Έβγαλε τις μπότες και τα ρούχα του. Τα τοποθέτησε στην Ειδική Συσκευή Απολύμανσης στο μπάνιο του. Ένα από τα πλεονεκτήματα του να είσαι Μπάτσος. Απολυμαίνεις τα ρούχα μόνος σου. Με την ευγενική χορηγία της Αστυνομικής Διεύθυνσης. Έκανε ένα ντους με καυτό νερό. Πήρε μια μπύρα από το ψυγείο και κάθισε στην πολυθρόνα δίπλα στο παράθυρο. Ήχοι ξεχασμένης τζαζ μουσικής χτυπούσαν δειλά το τζάμι από έξω. Στο πάτωμα πεταμένο το σημείωμα. Κάποιος ήξερε. Κάποιος….
-Σκατά, είπε.
Υπήρχαν πολλοί καταδότες που για μερικές Μονάδες Σίτισης θα έκαναν τα πάντα. Είχε προσέξει όμως. Πως του ξέφυγε; Κατευθύνθηκε προς την κρεβατοκάμαρα. Το διαμέρισμα ήταν τόσο μικρό όσο ένα σπιρτόκουτο. Με δύο βήματα βρισκόσουν σε κάθε χώρο. Άνοιξε απαλά την πόρτα. Τα ξανθά μαλλιά της σκέπαζαν το πρόσωπό της. Πάντα έτσι κοιμόταν. Η αναπνοή της όμως δυσκόλευε μέρα με τη μέρα. Επέστρεψε στην πολυθρόνα του.
-Σκατά, ξαναείπε.
Θα έπρεπε να ξεχάσει τα σχέδιά τους για φυγή. Η Ρεγγίνα ήταν πολύ αδύναμη. Αυτός ο ιός είχε διαλύσει τους πάντες, τον κόσμο ολόκληρο. Εκατομμύρια πέθαναν. Με ένα απλό βήχα και πυρετό ξεκίνησαν όλα μέχρι που χάθηκε το μέτρημα των πτωμάτων. Η καραντίνα δε βοήθησε. Την κατάσταση πήρε στα χέρια του το Κράτος δημιουργώντας Ειδικές Μονάδες Ξεκαθάρισης. Οι Μολυσμένοι συγκεντρώθηκαν σε Στρατόπεδα Συνωστισμού. Ο Τζακ άνηκε στους Αγνούς, τους Καθαρούς. Λίγες οι επιλογές για όσους επιβίωσαν. Έγινε Μπάτσος, τουλάχιστον είχε δικό του σύστημα απολύμανσης και κέρδιζε αρκετές Μονάδες Σίτισης. Μπορούσε επίσης να κυκλοφορεί οποιαδήποτε στιγμή της μέρας. Ο υπόλοιπος κόσμος είχε και σ’αυτό περιορισμό.
Έπιασε το κεφάλι με τα χέρια του. Πως την είχε πατήσει έτσι; Ο έρωτας δεν ήταν ποτέ στα πλάνα του. Προτιμούσε τη μοναξιά του, την απομόνωση. Έτσι είχε μάθει. Ούτε που θυμόταν τη ζωή του πριν το Ξέσπασμα.
Έφερε στο μυαλό του τη μέρα που γνώρισε την Ρεγγινα. Είχαν καλέσει αυτόν και τον συνεργάτη του από ένα πορνείο της 3ης Συνοικίας για κακοποίηση. Οι Μπάτσοι επισκέπτονταν συχνά την περιοχή για διάφορα μικροεπεισόδια κυρίως όμως για προσωπική τους ευχαρίστηση. Οι περισσότερες πόρνες δέχονταν Μπάτσους δωρεάν για να τις αφήνουν στην ησυχία τους. Τις θεωρούσαν δεύτερης διαλογής και τις ονόμαζαν Μολυσμένες αν και δεν ήταν. Όσες κολλούσαν τον Ιό δεν προλάβαιναν να αγοράσουν το εμβόλιο. Ένα εμβόλιο που απλά επιβράδυνε το αναπόφευκτο. Το κόστος ξεπερνούσε κάθε προσδοκία κι έτσι πέθαιναν στα βρωμερά σοκάκια.
Έβρεχε ασταμάτητα εκείνο το βράδυ. Όταν έφτασε η Αστυνομία ανέβηκαν στο δωμάτιο και βρήκαν την Ρεγγίνα με δεμένα χέρια και πόδια στο κρεβάτι καλυμμένη με αίματα. Την είχαν σπάσει στο ξύλο εκτός από την κακοποίηση. Κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν υπεύθυνος. Η διπλανή κοπέλα άκουσε τις κραυγές και φώναξε την αστυνομία. Ο Τζακ είχε συναντήσει κι άλλη φορά τέτοιο περιστατικό. Ύποπτος ένας Ακόλουθος από τα Ανώτερα Κλιμάκια, κανείς όμως δε μπορούσε να τους πλησιάσει εύκολα. Είχαν απόλυτη κάλυψη από το Συνδικάτο.
