Ποιος να μου το έλεγε ότι κάποια μέρα θα περάσω από την ανάμνηση σου, και δεν θα γύριζα καν να κοιτάξω.
Ξέρω με το που το διάβασες, κάποιο άτομο σου ήρθε συγκεκριμένο στο μυαλό ή και πολλά.
Ποιος το περίμενε ε; Αυτός που κάποτε σκεφτόσουν εσύ, που έκανες τα πάντα, τώρα να σε σκέφτεται, να του λείπεις να έχεις γίνει ανάμνηση του, και ούτε αυτή να γυρίζει να τον κοιτάει.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πικρία από το να θυμάται κανείς τον ευτυχισμένο του καιρό, όταν είναι δυστυχισμένος, όπως έλεγες ο Δάντης.
Τελικά αυτός που σκέφτηκες έπαθε χειρότερη ζημιά από σένα. Θεία δική λέγεται, γυρίζει ο τροχός λέγεται, δεν ξέρω ακριβώς, ξέρω όμως πως είναι να ζεις με αναμνήσεις, να σε καίνε, να μην σε αφήνουν να κοιμηθείς, να προσπαθείς να αναστήσεις τα πεθαμένα και κάποιος άλλος να τα σκοτώνει μέχρι να διαλύσει όλα σου τα όνειρα.
Και τα κατάφερε.
Και εσύ όμως αναστηλώθηκες, σε σκότωσε και κατάφερες να ξαναγεννηθείς, δυνατός και άφθαρτος χωρίς αναμνήσεις με ένα καθαρό μυαλό.
Αυτό που σε βασάνισε δεν υπάρχει πια.
Έτσι είναι αυτά. Όποιος πολύ αγαπάει εξαντλεί όλα του τα όρια και για πάντα ξεχνάει.
Δεν το είχαν υπολογίσει έτσι, πως θα παίρνουν τώρα την επιβεβαίωση τους, πως θα γυρνάνε σαν το χαμένο καράβι στο λιμάνι τους, τίποτα δεν είναι στάσιμο σε αυτή την ζωή, ακόμα και τα συναισθήματα..
Εκεί που δεν αγαπούσες, μπορεί να αγάπησες, και εκεί που αγάπησες να έγινες και εσύ ανάμνηση.
Ένας δειλός είναι ανίκανος να νιώσει την αγάπη. Αυτό είναι πλεονέκτημα μόνο των γενναίων, όπως έλεγε και ο Μαχάτμα Γκάντι.
Οταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
Μπράβο σε εσένα λοιπόν που τα κατάφερες, και εύχομαι σε σένα, να κατάλαβες το ότι κάνεις πάλι σε σένα γυρνάει, κάθε συμπεριφορά καλή η κακή σαν δείκτης ρολογιού στο δώδεκα και στο ακριβώς θα καταλήξει!!
Τα μάτια σου κάποτε βούρκωναν πολύ, έβγαινες στην βροχή για να κλάψεις δυνατά, τώρα βγαίνεις στον ήλιο και κοιτάς με μάτια που λάμπουν.
Η καρδιά σου ήταν θάλασσα ταραγμένη, τώρα υπάρχει μια θάλασσα μέσα σου γαλήνια.
Τα πουλιά στα δέντρα της ψυχής σου ήταν ασπρόμαυρα και σιωπηλά, τώρα πετάνε σε δέντρα καταπράσινα και κελαηδούν τα πιο όμορφα τραγούδια.
Πληγώθηκε και έμαθες.
Μάθε ψυχή μου να πατάς γερά, να λες.
Θα έρθουν πολλές φορές που η ψυχή σου θα ντουμπάρει είτε εκεί που περπατάει γαλήνια, κάτι θα πέσει πάνω της, είτε εκεί που θα τρέχει να προλάβει θα πέσει μόνη της, θα χτυπήσει, και θα την δεις να κυλίεται θα στο πω λαϊκά στα πατώματα.
Εκεί λοιπόν τι κάνεις; Κάθεσαι την κοιτάς η την μαζεύεις από κάτω; Το να την κοιτάς είναι στασιμότητα. Θες μια στάσιμη ψυχή; Θες μια στάσιμη ζωή; Αν όχι, mάζεψε την και πες μάθε ψυχή μου να πατάς γερά.
Σε δρόμους ίδιους και καθαρούς κ αν βρεθείς σε λάσπες να τις καθαρίζεις με το πέρασμα σου, να περνάς μέσα από τον αέρα που όσο και αν δυνατά να φυσά εσύ να περνάς σαν ένα καλοκαιρινό αεράκι, η ψυχή σου να γίνεται άνεμος, φωτιά, νερό και θάλασσα. Ορμητικός καταράχτης όταν χρειαστεί να την υπερασπιστείς, γαλήνια σαν λίμνη όταν πρέπει να την προφυλάξεις.
Η ψυχή σου είναι βασική αρχή της ανθρώπινης ύπαρξης, της ζωής του ανθρώπου.
Δεν είναι τυχαίο που σε πολλές εκφράσεις μας χρησιμοποιούμε τον όρο ψυχή. Μου βγάλε την ψυχή, καλή ψυχή! Πρέπει να έχεις ψυχή γι’ αυτό, έχει καλή ψυχή, μέχρι να βγει η ψυχή του ανθρώπου, στον δρόμο δεν υπήρχε ψυχή. Πολλές μα πολλές εκφράσεις, βασική συνταγή της ζωής μας ή ψυχή μας βγάζοντας ένα όμορφο αποτέλεσμα, ψυχή ίσον ζωή όταν δουλεύει η ψυχή σου δουλεύει και η καρδιά σου, όχι μόνο στο σώμα σου, αλλά και στο μυαλό σου, υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα το μυαλό να το ελέγχει η καρδιά..ΌΧΙ!
Και είναι σπάνιο να ξεπερνούμε κάποιες φορές την λογική για λίγο γίνεσαι ευτυχισμένος. Θυμάσαι; Σίγουρα θα θυμάσαι την μέρα που η καρδιά νίκησε το μυαλό, έδρασες με την ψυχή σου κ γέμισες μυρωδιά ευτυχίας, γι’ αυτό σου λέω: μάθε την ψυχή σου να πατάει γερά και αυτή θα σε οδηγήσει στα βήματα που θες.
