Το κίνημα της “άσχημης” τέχνης ήταν μια επανάσταση έναντι στο όμορφο ως το μόνο αποδεκτό. Το kitsch είναι και αυτό μια μορφή τέχνης και έκφρασης και ίσως ένα από τα παραδείγματα να είναι ο παραπάνω πίνακας της Alina Zamanova. Ένα τέτοιο ρεύμα έχει ίσως επηρεάσει και τα artwork κάποιων δίσκων. Φυσικά, δεν αποκλείεται κάποια από αυτά να μην ήταν επιτηδευμένα άσχημα αλλά να έπεσαν θύματα μιας απλώς ατυχούς προσπάθειας. Ωστόσο, ας μην κρίνουμε ένα album από το εξώφυλλό του, γιατί ίσως αποδειχτεί πως τελικά είναι ένα απ’ τα πιο σπουδαία.
The Beatles – Magical Mystery Tour
Ξεκινάμε σιγά σιγά με ένα “βαρύ χαρτί”. Σίγουρα μιλάμε για ένα σημαντικό συγκρότημα, για τους Beatles, αλλά ποιος άνθρωπος με σώας τας φρένας έδωσε το ok σε αυτό το trippy artwork; Ποιος είχε την έμπνευση για αυτό το απαστράπτον τερατούργημα του ’67; Μέσα στην όλη ψυχεδέλεια της φωτογραφίας βλέπουμε τα “Σκαθάρια” ντυμένα με κοστούμια. Αλλά όχι ό,τι κι ό,τι στολές. Ο καθένας έχει ντυθεί και από ένα ζώο όπως στην ταινία. Ο John Lennon εμφανίζεται σαν θαλάσσιος ίππος και ο Paul McCartney είναι με κοστούμι ιπποπόταμου. Οι άλλοι δύο, George Harrison και Ringo Starr, είναι ο λαγός και η κότα της “παρέας”, αντίστοιχα.
Παρόλ’ αυτά, αν επιλέξετε να ακούσετε τον δίσκο, θα σας πρότεινα αδιαμφισβήτητα το ‘Strawberry fields forever’
Beck – Midnite Vultures
Συνεχίζοντας την περιπλάνηση σε εξώφυλλα που χαρίζουν εφιάλτες, συναντάμε την κακογουστιά του Midnite Vultures. Τι έχουμε εδώ, λοιπόν: Βλέπουμε έναν μικρό άνδρα με μια μάσκα, μια φρικτή ροζ και πράσινη χρωματική σύγκρουση, αστραπές και ακαταλαβίστικα γράμματα. Απογοήτευση. Ο δίσκος, ευτυχώς, δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο άσχημος.
Δοκιμάστε το ‘Sexx Laws’
Red Hot Chilli Peppers – Californication
Ο δίσκος αποτελεί το δεύτερο και ίσως υψηλότερο σημείο που βρέθηκε η μπάντα. Μουσικά απλοποίησαν τα πράγματα με όλο το συγκρότημα να είναι σε φοβερό οίστρο. Δυστυχώς, όμως, ο τύπος που επιμελήθηκε τον δίσκο ενδεχομένως να είχε μόλις ανακαλύψει το photoshop. Σκέφτηκε, λοιπόν, να αντικαταστήσει το μπλε του ουρανού και να βάλει στη θέση του το νερό της υποφαινόμενης πορτοκαλί πισίνας. Μπορεί αυτή η καλλιτεχνική πρόταση να πήρε πράσινο φως, αλλά στην πραγματικότητα ίσως να μην έπρεπε.
Πέραν αυτού, προσωπικό αγαπημένο του album τούτου είναι το ‘Emit Remmus’
Cream – Fresh Cream
Οι Cream ήταν από τα πρώτα supergroup με μέλη τρεις ξεχωριστές ιδιοφυΐες. Οι Eric Clapton, Ginger Baker και Jack Bruce συνθέτουν έναν αξιοπρεπή δίσκο μουσικά. Εικαστικά τώρα, δυστυχώς, επιλέγουν να ποζάρουν με γυαλιά πιλότου και με τον φωτογράφο να έχει καδράρει την μπάντα τέρμα στα δεξιά. Τα σχόλια δικά σας.
