-Και σε ποιο είδος της μουσικής ανήκουν οι Prodigy; Τι ακριβώς κάνουν και τι ακριβώς παίζουν;
-Κάνουν και παίζουν Prodigy. Είναι Prodigy.
-Δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη κατηγορία; Θέλω να πω ηλεκτρονική, metal, rave, μια οποιαδήποτε;
-Όχι, έχουν Prodigy.
-Δηλαδή δεν είναι…
-Όχι, είναι Prodigy.
-Αν…
-Prodigy.
Ένας πραγματικός διάλογος που ακούστηκε πριν από αρκετά χρόνια μεταξύ εμού κι ενός φίλου Σαββατοκύριακου. Ευτυχώς σταματήσαμε να μιλάμε.
Οι Prodigy είναι μια κατηγορία μόνοι τους. Δεν τους λες μουσικούς, δεν τους λες διασκεδαστές, δεν τους λες καλλιτέχνες. Τους λες απλά, Prodigy.
Ο Keith Flint ήταν η εικόνα τους. Ήταν το μούτρο που έβλεπες και σου έμενε για πάντα στο μυαλό. Mάθαμε ότι ο Keith έφυγε από τη ζωή. Κι έπειτα μάθαμε ότι αυτοκτόνησε. Και πέσαμε σε μια ήπιας μορφής κατάθλιψη.
Ακόμη ένας στη λίστα. Γιατί έτσι ρε παιδιά;
Οι Prodigy δημιούργησαν τον ηλεκτρονικό τους ήχο στη δεκαετία του ’90. Η ηλεκτρονική μουσική στα καλύτερα της τότε. Αλλά έδειξαν ότι δεν θα κλειστούν στο καβούκι της ταμπέλας, θα φτιάξουν κάτι δικό τους.
Και το 1996 ήρθε το Firestarter.
Και ο Keith Flint έγινε ο Firestarter.
The Prodigy – Firestarter
Το πρώτο κομμάτι που άκουσα από Prodigy και το αγαπημένο μου ήταν το Baby’s Got A Temper. Το βίντεο είναι ένα αριστούργημα και μισό. Την ώρα που έπαιζε το συγκεκριμένο βίντεο, εκείνη την αξέχαστη πρώτη φορά που το έβλεπα, γύρισα και είπα στον πατέρα μου:
«Θα βάλω σκουλαρίκια κι εγώ» με χαμόγελο αυτοπεποίθησης που πήγαζε από το τίποτε και αισιοδοξία που ερχόταν από το καθόλου. Ακόμη θυμάμαι τη ματιά που μου έριξε κι έφτασε μέχρι την ψυχή μου.
Ακόμη την ίδια μου ρίχνει όποτε βλέπει τα αυτιά μου, αν και τώρα δε μου τρυπάει τα εσώψυχα.
Πέρασαν τα χρόνια τα αθώα της τηλεόρασης του Γυμνασίου και ήρθαν τα χρόνια των πάρτι. Οι τελευταίες τάξεις του Λυκείου και η αρχή της σχολής σήμαιναν μόνο ξενύχτι και αλκοόλ.
Και μουσική, εννοείται.
Κάθε μέρα, όλη μέρα. Σε φουαγιέ και μαγαζιά. Σε σπίτια και χωράφια. Κάπου στις δύο με τρεις το βράδυ, όταν είχε περάσει ο Dj από το οποιοδήποτε μουσικό σαλόνι, πλησίαζες και φώναζες μαζί με φίλος σου που ήταν κι εκείνοι κόκκαλο:
«Βάλε Prodigy» με ένα στόμα, μια φωνή και μια ψυχή. Ο Dj, ειδικά εάν ήταν κάποιος που ήθελε να σου σπάσει τα νεύρα έκανε ότι δεν άκουγε.
Εσύ τι έκανες;
Κατευθείαν ξεμεθούσες, κοιτούσες τους φίλους σου, πιανόσασταν μια δυνατή αγκαλιά και πλησιάζατε ακόμη περισσότερο τα decks.
Κοιτούσατε τον Dj στα μάτια, ανοίγατε το στόμα και βγάζατε ξανά την κραυγή που μας στιγμάτισε και απαγορευόταν να αρνηθεί να την υπακούσει ο οποιοσδήποτε την έβλεπε γνώστης μουσικής:
«ΒΑΛΕ PRODIGY» κι ακολουθούσε βλέμμα δυνατότερο από βλέμμα Maori σε Haka.
The Prodigy – Baby’s got a Temper
Ωραία χρόνια. Αν είσαι ανισόρροπος βέβαια, συνεχίζεις να το κάνεις ακόμη κι όταν τελειώσει η σχολή και σταματήσουν τα πάρτι. Πας και ουρλιάζεις σε οποιοδήποτε μαγαζί τη θεϊκή φράση που δυστυχώς την έχουν εκμεταλλευτεί πολλοί που δεν έπρεπε στις μέρες μας:
«Βάλε Prodigy».
Ο Keith Flint ήταν ο Firestarter της γενιάς μας. Ήταν το πρόσωπο του πιο επιτυχημένου μουσικού σχήματος της δεκαετίας του ’90. Ο Keith Flint ήταν ο Keith, με το μικρό του.
Και για να πούμε ή να γράψουμε και την αλήθεια, ο Keith ήταν ο «Βάλε Prodigy». Αυτό άφησε πίσω του, μαζί με τους υπόλοιπους βέβαια.
Κι είναι κάτι το οποίο θα γουστάρει αν το βλέπει τώρα από όπου είναι κι από όπου βρίσκεται. Για αυτό πάμε όλοι μαζί το μότο που έγινε λατρεία και δε θα σβήσει ποτέ όσο κι αν γεράσουμε:
«ΒΑΛΕ PRODIGY».
R.i.p. μεγάλε Keith Flint
