[punica-dropcap]Π[/punica-dropcap]όσο σπουδαίο είναι να μην έχεις γνωρίσει ποτέ προσωπικά έναν άνθρωπο και όμως να θεωρείς πως είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που άλλαξε η ζωή σου προς το καλύτερο; Και οι Queen ανήκουν στους μουσικούς και στα άτομα εκείνα που άλλαξαν τη ζωή μου αλλά και τις αντιλήψεις μου απέναντι σε πολλά θέματα.
Ο Freddie Mercury ήταν εκείνος ο καλλιτέχνης που μπορούσε να μασάει το σίδερο και μετά να πετάει όλα τα κομματάκια στο κοινό το οποίο παραληρούσε. Ένας άνθρωπος που μπορεί να φαινόταν άνετος και κουλ, όμως σε όλη του τη ζωή αναζητούσε τη βαθιά αγάπη, εκείνη που όλα τα πλούτη και η δόξα του κόσμου δεν μπορούν να αγοράσουν. Έχοντας επίγνωση του μεγαλείου του, ποτέ δεν άφησε κάποιο «ίσως» σε συνεντεύξεις του για το αν ήταν καλός και ιδιοφυής μουσικός. Ήταν και το γνώριζε. Αυτός, ο Brian May, ο Roger Taylor και ο John Deacon δημιούργησαν τη μπάντα που άλλαξε τη δική μου ζωή αλλά και εκατομμυρίων άλλων – υποθέτω και είμαι σίγουρη – ανθρώπων.
Η ίδια μπάντα μπορούσε με ιδιοφυή δεξιότητα να τραγουδάει το οπερετικό «Bohemian Rhapsody», να σατιρίζει με γυναικεία ρούχα ένα ριάλιτι της βρετανικής τηλεόρασης στο «I want to break free», να φιλοσοφεί για τις ιδεολογίες και τα θρησκεύματα του κόσμου στο «Innuendo» και να περιγράφει με σπαρακτικό τρόπο την προσπάθεια και τον αγώνα του τραγουδιστή να κρατηθεί στη ζωή στο «Show must go on». Είναι η μπάντα εκείνη που θα συντροφεύει για πάντα με το «We are the champions» και το «We will rock you» κάθε μεγάλο μουντιάλ του κόσμου και κάθε οπαδό που πανηγυρίζει. Είναι η μπάντα που μπορούσε να ελιχθεί με ανεπανάληπτο τρόπο σε κάθε είδος μουσικής, από τη rock, τη jazz, την progressive metal, τη funk, μέχρι τη disco. Είναι εκείνη η μπάντα που ισορρόπησε μοναδικά ανάμεσα στο ποιοτικό αλλά και το εμπορικό κομμάτι της τέχνης.
Πολλοί μουσικοί με έχουν συγκλονίσει και τους κατατάσσω στις μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας μουσικής. Όμως, πραγματικά θεωρώ πως η απώλεια του Freddie Mercury ήταν ένα τεράστιο και οδυνηρό πλήγμα για την παγκόσμια μουσική. Πολλές φορές αναρωτιέμαι, αν ο Freddie ζούσε σήμερα, πόσα ακόμα αριστουργήματα θα μας είχε χαρίσει, πόσες ακόμα αξεπέραστες στιγμές θα είχε χαρίσει στη μουσική βιομηχανία και σε εμάς που αγαπήσαμε όσο τίποτα τη φωνή του. Μας αποχαιρέτησε όμως λυρικά και σπαραξικάρδια στο «These are the days of our lives», αφήνοντάς μας ως παρακαταθήκη όλα αυτά που είχε δημιουργήσει και τα οποία θα ακούγονται για όσο υπάρχει ζωή.
Δε θα μπορούσα να πω κάτι άλλο… παρά μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ για την έμπνευση που μου έδωσαν οι στίχοι τους στα κείμενα και τη ζωή μου.
