καταλάβεις ότι αυτό δεν είναι αδυναμία, αλλά η δύναμή σου. Η δύναμή σου να τον αγαπάς ακόμα.
Κι, ώ αναμνήσεις, που συγκρατείτε κάτι πιο πολύ απ’ αυτό που ζήσαμε,γράφει ο Τάσος Λειβαδίτης . H ανάμνηση όσο και αν σε στεναχωρεί, θες να σε συντροφεύει πάντα. Γι’αυτό και ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου μεγαλώνοντας είναι να μη χάσει τη μνήμη του. Είναι εκείνη που θεριεύει τον πόνο σου, αλλά είναι και το μόνο που σου έχει απομείνει από εκείνο το πρόσωπο. Η ανάμνηση! Καν’την σύμμαχό σου και προχώρα.
Η αγάπη είναι ο θεμέλιος λίθος. Ο πιο ισχυρός συνδετικός κρίκος, που δεν θα σπάσει ποτέ όσο θυμάσαι και αγαπάς. Κι αν λυπάσαι ,όχι μόνο γιατί έφυγε, αλλά και για την αδυναμία σου να τον φέρεις πίσω και για όλα εκείνα που δεν πρόλαβες να πεις, να θυμάσαι ότι πάντα θα έχεις το πλεονέκτημα να τον κουβαλάς μέσα σου. Πάντα θα μπορείς να δεις τον κόσμο μέσα απ’ την δική του ματιά και να πάρεις μία απόφαση με την δική του σκέψη και λογική…
Γυρίζω σπίτι μοναχός
άλλη μια νύχτα
μια καληνύχτα σου γυρεύω ο φτωχός
Ξεθεωμένος απ’τα ψέματα
τα ζάρια και καπνούς
όλα τ’ αδέσποτα ρωτώ
μήπως σε είδαν
Πού να σε βρω…
