Εμείς τι θα παραδώσουμε στους απογόνους μας;
Με αφορμή την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ένιωσα την παρόρμηση να γράψω αυτό το άρθρο. Δεν θα γράψω ιστορικά γεγονότα, γιατί πάντα θεωρούσα ότι για να λέγεσαι πολίτης οποιοδήποτε κράτους, πρέπει να γνωρίζεις την ιστορία και τη γεωγραφία του τόπου που πατάς και ανασαίνεις.
Η αφύπνιση της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων εντοπίζεται κατά τον 13ο έως τον 15ο αιώνα, αλλά οι απαρχές του ελληνικού εθνικού κινήματος που οδήγησε στην Επανάσταση εμφανίζονται πολλούς αιώνες αργότερα, στην ώριμη φάση του νεοελληνικού Διαφωτισμού το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα. Την περίοδο αυτή, η διάδοση της παιδείας συνοδεύτηκε με τη διάδοση -αρχικά μεταξύ των Ελλήνων που ζούσαν στις παροικίες της Δυτικής Ευρώπης και είχαν φιλοδυτικό προσανατολισμό της ιδέας της ύπαρξης ενός ελληνικού έθνους που συνδεόταν με την αρχαία Ελλάδα και δικαιούταν χωριστή πολιτική ύπαρξη. Μία από τις οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μέσα σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό κλίμα ήταν η Φιλική Εταιρεία, που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό από τρεις Έλληνες εμπόρους με σκοπό την προετοιμασία μιας ελληνικής επανάστασης. (πηγή Βικιπαιδεία).
Όλα ξεκίνησαν από μία ιδέα και από λίγους ανθρώπους που πίστεψαν ότι μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Στην αρχή μπορεί να είχαν περιορισμένη επιτυχία, αλλά με την επιμονή και την υπομονή τους, κατάφεραν να ξυπνήσουν το ελληνικό εθνικό κίνημα, γιατί απλά κοιμόταν. Αυτοί ήταν οι πρόγονοί μας, που μας παρέδωσαν μια ελεύθερη Ελλάδα, όχι μόνο από τους δυνάστες, αλλά και από το σκοτάδι του φόβου. Ελευθερία και φόβος είναι δύο έννοιες εντελώς αντίθετες. Η ελευθερία μπορεί να συμπορευτεί μόνο με την αγάπη, αγάπη για την πατρίδα μας, αγάπη για τους Έλληνες. Η αγάπη για τον λαό μας δεν ταυτίζεται με το μίσος για τις άλλες χώρες και τους ξένους λαούς. Αντίθετα, η καλή επιρροή είναι απαραίτητη, έτσι μόνο προοδεύουμε.
Φτάνουμε στη σημερινή εποχή και αναρωτιέμαι τι θα παραδώσουμε εμείς στους απογόνους μας. Γιορτάζουμε τις ημέρες της Επαναστάσεως με μεγάλες τιμές φορώντας τις ενδυμασίες τους και κρατώντας τα όπλα τους. Επαναλαμβάνουμε τους όρκους που έδιναν τότε αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν αισθανόμαστε το βάθος όλων αυτών. Το άγχος μας είναι να είμαστε σε καλή θέση σε αυτές τις εκδηλώσεις ώστε να ανεβάσουμε κοντινές φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι γονείς πλέον έχουν γίνει οι ερασιτέχνες φωτογράφοι των παιδιών τους, που νιώθουν υπερηφάνεια να ποζάρουν με τους επισήμους.
Μπορεί να θεωρούμε ότι ζούμε σε μία ελεύθερη Ελλάδα, αλλά γύρω μας υπάρχει μεγάλος φόβος. Φόβος να εκφράσουμε ελεύθερα τις ιδέες μας, φόβος να ζητήσουμε ότι μας ανήκει, φόβος να επιτρέψουμε το φως να μπει ώστε να φύγει το σκοτάδι.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ έχει γράψει: «Μάθε τι θα πει Επανάσταση και ονόμαζε την Πρόοδο. Μάθε τι θα πει Πρόοδος και ονόμαζε την Αύριο».
Η Επανάσταση δεν είναι μία απλή λέξη, προϋποθέτει μέσα της την ωρίμανση, η οποία προκύπτει με την παιδεία. Ας δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία να γίνουν ελεύθερα. Αυτό δεν θα το πετύχουν με την μετατροπή τους σε γνώστες πολλών πληροφοριών, αλλά σε σωστούς κριτές τω υπερβολικών πληροφοριών. Ας γίνουμε το σωστό παράδειγμα για να ενστερνιστούν τις ιδέες μας και να μιμηθούν τις πράξεις μας. Ας καταφέρουμε να γίνουμε σωστοί επαναστάτες και να ζήσουμε στην ελεύθερη Ελλάδα των άξιων προγόνων μας! Εδώ είναι το σήμερα του φωτεινού αύριο!
