Το όνομά μου Αρετή-Ειρήνη(παρόλο που στο 2ο δεν ακούω ποτέ).Καταγόμενη από την πανέμορφη Λιβαδειά.
Φοιτήτρια του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα!
Μεγάλη αγάπη για τη φωτογραφία όπως και για τη λογοτεχνία και την ποίηση.
Δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην ακούω μουσική με ιδιαίτερη αδυναμία στην Ελληνική!
«Απαγορευμένα τα μεταμεσονύκτια μηνύματα». Η κατάσταση μεταξύ σας είναι λίγο τεταμένη. Παρασκευή βράδυ και εσύ έχεις βγει για κάτι χαλαρό στο «στέκι». Φυσικά και δεν πήγες εκεί επειδή ήξερες ότι…
Από μικρή κιόλας ηλικία, τότε που βγαίναμε στις γειτονιές για παιχνίδι ο σημαντικότερος κανόνας ήταν να γυρίσουμε σπίτι όταν θα νυχτώνει. Το φως της μέρας δεν εγκυμονεί κινδύνους ή τουλάχιστον…
Επιλογές…Μην είσαι δεύτερη επιλογή σε ανθρώπους που διάλεξες για πρώτους, αφού ποτέ δε θα γίνεις προτεραιότητα. Πρώτες, δεύτερες, τρίτες ή ακόμα και τελευταίες όλα είναι επιλογές μας. Οι επιλογές μας…
Να αγαπάς ή να αγαπιέσαι; Να δίνεις ή να δίνεσαι; Ποιο είναι αυτό το είδος αγάπης που ονομάζουμε «ανιδιοτελής»; Κατά πόσο είναι εφικτό να συμβεί κάτι τέτοιο; Γίνεται να φτάσεις…
Μαμά συγνώμη. Συγνώμη που δεν έκανα ποτέ τίποτα για να το σταματήσω όλο αυτό. Η βία δε σταματάει μόνη της, εμείς θα τη σταματήσουμε. Η βία γεννά βία. Η σιωπή…
Σε μικρότερη ηλικία και αρκετά συχνά θα έλεγα «ζήλευα» εκείνους που δεν είχαν αδέρφια. Όλη η προσοχή στραμμένη πάνω τους. Η αδυναμία και της μαμάς και του μπαμπά. Περισσότερα παιχνίδια…
Αυτό το «σχεδόν μαζί» πληγώνει αρκετά, αλλά όχι περισσότερο από το να μη σε είχα καθόλου. Ίσως αρκετά εγωιστικό, προκειμένου να παραδεχθώ πως «έχασα» και πως το μαζί δε βγαίνει…
Τελείωσες μόλις τη δουλειά σου και αναρωτιέσαι τι να κάνεις. Οι δείκτες του ρολογιού αγγίζουν δειλά το αμέσως επόμενο του δώδεκα. Στο νου σου ακόμα το βλέμμα της…Δε θες να…
Θα μπορούσα να σου ζητήσω μια χάρη; Θα μπορούσες να μου κάνεις μια χάρη για όλα εκείνα που ζήσαμε; Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά είναι πολύ σημαντικό για μένα. Θέλω…
Εσύ. Σου έχω πει τόσα πολλά και συνάμα τόσα λίγα. Έχω ακόμα να σου πω τόσα πολλά αλλά τίποτα δε θα σε κάνει να καταλάβεις τι πραγματικά ισχύει. Εσύ, μου…
Μπορεί να μην είσαι ο άνθρωπός μου αλλά σίγουρα είσαι άνθρωπός μου. Κάθε φορά, κάθε μικρή απόσταση που παίρνω από σένα νομίζω πως θα με βοηθήσει να ξεχάσω και να…
Aν ήξερε πόσο χαρούμενη σε έκανε ένα τηλέφωνο Ορκίζεσαι πως δε θα ξαναπάρεις τηλέφωνο. Ορκίζεσαι πως δε θα ξαναστείλεις μήνυμα. Όσο πιο πολύ σου το απαγορεύεις τόσο περισσότερο θέλεις να…
Και πάλι παιδί. Έτυχε να περάσει από εκείνο το περίπτερο με το «κόκκινο αυτοκινητάκι», από εκείνα που μπαίνουν τα μικρά παιδάκια και παίζουν ώσπου να τελειώσει η διάρκεια του κέρματος.…
Ίσως δε φοβάμαι το δικό μας τέλος αλλά τη δική μου νέα αρχή. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Η καθημερινότητα μας έφθειρε όσο και αν πίστευα πως εμείς είμαστε άτρωτοι.…
Μα εσύ δεν έκανες τίποτα για να με κρατήσεις κοντά σου. Τελευταία φορά. Αυτή είναι η τελευταία φορά που γράφω κάτι για σένα ή τουλάχιστον θα το προσπαθήσω πολύ, πάρα…
Έχει ανηφόρα μπροστά κι είναι μεγάλη. «Θα προχωράμε μαζί μέσα σ’αυτή τη ζωή, θα προχωράμε μαζί και όπου μας βγάλει, θα προχωράμε μαζί κάνε κουράγιο γιατί έχει ανηφόρα μπροστά κι…
Αγαπώ θα πει γινόμαστε ένα. Ένα ακόμα βράδυ που σε βασανίζει η αϋπνία. Ένα ακόμα βράδυ που στέκεσαι πάνω από το τηλέφωνο σου με την ανάσα κομμένη μήπως χτυπήσει και…
Οι άδειες πόλεις κάνουν το μεγαλύτερο θόρυβο. Η πόλη σαν καράβι τα φώτα της ανάβει, σιωπή. Οι δείκτες του ρολογιού έχουν σταθεί ταυτόχρονα στον αριθμό τέσσερα. Δεν είναι μεσημέρι. Είναι…
Να προχωράς. Να μη μένεις σε τελματωμένες καταστάσεις που και εσύ γνωρίζεις καλά πως η αλλαγή που τόσο θες δε θα έρθει. Να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή. Όταν δε χωράς…
Αυτά τα γυαλιά είναι για σένα. Πέρασε καιρός δε νομίζεις; Για πόσο ακόμα θα κάνεις ότι δε βλέπεις; Για πόσο καιρό θα του δίνεις την δύναμη να σε θεωρεί αδύναμη…
«Έτσι οι μέρες περνούν, τα χρόνια κυλάνε στους ίδιους ρυθμούς». Και ενώ όλα έδειχναν πως είχαν πάρει το δρόμο τους και πως τίποτα δε θα ήταν ίδιο με πριν, ενώ…
Εσύ που πάντα έλειπες.Ποτέ δεν ήσουν πραγματικά δίπλα μου όταν σε χρειαζόμουν όσο τίποτα άλλο. Σπάνια καθόσουν να με ακούσεις και δε με πείραζε. Τότε ειλικρινά δε με πείραζε, βλέπεις…
Ο δρόμος σου είσαι εσύ. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι είναι αυτό που αναζητάς από τους ανθρώπους γύρω σου και τι είσαι εσύ διατεθειμένος να δώσεις; Τι είναι αυτό που περιμένεις…