Οι άνθρωποι σε όλες τις εποχές έρχονται αντιμέτωποι με προκλήσεις και εμπόδια άλλα μικρότερα και άλλα μεγαλύτερα. Σε κάθε περίπτωση είναι προσπελάσιμα εφόσον υπάρχει επιμονή και πίστη στις ανθρώπινες δυνατότητες. Στην εποχή μας όμως παρατηρείται μια πρωτοφανής τάση του ανθρώπου να παύει να ελπίζει σ΄ ένα καλύτερο αύριο και να παλεύει σθεναρά για να το κατακτήσει!
Αν αναλογιστεί κανείς τις ανθρώπινες διεκδικήσεις και τα κατορθώματα διαχρονικά, μπορεί να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος έμαθε να κυνηγά για να εξασφαλίσει την τροφή και κατ΄ επέκταση τη ζωή του, δημιούργησε γλώσσα και πολιτισμό για να μπορεί να επικοινωνεί και να προάγει ιδανικά και πιο ευαίσθητες πτυχές του εαυτού του. Ο άνθρωπος ακόμη έμαθε να οργανώνεται σε ομάδες και να διεκδικεί τα δικαιώματα του συλλογικά, να αντιτάσσεται στην αδικία και στη διαφθορά που προκύπτουν από συστήματα που εξυπηρετούν το συμφέρον των ισχυρών. Ο άνθρωπος σε όλους τους αιώνες αγωνίστηκε για να παραδώσει ένα κόσμο λίγο πιο δίκαιο, πιο ειρηνικό, πιο ανθρώπινο! Υπήρξαν άνθρωποι που έδωσαν κυριολεκτικά τη ζωή τους για να επέλθει αυτή η αλλαγή. Δυστυχώς τέτοια παραδείγματα όπως του Νέλσον Μαντέλα, του Τσε Γκεβάρα, του Νίκου Μπελογιάννη δεν είναι αρκετά για να κινητοποιήσουν το σημερινό άνθρωπο.
Στις μέρες μας ο άνθρωπος όπως φαίνεται παραδίδει εύκολα τα όπλα μπροστά στις δυσκολίες. Επιλέγει να συμβιβαστεί σε ένα σύστημα που δεν καλύπτει τις πραγματικές του ανάγκες αφού επί της ουσίας εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και των μονοπωλιακών ομίλων διογκώνοντας την ανισότητα και τον ανταγωνισμό και που βασικός σκοπός του είναι η αφαίμαξη του λαού. Μάλιστα, πολλές φορές, επιλέγει να γίνει γρανάζι του συστήματος αυτού για να μπορέσει να σώσει τη ζωή του. Τι ζωή όμως είναι αυτή που βασίζεται στον ατομικισμό, στις πελατειακές σχέσεις και στη δωροδοκία για την εξυπηρέτηση συμφερόντων; Άραγε αυτό λέγεται ζωή ή επιβίωση;
Αν θες να ζήσεις μία ζωή όπως σου αξίζει, οφείλεις, πρωτίστως στον εαυτό σου, να μη πάψεις ποτέ να διεκδικείς τα δικαιώματα, τα ιδεώδη και τα όνειρα σου μα και να αγωνίζεσαι καθημερινά για αυτά. ¨Υπάρχει ένα δικαίωμα που δεν το γράφει καμία Διακήρυξη : το δικαίωμα στο όνειρο. Μακάρι να μην πάψουμε ποτέ να ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο αλλά και να αγωνιζόμαστε γι΄αυτόν!¨(Σαμαράκης Α. , Εν ονόματι, 1998). Να προσπαθείς λοιπόν, κάθε μέρα να αντιστέκεσαι σε ό,τι σε κάνει να ασφυκτιάς, να μη μπαίνεις σε καλούπια που σε θέλουν υποταγμένο στην εξουσία των ισχυρών διαιωνίζοντας ένα σύστημα που οδηγεί νομοτελειακά στην διαφθορά και στην εκμετάλλευση του συνανθρώπου. Όσο μπορείς να απαντάς στο σκοτάδι με ελπίδα!
