Στην εποχή που διανύουμε, βιώνουμε με τον πλέον πιο άσχημο τρόπο τις επιπτώσεις του καπιταλισμού και των νέο φιλελεύθερων-πολιτικών.
Η συνεχής αποδυνάμωση των μηχανισμών <<παραγωγής κοινωνικής στήριξης >>, <<αλληλεγγύης >>, <<συλλογικών αγαθών >> κ.λπ. Αποτελεί μια διαδικασία η οποία σε συνδυασμό με τις συντηρητικές πολιτικές δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα το οποίο απειλεί επιτεύγματα πολλών δεκαετιών ως προς τις κατακτήσεις για τα δικαιώματα των ανθρώπων, την ευημερία των κοινωνικών συνόλων ακόμα και την ίδια την δημοκρατία και τους θεσμούς της.
Ο Covid-19 επιτάχυνε κατά κάποιο τρόπο μια αναπόφευκτη μετάβαση για όλους μας σε νέες συνθήκες ζωής και εργασίας. Βρισκόμενοι λοιπόν εν μέσω ραγδαίων εξελίξεων σε πολλά επίπεδα και τομείς, παρατηρείται ο κίνδυνος ότι το αύριο προμηνύεται να είναι «βάρβαρο» για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Είναι ορατή η διάχυση μιας πολύ πιο έντονης ανισότητας, όχι απλά στην κοινωνία, αλλά και στο εσωτερικό κοινωνικών ομάδων, στα επαγγέλματα για παράδειγμα, στις ηλικίες ή και σε τομείς δραστηριότητας.
Μεταβαίνουμε λοιπόν σε μια πραγματικότητα με νέες συνθήκες, στην οποία η οικολογική καταστροφή επιταχύνεται, όπου οι ανθρώπινες αξίες θα τείνουν στην ισοπέδωση όπου η αβεβαιότητα και ο κίνδυνος θα δημιουργούν ένα συνεχή βρόχο για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Φυσικά θα ενταθεί η βία και ο αυταρχισμός που ως απόρροια των παραπάνω θα παίζουν <<ρόλο κλειδί >> για την σταθερότητα της κοινωνίας.
Το ερώτημα λοιπόν είναι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει λύση;
Παλαιότερα, η συντήρηση ήταν η εμμονή στο υπάρχον και το προοδευτικό ήταν συνυφασμένο με την αλλαγή. Σήμερα όμως και υπό αυτές τις συνθήκες οι καταστάσεις έχουν αντιστραφεί, οι πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις έχουν το βάρος και την ευθύνη να διακρίνουν, όχι αν θα προχωρήσουν ή όχι σε αλλαγές, αλλά να επιλέξουν τις αλλαγές εκείνες που θα αγκαλιάζουν τα μαζικά αιτήματα που θα ενισχύουν την κοινωνική δικαιοσύνη, τις αλλαγές οι οποίες θα προσφέρουν μια σταθερότητα και μια σιγουριά για το αύριο στον μεσήλικα, τις βάσεις για να σχεδιάσει το μέλλον του στην χώρα ο νέος και την απαραίτητη φροντίδα στον κάθε ηλικιωμένο.
Η απάντηση λοιπόν κρύβεται στο ποια αλλαγή θέλουμε να ΕΜΕΙΣ να δούμε και στο ποια αλλαγή είμαστε ΕΜΕΙΣ διατεθειμένοι να φέρουμε.
