Στο σχολείο τα πράγματα είναι διαφορετικά για το παιδί, από ότι είναι στο σπίτι. Παίζει, μαθαίνει να μοιράζεται, κάνει παρέες. Και εσύ ως γονιός καμαρώνεις. Πετάς σε ένα ροζ συννεφάκι, ώσπου έρχεσαι αντιμέτωπη με το αιώνιο δίλημμα, που έχει κάθε νοικοκυρά, αλλά και κάθε μαμά. Τι θα δώσω στο παιδί μου, να φάει στο σχολείο;
Η ερώτηση από μόνη της κάνει τις περισσότερες μαμάδες, να πανικοβάλονται. Ένας κρύος ίδρωτας μας λούζει, από πάνω μέχρι κάτω. Τι θα το ταΐσω πάλι στο σχολείο θεέ μου; Ξεψαχνίζουμε κάθε άρθρο, που αφορά την διατροφή του παιδιού μας, όταν είναι στο σχολείο. Διαβάζουμε στο ίντερνετ, κάνουμε έρευνα με άλλες μαμάδες. Ρωτάμε τις μαμάδες, θείες, ξαδέρφες μας. Και παρόλα αυτά, πάλι είμαστε σε αδιέξοδο.
Ειδικά όταν έχεις ένα παιδί, το οποίο είναι πολύ δύσκολο στο φαΐ του. Όπως είναι και το δικό μου, τότε έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα. Γιατί εντάξει στο σπίτι το έχεις και από κοντά. Στο σχολείο όμως, δεν είσαι εσύ από δίπλα να του θυμίζεις φάε. Εκεί τρώνε γρήγορα γιατί έχουν το νου τους στο παιχνίδι.
Βέβαια περνάνε και αυτά τις φάσεις τους. Η θα είναι όλη μέρα πεινάω, πεινάω, πεινάω, η δεν θα τρώνε τίποτα. Και πανικοβάλλεσαι η μάνα, όταν σκέφτεσαι τι φαΐ να του βάλω στο σχολείο; Και να το φάει φυσικά, όχι να σου το γυρίσει, όπως του το έβαλες; Γιατί εγώ προσωπικά, έχω και αυτό το πρόβλημα με το παιδί μου. Κάτι που στο σπίτι μπορεί να το τρώει όλο, στο σχολείο να μην το ακουμπήσει καν.
Δοκιμάζεις τα πάντα φυσικά, αλλά δυστυχώς 5 στις 10 φορές, το τάπερ του παιδιού σου επιστρέφει στο σπίτι, σχεδόν όπως του το έδωσες. Χωρίς να έχει φάει ιδιαίτερα. Και σκέφτεσαι, με αέρα ζει το παιδί μου; Τόσες ώρες στο σχολείο, δεν πείνασε; Δεν μπορεί να πεινάει και να μην τρώει τίποτα. Να μην μπορώ να το πιάσω από πουθενά, βρε αδερφέ.
Το ζόρι πιστεύω είναι στο παιδικό σταθμό με νηπιαγωγείο. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι καλύτερα στο δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο. Τα παιδιά μεγαλώνουν ανακαλύπτουν και άλλες γεύσεις, που ενώ πριν μερικά χρόνια δεν έτρωγαν με τίποτα, τώρα είναι από τα αγαπημένα τους. Εύχομαι να γίνει και σε μας αυτό, γιατί το έχω έγνοια όπως καταλαβαίνεται.
Κάνω λοιπόν μια έρευνα, για το τι μπορούν να δώσουν οι μαμάδες στο σχολείο και συγκεκριμένα για το νηπιαγωγείο, για κολατσιό στα μικρά τους. Βάζω μέσα και κάποιες δικές μου επιλογές, που αρέσουν στο σπλάχνο μου, που όπως είπα είναι απαιτητικότατος. Βέβαια λογικό το βρίσκω είναι ακόμα νηπιαγωγείο χα χα. Εύχομαι μεγαλώνοντας, να του αρέσουν περισσότερα πράγματα, και να μην μου απαντάει σε όλα, όχι είναι μπλιάχ, δεν θέλω.
Και ξεκινάω.
Κομμένη ντομάτα με αγγούρι και φρυγανισμένο ψωμί.
Τσουρέκι.
Πίτα ψημένη ( ναι αυτές του γύρου που τρελαίνεται) με βρασμένο μπρόκολο η άλλα λαχανικά.
Τοστ με κασέρι.
Ντομάτα, ελιές, φέτα μαζί με φρυγανισμένο ψωμί.
Μπάρες δημητριακών.
Πίτα από το σπίτι.
Κέικ σπιτικό.
Ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα.
Φρουτοσαλάτα.
Σάντουιτς με μαρούλι ντομάτα και κασέρι.
Κουλούρι Θεσσαλονίκης.
2 αυγά βραστά με λαχανικά, ψωμί και ένα φρούτο.
Σταφιδόψωμο.
Βρασμένα λαχανικά όπως μπρόκολο, καρότο μαζί με ντομάτα, φέτα η κασέρι.
Αραβική πίτα με γαλοπούλα και κασέρι.
Σπιτικά τυροπιτάκια από ζύμη κουρού και σφολιάτα.
Κρέπα σπιτική μαζί με μέλι και μπανάνα.
Σπιτικά κριτσίνια σφολιάτας με κασέρι.
Μακαρόνια (ναι στην απελπισία μου του έβαλα να τα φάει για σνακ, και έφαγε μισό τάπερ).
Σπιτική λουκανικόπιτα.
Μάφινς σπιτικά.
Αυγόφετες.
Σπιτικά μπισκότα.
Σακουλάκι με αποξηραμένα φρούτα η ξηρούς καρπούς.
Κρέπα η τηγανίτες με μέλι.
Ομελέτα με λαχανικά.
Σαλάτα με ντομάτα, αγγούρι, πιπεριά, φέτα και φρυγανισμένο ψωμί.
Σπιτικά κρουασάν με βούτυρο, μαρμελάδα η κασέρι.
Πάνω κάτω αυτά δίνουν όλες οι μαμάδες ως σνακ στα παιδιά τους, όταν τα στέλνουν στο σχολείο. Άμα τα έχεις γραμμένα σε ένα χαρτί, και φτιάξεις ένα πρόγραμμα εβδομαδιαίο, σου λύνει τα χέρια. Βέβαια μπορείς να αλλάξεις μερικά, ανάλογα τις προτιμήσεις που έχει το παιδί σου.
Εύχομαι καλή σχολική χρονιά σε κάθε παιδάκι, και ελπίζω το άρθρο μου να βοηθήσει τις μαμάδες, που αγωνιούμε για το τι θα τα δώσουμε να φάνε στο σχολείο.