Το μόνο που θα σας συμβουλέψω είναι να ακούσετε το ‘I Feel Free’
Led Zeppelin – III
Πάμε τώρα σε άλλο ένα μεγαθήριο της rock μουσικής και σε έναν ακόμη φανταστικό δίσκο. Θα έλεγε κάποιος “Τι μπορεί να πάει στραβά;” Μπορεί οι Led Zepelin να είναι μια επιτυχημένη “συνταγή”, όμως γιατί το εξώφυλλο αυτό μοιάζει να είναι board κάποιου χρήστη στο Pinterest. Όλα μαζί ανάκατα.
Πάρτε, ωστόσο, μια γεύση από τον δίσκο με το ‘Friends’
Nine Inch Nails – The Downward Spiral
Ορίστε άλλο ένα απ’ τα σπουδαία κλασικά album. Το Downward Spiral είναι ίσως το πιο σημαντικό έργο στην δισκογραφία των Nine Inch Nails. Όμως, το κάλυμμα είναι για τα σκουπίδια και επ’ ουδενί έχει σχέση με την μουσική της μπάντας.
Τρανή απόδειξη της ποιότητας του δίσκου αποτελεί το ‘A Warm Place’
Black Sabbath – Sabotage
Το ‘Sabotage’ είναι το πιο πειραματικό άλμπουμ των Black Sabbath με μερικά από τα πιο “βαριά” τραγούδια της μπάντας. Βεβαίως, έχει και αρκετά πιο απαλά. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστο είναι η η “ενδιαφέρουσα” ενδυματολογική επιλογή των μελών. Συγκεκριμένα ο Ozzy με κιμονό και κάτι περίεργες μπότες ενώ ο Billy Ward, πραγματικός ladykiller, με ένα κατακόκκινο καλσόν. Μάλλον νόμιζαν πως θα άραζαν στο πλατό για δοκιμαστικό και όχι για φωτογράφηση.
Ενδιαφέρουσα (χωρίς εισαγωγικά) μουσική επιλογή είναι το ‘Symptom of the Universe’
Iron Maiden – Dance of Death
Κοιτάξτε το προσεκτικά. Αυτό είναι το εξώφυλλο του Dance of Death, ενός κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατου δίσκου. Ο μύθος λέει πως το συγκρότημα προσέλαβε έναν καλλιτέχνη CG για να τους δώσει κάποιο έργο του. Αυτό που βλέπετε είναι η ημιτελής έκδοση. Αντί, δηλαδή, να αφήσουν τον άνθρωπο να τελειώσει τη δουλειά του, χρησιμοποιούν την ημιτελή έκδοση και το κάνουν εξώφυλλο. Γιατί;
Ακούστε, ωστόσο, χωρίς δισταγμό το ‘No more Lies’
Radiohead – The Bends
Ο Dan Rickwood είναι αναμφίβολα ταλαντούχος τύπος και αυτή είναι η πρώτη του δουλειά για τους Radiohead. Όμως, απορώ ακόμα πως κάποιος, βλέποντας αυτό ως δείγμα, αποφάσισε ότι το παρόν artwork αντιπροσωπεύει τον δίσκο. Ευτυχώς η συνέχεια είχε άλλη ποιότητα με τους Radiohead να μας δίνουν ένα από τα πιο σπουδαία τους album.
Εδώ εμπεριέχεται το τραγούδι ‘Street Spirit ( Fade out )’
Neil Young – Zuma
Ζητώ (προκαταβολικά) συγγνώμη από όλους όσους δεν το έχουν δει ή ενδεχομένως σκοπίμως απέφευγαν. Ό,τι κι αν βλέπουμε σε αυτό το εξώφυλλο, άρεσε πάρα πολύ στον ίδιο τον Neil Young. Παρά το αισχρό artwork, ο δίσκος Zuma περιλαμβάνει μερικά ωραία τραγούδια όπως το Cortez the Killer και Danger Bird. Προσωπικό αγαπημένο αποτελεί το τελευταίο από τα δύο προαναφερθέντα. Σίγουρα δεν μιλάμε για ένα απ’ τα πιο σπουδαία άλμπουμ του Young, ωστόσο παραμένει ένα καλό album εφόσον παραβλέψουμε το περίβλημά του.
