Μία επίσκεψη στο youtube καθιστά απολύτως σαφές πως τα ελληνικά 90’s επέστρεψαν για να μείνουν. Η “μελισσούλα” του Κώστα Μπίγαλη, ο “Πουφ” του Μιχάλη Ρακιντζή και άλλα γνωστά, ή χαμένα, ποπάκια της δεκαετίας κάνουν views που θα ζήλευαν και οι εμπορικότεροι σημερινοί καλλιτέχνες. Τι είναι αυτό που μας ωθεί “εμπρός προς τα πίσω”;
Διαβάζοντας τα σχόλια των ακροατών, το μόνο σίγουρο είναι πως η μουσική της προπερασμένης δεκαετίας φέρνει ένα σωρό αναμνήσεις. Ανέμελα χρόνια, ζωή χωρίς ίντερνετ, παιχνίδι, παρέες, γιορτές. Η απλότητα της καθημερινότητας, τα βάσανα που περιορίζονταν στο τι δώρο θα πάρω στη Βασούλα από το Α3 για του Αγίου Βαλεντίνου και η μοσχοβολιά της ελπίδας, ότι δηλαδή το αύριο είναι πάντα καλύτερο, δημιουργούν ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων που δύσκολα κατευνάζεται.
Τη δεκαετία του 90 ( και late 80’s) η ποπ μουσική ήταν στα καλύτερα της παγκοσμίως. Η ροκ και η μέταλ είχαν πάρει το δικό τους μερίδιο του λέοντος με πολύ φανατικούς ακροατές αλλά η ποπ ήταν η mainstream της εποχής, βαδίζοντας παράλληλα με τα ελαφρολαϊκά. Συγκροτήματα ξεφύτρωναν από παντού. Άλλα έκαναν μια καριέρα μερικών χρόνων και εξαφανίζονταν, άλλα έκαναν μία και μοναδική επιτυχία πριν διαλυθούν. Παράδειγμα αυτών οι Εξόριστοι με τη ροκ μπαλάντα “Κάνω μια ευχή“, οι Τατουάζ με το “ανυπέρβλητο” “Χοντρούλη μου” , οι O.P.A με το “Εντάξει” και οι VIPS με το “Χωρίς εσένα“. Η λίστα των συγκροτημάτων δεν τελειώνει: Ζιγκ Ζαγκ, Νάμα, Κακά κορίτσια, Ριφιφί, One και Αμάν Αμάν. Ανοίγοντας τα link η πρώτη σκέψη είναι “Μα καλά που το θυμήθηκες αυτό το τραγούδι; Θυμάμαι το είχα σε κασέτα και το άκουγα στις εκδρομές στο γυμνάσιο”, ή “το έχω χορέψει σε πάρτι, σε περίοδο που φορούσαμε φούστα “λαμπάντα” και μας έλειπαν 4 δόντια έκαστος”. Οι ατάκες θα έρχονται η μία πίσω από την άλλη, όπως και οι αναμνήσεις.
Πέραν των συγκροτημάτων, οι solo καλλιτέχνες έδωσαν το δικό τους touch στη διαμόρφωση της μουσικής. Κάποιους από αυτούς τους βλέπουμε ακόμα σε live εμφανίσεις, όπως ο Κώστας Μπίγαλης, η Μαντώ, ο Δάκης, η Πωλίνα, η Ευρυδίκη, ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος, ο Πασχάλης, ο Χρήστος Δάντης και η Ευρυδίκή. Κάποιοι βγάζουν ακόμα νέα τραγούδια, digital πλέον, ενώ συνεχίζουν να εξελίσσονται και να δοκιμάζουν νέα μουσικά μονοπάτια. Επειδή όμως σκοπός του άρθρου είναι να μας ταξιδέψει στα…ξεχασμένα 90’s τραγούδια μπορείτε εδώ , εδώ, εδώ κι εδώ να θυμηθείτε νοσταλγικά το παγωτό καραμπόλα και τα φοφίκο.
Που είναι οι αγαπημένοι μας συνθέτες;
Πίσω από τους τραγουδιστές υπάρχουν οι συνθέτες και οι στιχουργοί. Δίχως αυτούς ο τραγουδιστής θα στεκόταν , απλά, να κοιτάει τον κόσμο, κρατώντας ένα μικρόφωνο. Τέλος των 80’s , αρχές 90’s μας συστήθηκαν ο Γιάννης Καραλής, ο Νίκος Καρβέλας, ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος (ναι έχει γράψει τα άπαντα), ο Φοίβος, ο Γιώργος Θεοφάνους, ο Στέφανος Κορκολής, ο Ανδρέας Μπονάτσος. Κάποιοι από αυτούς, γράφουν ακόμη, έχοντας κάνει είτε δυναμικό come back είτε έχοντας πλέον γίνει σπουδαίοι, μεγάλοι και τρανοί. Κάποιοι άλλοι όμως όπως ο Γιάννης Καραλής μας έχουν αφήσει στο τότε, ενώ είναι συλλογική η απαίτηση να επιστρέψουν και να δώσουν “κάτι” δικό τους στο σήμερα. Ενδεικτικά οι παραπάνω μουσικοσυνθέτες έχουν γράψει αυτές τις εκπληξούλες:
- Γιαννης καραλής
- Νίκος Καρβέλας
- Κώστας Χαριτοδιπλωμένος
- Φοίβος
- Γιώργος Θεοφάνους
- Στέφανος Κορκολής
- Ανδρέας Μπονάτσος
Τελικά τα ελληνικά 90’s είναι ποπ;
Μία ερώτηση με ξεκάθαρα ρητορικό χαρακτήρα. Αν μεταφράσουμε το “ποπ” σε “λαϊκό”, τότε η ελληνική ποπ έχει πραγματικά αξιοζήλευτο χαρακτήρα. Ναι, εκείνη η δεκαετία είχε ρυθμικές λούπες, dance κομμάτια με ξενόφερτο ήχο αλλά εμείς καταφέραμε να βάλουμε κάτι από όλα και να το περάσουμε στο ευρύ κοινό. Δηλαδή, ο Μιχάλης Ρακιντζής πέρασε την power metal στα σπίτια τα λαϊκά, με τα μωσαϊκά, ο Κώστας Μπίγαλης την παραδοσιακή μουσική στους νέους, ο Νίκος Καρβέλας το Rock N Roll στα παιδικά πάρτι, ο Γιώργος Αλκαίος το funk με τσιφτετέλι και ο Γιώργος Θεοφάνους το ελληνικό alternative ροκ στις συλλογές των ροκάδων. Με ένα μαγικό τρόπο όλα ήταν ποπ και σύγχρονα αλλά συνάμα τέλεια συγχρονισμένα με πολλούς διαφορετικούς μουσικούς κόσμους. Όσο για το πόσο ξεπερασμένα είναι, ας μετρήσουμε τις διασκευές από τους νέους καλλιτέχνες. Επομένως η απάντηση είναι πως τα ελληνικά 90’s δεν είναι απλά ποπ. Είναι μία κατηγορία από μόνα τους. Είναι τα “ελληνικά 90’s”…
Για το τέλος δύο περιποιημένες λίστες greek 90’s non stop για τους παλιούς.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για αυτό το άρθρο:
Ελληνικά 90’s: Μια μουσική “χρονομηχανή” νοσταλγίας Αντλήθηκε από https://en.wikipedia.org/wiki/Snooker (τελευταία πρόσβαση 03/03/2021)
