Βρισκόμαστε στα χρόνια του Covid-19, εκεί που τα πρόσωπα καλύπτονται από μάσκες. Μάσκες πουά, μάσκες πολύχρωμες, γυαλιστερές, μιας χρήσης ή και πολλαπλών χρήσεων προκείμενου να μας φτιάξουν τη διάθεση. Κυρίως όμως για να μας προστατεύουν και να είμαστε όλοι εδώ να χαρίσουμε τα μεγαλύτερα χαμόγελά μας όταν ο εφιάλτης θα έχει τελειώσει. Τα χαμόγελα έχουν βαθύτερη έννοια πλέον και μεγάλη σημασία. Για όλους είναι δύσκολη αυτή η κατάσταση, κανείς δεν αντιλέγει, όμως πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και το κοινό αίσθημα. Το χαμόγελό μας δεν πρέπει να το χάσουμε επειδή φοράμε μάσκα, ποιος είπε άλλωστε ότι χρειάζεται ένα σετ λευκά δόντια για να δείξουμε ότι γελάμε; Το αληθινό και ουσιαστικό χαμόγελο φαίνεται αλλού… Στα μάτια κι αυτά δεν καλύπτονται από καμία μάσκα.
Τα μάτια πάντα ‘γράφουν’ αρκεί να ξέρεις να τα διαβάζεις…
Μάτια! Πόσα τραγούδια δεν έχουν γραφτεί γι’ αυτά; Για μάτια μπλε, καστανά, πράσινα. Μάτια λυπημένα, παραπονεμένα και χαρούμενα. Για μάτια ταξιδιάρικα και μάτια δίχως λογική. Πηγή έμπνευσης για όλες τις τέχνες αδιαμφισβήτητα. Λένε, πως τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής, εκεί φαίνονται όλα τα συναισθήματα και οι σκέψεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που όταν υπερφορτίζεται η ψυχή, δάκρυα βγαίνουν απ’ αυτά. Πόσες φορές συναντήσαμε πρόσωπα με πλατιά χαμόγελα, ξέρετε απ’ αυτά που φαίνεται η πετυχημένη λεύκανση, με βλέμματα κενά όμως που δεν ξέρεις αν νιώθουν, αν έχουν ψυχή μέσα τους.
Εν έτει 2020 βέβαια, δεν βλέπουμε πλέον αυτά τα υπέρλαμπρα και κατάλευκα χαμόγελα. Τα χαμόγελα αποκτούν άλλη βαθύτερη έννοια και μόνο τα μάτια παραμένουν ακάλυπτα. Και εκεί αντικατοπτρίζεται η πραγματική ευτυχία. Τί να το κάνεις το χαμόγελο όταν τα μάτια λάμπουν από χαρά, αγάπη, έρωτα και ευτυχία; Γι’ αυτό λοιπόν και κάτω από τις μάσκες μπορούμε να εκπέμπουμε λάμψη, να δείχνουμε τα συναισθήματά μας και ό,τι νιώθουμε. Κάποτε διάβασα ένα απόσπασμα σε ένα βιβλίο που δεν του είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία, έλεγε λοιπόν: «Κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια και σε γεμίζουν συναισθήματα, γεμίζουν την ψυχή σου λες και χαμογελάνε με τα μάτια.» και πόσο δίκιο είχε…
Μέσα από το βλέμμα μπορεί κανείς να εξωτερικεύσει κάθε σκέψη του και κάθε συναίσθημα. Είτε αυτό εκφράζει κάτι ευχάριστο είτε κάτι δυσάρεστο. Με ανθρώπους που η χημεία έχει φτάσει στον υπέρτατο βαθμό, αρκεί μόνο ένα κοίταγμα για να συνεννοηθούμε και να πράξουμε αναλόγως. Κι ο έρωτας; Πού αντικατοπτρίζεται ο έρωτας; Στα μάτια φυσικά. Ένα ζευγάρι φωτεινά μάτια που ακτινοβολούν ευτυχία και χαρά προδίδουν τα βέλη αυτού του πανούργου μικρού θεού που έχουν σημαδέψει την καρδιά μας.
Τα χαμόγελα μπορούν πολύ εύκολα να σχηματιστούν οποιαδήποτε στιγμή για να κρύψουν την αμηχανία, τη δυστυχία να είναι ψεύτικα και μόλις γυρίσουν την πλάτη να σβήσουν σα να μην υπήρξαν ποτέ. Αυτά τα χαμόγελα θέλουμε; Αυτά που σβήνουν γρήγορα; Δε νομίζω πως κανείς από εμάς επιθυμεί μια πρόσκαιρη ευτυχία ούτε μία δυστυχία καλυμμένη με ένα πλατύ χαμόγελο. Τα χαμόγελα έχουν βαθύτερη έννοια, ας δώσουμε έμφαση στα μάτια, στο βλέμμα μας. Να δείξουμε εκεί τα χαμόγελα, την ευτυχία μας για να είναι βαθιά και μόνιμη. Με αυτά τα χαρούμενα και φωτεινά μάτια θα βγούμε όλοι πιο ευτυχισμένοι όταν ο Covid-19 δε θα αποτελεί πλέον απειλή. Happy Eyes λοιπόν!!!
