Θέλω έναν κόσμο που να μου δίνει την ελευθερία να εκφραστώ, να ξεδιπλώσω τις σκέψεις μου, να ικανοποιήσω τις ανάγκες και επιθυμίες μου. Θέλω εσύ να μου δώσεις αυτό το περιθώριο, εσύ που αποτελείς ένα τμήμα που απαρτίζει το κοινωνικό σύνολο.
Θέλω εσύ να ασχοληθείς με όλα εκείνα που αφορούν εσένα και ό,τι πλαισιώνει την ζωή σου! Να την ζήσεις εσύ για εσένα, να τις προσθέτεις ολοένα και όμορφες και ταξιδιάρες στιγμές και αναμνήσεις! Θέλω να είσαι εκεί στην δική σου ζωή , γιατί μονάχα εσύ ξέρεις καλύτερα, μόνο εσύ σε γνωρίζεις πιο πολύ, εσύ αντιλαμβάνεσαι πως νιώθεις, τι βιώνεις, πως το βιώνεις και γιατί, εσύ μονάχα έχεις την ευθύνη των επιλογών και κατ’επεκταση των συνεπειών! ‘όλα αυτά σου ανήκουν εσένα και μόνο. Πως μπορεί να έρθει ο «άλλος» και να επικρίνει την ζωή σου; Πώς μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο και με ποιο δικαίωμα; Είναι εσύ; Γνωρίζει και βιώνει ότι εσύ; Μάλλον όχι. Συνεπώς μήπως υπάρχει κάποιου είδους παραβίαση σε όλη αυτή την πρακτική του να εισχωρώ με το έτσι θέλω με τέτοιο τρόπο στη ζωή κάποιου άλλου χωρίς να ξέρω , να αντιλαμβάνομαι με τον ίδιο τρόπο;Aν κάτι υπάρχει κοινό ανάμεσα σε όλη την ανθρωπότητα αυτό είναι η μοναδικότητά μας. Η μοναδικότητα στο πως αντιλαμβανόμαστε την ίδια την ζωή , την θεωρία και την πράξη όλου του κόσμου, τα συναισθήματα αλλά και τις σκέψεις μας, την προσωπική και υποκειμενική αλήθεια μας.
Αυτό που εσύ ζεις και πράττεις σήμερα και γι’αυτό δέχεσαι επίκριση, έχεις σκεφτεί ότι είναι αυτό που έκανε χθες ή θα κάνει αύριο κάποιος άλλος; Και μάλιστα αυτός ο ίδιος άνθρωπος που έκρινε εσένα. Είναι τόσες πολλές οι πιθανότητες και όμως πόσοι άνθρωποι σκέφτηκαν να δοκιμάσουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτή τη σκέψη; Πόσο εύκολο είναι να μπούμε για λίγο στη θέση του διπλανού μας και να δώσουμε μία τόσο δα μικρή διεύρυνση στην οπτική μας, στους ορίζοντές μας; Ναι είναι αρκετά δύσκολο , όχι όμως ανέφικτο! Και σίγουρα όχι ανούσιο!
Άραγε το έχουμε αντιληφθεί ποτέ; πως ουσιαστικά αυτά τα οποία κατηγορούμε και προσάπτουμε σε έναν άνθρωπο τα έχουμε κάνει κ εμείς οι ίδιοι παλαιότερα ή ότι είναι πολύ πιθανόν να τα κάνουμε στο μέλλον; Όπως ανέφερα και παραπάνω υπάρχει μοναδικότητα στην αντίληψη του κόσμου, ωστόσο οι καταστάσεις, τα αισθήματα , οι σκέψεις είναι αρκετά κοινές .
Ας σκεφτόμαστε λίγο πιο συνειδητά πριν «κολλήσουμε κάποιον στον τοίχο», ίσως δεν είναι και δική μας υπόθεση!
