Τα μάτια σου. Απόψε θέλω να μιλήσω για τα μάτια σου. Όχι για το χρώμα, όσο ιδιαίτερο και αν είναι, αλλά για την ένταση του βλέμματος σου. Βλέμμα που με έκαιγε και παράλληλα με έκανε να νιώθω πιο ζωντανή από ποτέ.
«Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερά και μεγάλα σαν δυο νύχτες έρωτα μέσα στον εμφύλιο πόλεμο». Ο Λειβαδίτης, βλέπεις το εξέφρασε όπως ακριβώς σε έχω στο μυαλό μου. Αν τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής, τα δικά σου κρύβουν μια ψυχή γεμάτη ένταση, πάθος, τρέλα, δίψα για ζωή και έρωτα! Αυτά τα μάτια μου έχουν μιλήσει πιο ξεκάθαρα από όλες τις κουβέντες που έχουν βγει από το στόμα σου.
Μερικές φορές υποθέτω ότι είμαι τρελή. Άλλες πάλι έρχεσαι και μου το επιβεβαιώνεις- πως για ένα πέρασμα σου γίνομαι τρελή.Έρχομαι τρελή για να σε δω και φεύγω τρελαμένη που σ ‘αφήνω.
Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου.
Advertising
Πόσες φορές το δοκίμασα να ξεφύγω από την πλάνη σου. Γιατί πλάνη είσαι, που με έχει στροβιλίσει και εγώ περιμένω να κοπάσει πια, να γαληνέψουμε, μήπως και καταφέρουμε να κάνουμε και κανένα χιλιόμετρο μαζί. Όμως, κάθε φορά που έκανες άθελα σου ή ίσως υποσυνείδητα ηθελημένα, μια κίνηση προς το μέρος μου εγώ δε μπορούσα να αντισταθώ ούτε καν στη σκέψη σου. Ούτε που ξέρω πως τα κατάφερες. Ούτε που ξέρω πως έχεις γίνει χειρότερη εξάρτηση από το τσιγάρο μου.Ένα μονάχα ξέρω. Κάθε φορά που με κοιτάζεις εγώ θα καταλαβαίνω περισσότερα απ’ όσα σου επιτρέπεις να πεις.
Εκεί θα σε περιμένω…
Εκεί. Σε ένα σημείο που πιθανότατα δεν θα υπάρξει ποτέ για μας, γιατί όσο διαφέρουμε άλλο τόσο ίσως να μοιάζουμε τελικά. Εκεί. Σε μια χρονική στιγμή που δεν θα φοβάμαι να σου πω όλα αυτά που σκέφτομαι και αισθάνομαι για σένα, όμορφα και άσχημα, αντιφατικά και τρελά σαν εμένα. Σε μια χρονική στιγμή που δεν θα φοβάσαι και εσύ να ζήσεις, κάτι που κατά βάθος, ακόμα και εσένα τον τρελό σε τρομάζει. Έχει- βλέπεις- αυτή μας η χημεία, αυτή η ένωση των βλεμμάτων μας, κάτι ορμητικό και παράλληλα τόσο ήρεμο. Εκεί. Στην ανύπαρκτη στιγμή εγώ θα σε περιμένω. Στην ελπίδα πως η ζωή ξέρει και ας με ταλαιπωρεί μαζί σου, εγώ θα σε περιμένω. Με την ελπίδα πως θα έχουμε μια ευκαιρία, πως δεν θα με φοβάσαι και πως δεν θα είναι πια αργά.
