Το κοινωνικό νόμισμα του πλούτου: πώς οι αντιλήψεις για τα χρήματα διαμορφώνουν την ταυτότητά μας

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα χρήματα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην κοινωνική ταυτότητα, στη συμπεριφορά και στην αυτοαντίληψη. Από τις επαγγελματικές αλληλεπιδράσεις έως τις καταναλωτικές συνήθειες, οι…
1 Αυγούστου 2025

Το πλήθος μέσα από τα μάτια μου. Από την Ξανθούλα Δ

[punica-dropcap]Η[/punica-dropcap] διαφορετικότητα του πλήθους, μέσα από τα δικά μου μάτια, φαντάζει πολύχρωμη. Πολύχρωμη, γιατί είναι γεμάτη ιδέες που μπλέκουν μεταξύ τους. Ο καμβάς αλλάζει μορφή, ζωντανεύει, μπερδεύεται… Όμως αυτά τα…

Death Note : Μια σειρά που διαφθείρει την νεολαία μας – ή και όχι. Από την Ελίνα Τουκουσμπαλίδου

[punica-dropcap]Σ[/punica-dropcap]άλος έχει ξεσπάσει αυτές τις μέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα αγαπημένα μας social media, από την απόφαση του εισαγγελέα Ρεθύμνου, κυρίου Αθανασίου Γαλήνα, να εξαπολύσει μύδρους και να εκφράσει…

Οδός Τριτάκη. Από την Ευαγγελία Μουτούση

[punica-dropcap]Τ[/punica-dropcap]η δεκαετία του 1970 αυτός ήταν οκτώ ετών. Έζησε σε μία πολύ όμορφη συνοικία στα βορειοδυτικά του κάστρου της Πάτρας, την επονομαζόμενη «συνοικία Τριτάκη». Χαρακτηριστικό της συνοικίας, ακόμη και σήμερα,…

Όταν ο Αρκάς περνάει μηνύματα ζωής. Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

[punica-dropcap]Ο[/punica-dropcap] Αρκάς είναι εκείνος ο καλλιτέχνης που σημάδεψε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Ακόμα και τώρα στη βιβλιοθήκη μου υπάρχουν τεύχη των Χαμηλών Πτήσεων, ακόμα και τώρα γελάω με τον Καστράτο…

Το τέρας μέσα μας. Από την Κωνσταντίνα – Παρασκεύη Δουβόγιαννη

[punica-dropcap]Τ[/punica-dropcap]α τέρατα δε γεννιούνται, τα τέρατα δημιουργούνται. Και δε μιλάω μόνο για τις ακραίες καταστάσεις που ακούμε στην τηλεόραση για τους πατέρες βιαστές, για τις μανάδες που πέταξαν τα μωρά…

Για ποιούς λόγους θα ήθελα να ταξιδέψω στην Κίνα. Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

[punica-dropcap]Τ[/punica-dropcap]α ταξίδια είναι ένα όνειρο ζωής που θα ήθελα πάρα πολύ κάποια στιγμή να υλοποιηθεί. Θα ήθελα να επισκεφτώ πολλές χώρες, διότι θεωρώ πως τα ταξίδια διευρύνουν τον πνευματικό κόσμο…

Τι αποκόμισα όταν εργαζόμουν σε εκθέσεις βιβλίων. Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

[punica-dropcap]Τ[/punica-dropcap]ο 2011, όταν αποφοίτησα από το Λύκειο και μετά το πέρας των Πανελληνίων, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εργαζόμουν σε εκθέσεις βιβλίων. Είχα, ευτυχώς, γνωστές μου οι οποίες ήταν υπεύθυνες…

Για όλους αυτούς που μας φτιάχνουν την ημέρα. Από την Κωνσταντίνα – Παρασκεύη Δουβόγιαννη

[punica-dropcap]Ε[/punica-dropcap]ίναι κάποιες κινήσεις που ο καθένας μας κάνει καθημερινά μηχανικά, χωρίς να τις σκέφτεται, απλά τις κάνει. Ακούς το ξυπνητήρι και εύχεσαι να είχες ακόμα λίγα λεπτά να χουζουρέψεις, σηκώνεσαι…

Queen: η αγαπημένη μου μπάντα όλων των εποχών. Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

[punica-dropcap]Π[/punica-dropcap]όσο σπουδαίο είναι να μην έχεις γνωρίσει ποτέ προσωπικά έναν άνθρωπο και όμως να θεωρείς πως είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που άλλαξε η ζωή σου προς το καλύτερο;…

Ρατσιστής από συνήθεια ή από επιλογή; Από τη Χριστίνα Καλαϊτζάκη

[punica-dropcap]Ε[/punica-dropcap]άν ψάξουμε σε λεξικά και βιβλία, θα βρούμε πολλούς ορισμούς του ρατσισμού. Ρατσισμός είναι η θεωρία που πρεσβεύει τη φυσική ανωτερότητα μίας φυλής, ενός έθνους, μίας θρησκείας ή μίας κοινωνικής ομάδας…

Το να ενδιαφέρεσαι πρώτα για σένα δε σημαίνει ότι ενδιαφέρεσαι μόνο για σένα. Από τον Σπύρο Θεοδώρου

Παλιόπαιδο (δε) θα γίνω (που να χτυπιέστε) (ή, γιατί δε μπορούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στις ανάγκες μας και τις ανάγκες των άλλων) Στη ζωή μου έχω βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπος…

Μπρους Λι: ο σπουδαίος μαχητής και φιλόσοφος… Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

[punica-dropcap]Ο[/punica-dropcap] Μπρους Λι είναι σίγουρα το πρώτο όνομα στο οποίο πηγαίνει το μυαλό μας όταν αναφερόμαστε σε πολεμικές τέχνες. Είναι ο άνθρωπος εκείνος που στα 32 χρόνια που έζησε, άλλαξε…

Τι σε κάνει τελικά καλό γονιό; Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

[punica-dropcap]Α[/punica-dropcap]πόπληκτη, μουδιασμένη, οργισμένη παρακολουθώ και διαβάζω για ακόμα ένα τραγικό περιστατικό στη Λέρο με θύματα παιδιά που κακοποιούνταν βάναυσα από τους ίδιους τους γονείς τους. Δεν μπορώ να διανοηθώ πώς…

Ζηλεύω… Από τη Θάννυ Πρακέλλη

[punica-dropcap]Ζ[/punica-dropcap]ηλεύω τους ανθρώπους που βλέπουν το χαμόγελο σου. Αφάνταστα. Αφόρητα. Σχεδόν (;) παθολογικά. Παθο-λογικά. Με πάθος, όπως κάθε τι που έχει να κάνει με σένα και λογικά γιατί το σκέτο…