-Γαμημένοι Ακόλουθοι, ξεστόμισε ο Τζάκ
-Έλα μωρέ μια πουτάνα είναι πως κάνεις έτσι. Σίγουρα είναι και Μολυσμένη, του είχε πει ο συνάδελφος του.
Τον σιχαινόταν τον μαλάκα, όπως και όλους στο τμήμα του. Νόμιζαν πως ήταν σπουδαίοι. Οι περισσότεροι ταγμένοι με το Συνδικάτο έκαναν τα στραβά μάτια σε κάθε είδους παρανομία. Ενώ αυτός; Πολλές φορές αναρωτιόταν…….
Ο Τζάκ πλησίασε την κοπέλα. Ένοιωσε σα να την ήξερε. Έλυσε χέρια και πόδια. Γεροδεμένος όπως ήταν εύκολα τη σήκωσε για να τη μεταφέρει στο Νοσοκομείο. Κάτι στα μεγάλα καστανά της μάτια του έλεγαν να μην την αφήσει. Την επισκεπτόταν κάθε μέρα μέχρι που τον ενημέρωσαν για τον Ιό. Θα μεταφερόταν σε Στρατόπεδο κι από κει ποιος ήξερε; Μάλλον θα την έκαιγαν στους Χώρους Κάθαρσης. Δε θα επέτρεπε κάτι τέτοιο. Προσφέρθηκε να την πάει εκείνος αλλά στα κρυφά τη μετέφερε σπίτι του. Την περιποιήθηκε όσο μπορούσε. Εκείνος δεν κολλούσε έτσι κι αλλιώς. Όταν το αδύναμο χέρι της άγγιξε το πρόσωπό του η καρδιά του ζεστάθηκε και χτύπησε πιο γρήγορα από άλλες φορές. Τα κορμιά τους έγιναν ένα εκείνο το βράδυ. Τυλίχτηκαν τόσο απρόσμενα οικεία θαρρείς και περίμεναν ο ένας τον άλλο χρόνια. Ένα παζλ που βρήκε τα χαμένα κομμάτια του.
Τώρα όμως κάποιος γνώριζε ότι έκρυβε στο σπίτι του μια Μολυσμένη. Αν τον έπιαναν θα περνούσε από το Ανακριτικό Απόσμασμα κι αν ήταν τυχερός θα γλίτωνε μεν τη θανατική ποινή θα μεταφερόταν όμως στα Εργαστήρια Πειραμάτων. Όντας Αγνός θα δάνειζε το αίμα του στην επιστήμη για ένα πιο δυνατό εμβόλιο. Θα τον κρατούσαν στα εργαστήρια μαζί με τους υπόλοιπους μέχρι που θα του στράγγιζαν και την τελευταία σταγόνα αίματος.
Σηκώθηκε από τη πολυθρόνα. Πήρε άλλη μια μπύρα από το ψυγείο. Ο ήχος της τζαζ μουσικής απομακρυνόταν όλο και περισσότερο. Είχε σκοτεινιάσει. Αναλογίστηκε τη ζωή του. Δεν είχε φίλους, οικογένεια. Καμία διασκέδαση, κανένα ενδιαφέρον. Η απομόνωση ήταν όσα ήξερε. Κανένα βράδυ συμμετείχε σε παράνομα παιχνίδια μποξ για να ξεσπάσει ή επισκεπτόταν κι αυτός την 3η Συνοικία. Έβλεπε τον κόσμο να περπατάει γρήγορα, σκυφτούς και φοβισμένους, να βιάζονται την επιστροφή στις φωλιές τους, με το φόβο του επόμενου ξεσπάσματος, του επόμενου Ιού. Με το φόβο μην τους αιχμαλωτίσουν γιατί παραβίασαν την Απαγόρευση. Όποιος δεν είχε Μονάδες Φόρτισης δε μπορούσε να ενημερώσει κι αναγκαζόταν να βγαίνει κρυφά. Ο Τζακ μόνο είχε φυλακίσει εκατοντάδες.
Κι όμως ερωτεύτηκε. Σ’αυτόν τον κόσμο που σιχαινόταν αγάπησε. Θα το ρίσκαρε. Θα έφευγαν σήμερα το βράδυ αργά. Αυτός και η Ρεγγίνα, οι δυο τους. Είχε τακτοποιήσει το θέμα με τις Κάρτες Ταυτοποίησης. Ένας γνωστός του από το μποξ του χρωστούσε. Οι Μονάδες του έφταναν και για τους δυο τουλάχιστον για την αρχή. Που θα πήγαιναν; Η αδερφή της Ρεγγίνας έμενε τρεις πολιτείες πιο κάτω. Από κει και μετά θα έβλεπαν, αρκεί να ήταν μαζί.
Μπήκε στην κρεβατοκάμαρα και ξάπλωσε δίπλα της. Γνώριζε ότι η πορεία τους είχε ένα τέλος. Θα τελείωνε όμως με το δικό τους τρόπο.
