Τα έχεις μιλήσει λιγάκι με τον εαυτό σου, να τον ρωτήσεις ευθέως, γιατί ζηλεύεις τον άντρα σου, την γυναίκα σου, τη φίλη σου, τον φίλο σου.
Πόσες φορές η φίλη σου φαινόταν ευτυχισμένη, είχε επιτυχίες και εσύ ζηλευες;
Το ξέρει αυτό η φίλη σου, αυτόν που τον ζηλεύουν το νιώθει από χιλιόμετρα μακρυά, και τον πληγώνεις που νιώθει ότι τον ζηλεύεις;
Και η γυναίκα σου το ξέρει και ο άντρας σου, να μου πεις σου έδωσε δικαιώματα, συμφωνώ μπορεί υπάρχουν όμως και άλλες λύσεις.
Όσο ζηλεύεις τους απομακρύνεις όλους.
Εμένα προσωπικά η ζήλια στα ζευγάρια μου αρέσει, αυτή η σπιθίτσα που ανάβει ίσα ίσα για να διατηρήσει την φλόγα της σχέσης, γιατί αν δεν ζηλεύει και ο άλλος καθόλου κάτι άλλο τρέχει και άντε τώρα να ψάχνεις τόσο μακρυά, έχει φύγει.
Η ζήλια στις φιλίες είναι απαράδεκτο, τον φίλο που ζηλεύει να τον έχεις ικανό για όλα!
Ζηλεύεις και σπίτια και ρούχα, και το καθετί, σκέψου λίγο αλλιώς γύρνα αυτό το ζηλιάρικο μυαλό σου λίγο, κάνε σπίτια άμα μπορείς με την δουλειά σου, και πάρε όσα ρούχα θες με τα εργατικά σου χέρια.
Η ζήλια σε τρώει σαν σαράκι, βγαίνει έξω στο πρόσωπο σου και γίνεσαι τόσο άσχημος, ενώ είσαι τόσο όμορφος.
Τώρα που με διαβάζεις, ξέρω ότι έχεις προβλήματα με τον σύντροφο σου, χρειάζεται να καταφέρεις να μάθεις να δαμάσεις την ζήλια σου, που σε μικρές δόσεις-είναι ίσως αναμενόμενο-να υπάρχει σε μια σχέση αυτή η σπιθίτσα που είπαμε παραπάνω. Σημασία έχει να εμπιστεύεσα τον άλλον, ακόμα κι αν έτσι υπάρχει κίνδυνος να σε κοροϊδέψει, να πληγωθείς, σίγουρα αυτός θα χάσει.
Όταν ο σύντροφός σου νιώθει ότι του έχεις εμπιστοσύνη, καταλαβαίνει ότι έχεις αυτοπεποίθηση και ότι δεν εμπιστεύεσαι μόνο εκείνον, αλλά και τον εαυτό σου, και τη σχέση σας.
Από την άλλη πλευρά, χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις ότι σε μια σχέση ο σύντροφός μας δεν είναι ιδιοκτησία μας. Σε μια καλή ισορροπημένη και ισότιμη σχέση οι σύντροφοι δεν μένουν στη σχέση επειδή φοβούνται, είναι υποχρεωμένοι, ανασφαλείς, αλλά επειδή έχουν βρει όλα όσα χρειάζονται και επιζητούν.
Αν κατορθώσουμε, κάθε φορά που ζηλεύουμε, να εκλογικεύουμε την κατάσταση, τότε θα μπορέσουμε να διαφυλάξουμε τη σχέση μας, αλλά και να γνωρίζουμε πότε έχουμε έναν αντικειμενικό λόγο να το κάνουμε.
Από την άλλη πλευρά, είναι σκόπιμο, ενώ η ζήλια μας ωθεί στο να εστιάσουμε στον άλλον και να παρατηρούμε καχύποπτα κάθε πιθανή «ένδειξη» ή κίνησή του, να στρέψουμε την προσοχή μας στον εαυτό μας, στις ανάγκες μας και σε ό,τι μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε ασφάλεια, επάρκεια και ικανοποίηση.
Χτίσε και δούλεψε την αυτοπεποίθηση σου όλα από εκεί ξεκινάνε.
Όπως έλεγε και ο συγγραφέας Bertrand Russell:
Αν στον κόσμο σήμερα υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που επιθυμούσε τη δική του ευτυχία περισσότερο απ’ ό,τι επιθυμούσε τη δυστυχία των άλλων, σε μερικά χρόνια θα είχαμε έναν παράδεισο.
Να είσαι ωραίος άνθρωπος, χαλαρός, και να λες όσα πάνε και όσα έρθουν.
Η ζήλια του άλλου σου εαυτού.
