[punica-dropcap]Ζ[/punica-dropcap]ούμε στην εποχή του υποκατάστατου. Η οικονομική, αλλά και η ηθική κρίση μας έχει οδηγήσει στο να βολευόμαστε αντί να κυνηγάμε τους στόχους μας. Το «Μα αυτό είναι πολύ δύσκολο!» ή το «Βολέψου με αυτά που έχεις και μη ζητάς παραπάνω» είναι μερικά από τα σλόγκαν που διέπουν τη ζωή μας. Θύματα τους; Οι νέοι. Άραγε αυτό λέγεται ρεαλισμός ή απαισιοδοξία;
Ο συμβιβασμός δύναται να αμαυρώσει την ψυχή του ανθρώπου, πόσω μάλλον ενός νέου. Στην ηλικία που δημιουργεί, που ονειρεύεται, που σχεδιάζει το μέλλον του βάζοντας πολύχρωμες πινελιές στον καμβά της ζωής του, έρχεται «κάποιος» και βίαια του στερεί αυτό το δικαίωμα. Και δεν είναι άλλος από την «κοινή λογική της εποχής». Όλοι όσοι δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους, αποφασίζουν με περίσσια χαρά να κόψουν τα φτερά όσων ακόμη κατάφεραν να ελπίζουν.
Βέβαια, ακόμη και οι συγκυρίες της εποχής δεν ευνοούν την ελπίδα και το όνειρο για ζωή. Οικονομική κρίση, ανεργία, φτώχεια και δυστυχία είναι μερικές από τις μάστιγες της σύγχρονης ζωής. Γίνονται ένας ασφυκτικός κλοιός που μέρα με τη μέρα στενεύει ακόμη περισσότερο. Στο τέλος, για να μην πνιγείς, αναγκάζεσαι να συμβιβαστείς. Μήπως όμως αυτή η επιλογή είναι ένας αργός και βασανιστικός θάνατος που φορά τον μανδύα της σωτηρίας;
Συχνά ο άνθρωπος, προκειμένου να σωθεί από τον κυκεώνα των προβλημάτων, κλειδώνει σε ένα παλιό μπαούλο όνειρα και στόχους, προσπαθώντας να συμμορφωθεί στο κλίμα της εποχής και να επιβιώσει. Έτσι, επιλέγει, παραδείγματος χάριν, αλλες σπουδές για να μη μείνει άνεργος, προδίδοντας ταλέντα και δεξιότητες και ακολουθεί άλλα επαγγελματικά μονοπάτια για να μην αναγκαστεί να φύγει στο εξωτερικό. Ο κομφορμισμός αυτός επεκτείνεται και στην προσωπική του ζωή, επιλέγοντας φίλους και συντρόφους που δεν του ταιριάζουν, απλώς για να μη μείνει μόνος του. Εν τέλει, προκύπτει ένας άνθρωπος προγραμματισμένος για να ζει μια ζωή που δεν του ταιριάζει υπό τον φόβο μήπως αποτύχει.
Και τι είναι η αποτυχία; Οι περισσότεροι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν σαν αρρώστια βλαβερή, καταστροφική. Προσπαθούν πάση θυσία να την αποφύγουν για να μη μολύνει την «ευτυχία» τους. Δυστυχώς όμως, λίγοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι η ζωή δεν νοείται χωρίς αποτυχία. Ζωή σημαίνει ρίσκο και ανάληψη ευθυνών, επιτυχία και ελπίδα, αποτυχία και προσπάθεια, θέληση και πάθος για να καταφέρεις αυτό που θες όσο δυσκολο κι αν είναι.
Πάλεψε γι’ αυτό που θες, αλλιώς μάθε να το χάνεις. Όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος. Ίσως να μην τον έχεις σκεφτεί ακόμη, όμως όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο πιο κοντά θα έρχεσαι στον στόχο σου. Και κάποια μέρα θα γίνει απτή πραγματικότητα και τότε οι κόποι σου θα δικαιωθούν. Μετάτρεψε το «δε μπορείς» σε δημιουργικότητα και προσπάθεια και θα βγεις αλώβητος από τον κυνισμό της εποχής.
Μάθε να μη συμβιβάζεσαι για να ζήσεις με τον τρόπο που εσύ θέλεις και όχι με τον τρόπο που σου επιβάλλουν οι άλλοι. Τη δύναμη που έχει ο καθένας μέσα του δεν μπορεί να τη μειώσει ή να την ειρωνευτεί κανείς. Βρες αυτό που θες, επικεντρώσου σ’ αυτό, προσπάθησε με όλο σου το είναι και κυνήγησε το με όσα εμπόδια κι αν βρεθούν στο διάβα σου. Άλλωστε η θέληση είναι η κινητήρια δύναμη του Σύμπαντος.
Γίνε ο άνθρωπος που, όταν μετά από χρόνια του ζητηθεί να εξιστορήσει τη ζωή του, θα το κάνει περήφανα χωρίς να έχει μετανιώσει επειδή συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο από αυτό που άξιζε, εις βάρος της ευτυχίας του. Η ζωή θέλει τόλμη και όχι φόβο!
