Το Street Mode Festival τελείωσε. Για δέκατη χρονιά, το μεγαλύτερο φεστιβάλ της κουλτούρας του δρόμου (ας την γράψουμε έτσι αφού έτσι πλέον είναι γνωστή) ήρθε κι έφυγε.
Μας έφερε πολλούς καλλιτέχνες από διάφορες σκηνές, όχι μόνο της hip-hop. Το επισκέφθηκα δυο μέρες και θα αναφέρω ότι μου έκανε εντύπωση από την διοργάνωση κι ότι μου άρεσε. Καλά, κι ότι δεν μου άρεσε. Έτσι κι αλλιώς είμαι ο γκρινιάρης στις συναυλίες, το έχουμε πει.
Ο καιρός ήταν σύμμαχος των διοργανωτών όλες τις ημέρες, είχε τρομάξει το μάτι μας τον Αύγουστο. Η δομή του χώρου του FIX ήταν ακριβώς όπως και πέρυσι. Με τα graffiti να αποσπούν αμέσως την προσοχή σου μόλις μπαίνεις στον χώρο. Με τους πιτσιρικάδες να επιδίδονται σε διάφορους ακροβατισμούς με bmx και παρκούρ σε δύο σκηνές κοντά στην είσοδο. Φέτος υπήρχε και μια σχετικά μειωμένη τιμή σε ποτά (νερό, μπύρες) και ενός είδους προσφορά, οπότε με δέκα ευρώ για μια μέρα ήσουν καλυμμένος.
Τώρα, στον εξωτερικό χώρο τρία stages είχαν στηθεί για να φιλοξενούν διαδοχικά μπάντες. Έχω ξεχωρίσει κάποιες που μου έκαναν εντύπωση.
Street Mode Festival – Όσοι είδα:
The godfathers:
Αυτοί είναι οι Godfathers. Μια rock ‘n roll μπάντα από Αγγλία. Πολύ καλή σκηνική παρουσία, πολύ καλή επικοινωνία με τον κόσμο, πολύ καλοί μουσικοί όλοι τους. Αν και στην αρχή το κοστούμι του frontman με παρέπεμψε σε Βασίλη Καρρά. Για άλλη μια φορά υπενθύμισα στον εαυτό μου να μην βγάζει βιαστικά συμπεράσματα.
Planet of Zeus:
Εδώ έχουμε δικά μας παιδιά. Ο σκληρός ήχος έχει μπάντες που τον εκπροσωπούν στην χώρα μας και οι Planet of Zeus είναι μια από τις πιο γνωστές και δυναμικότερες. Η ζωντανή ερμηνεία τους είναι κατά πολύ καλύτερη από τα ηχογραφημένα τους κομμάτια, κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί από πολλούς. Είναι η μόνη πάντα που είδα και δεν με έκανε να βαρεθώ ούτε δευτερόλεπτο.
Ευθύμης – Sifu Versus:
Το Street Mode Festival δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει ανθρώπους που έφεραν το hip-hop στην ελληνική σκηνή. Ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους είναι ο Ευθύμης. Είναι η μπάντα που ακόμη και σήμερα εκπροσωπεί, οι Terror X Crew. Είναι η αμέσως επόμενη γενιά που εκπροσωπεί ο Sifu Versus. Για αυτούς πηγαίνουμε ακόμη και τώρα, λίγο πριν τα τριάντα σε συναυλίες. Όταν τέτοιοι γίγαντες παίζουν μόνο σαράντα λεπτά χάνεται όλη η μαγεία τέτοιων φεστιβάλ. Είναι η αρχή της μουσικής μας, οι άνθρωποι που την δημιούργησαν επάνω στην σκηνή. Δεν μπορεί να παίζουν τον ίδιο χρόνο με τον κάθε πρωτοεμφανιζόμενο.
Λεξ:
Ότι και να αναφερθεί για τον Λεξ είναι λίγο, από την στιγμή που έχει τέτοια επιρροή στο κοινό της hip-hop. Ειδικά στις μικρές ηλικίες. Η παρουσίαση του ήταν αξιοπρεπής, όπως την ξέρουμε εδώ και τόσα χρόνια. Βέβαια, όταν ακούστηκε η πρώτη νότα από το Vittorio, αισθάνθηκα σαν να βρίσκομαι στην Τούμπα από τους πυρσούς που σηκώθηκαν. Αλλά, αρέσει δεν αρέσει ο Λεξ, έχει πάρει από το χέρι μικρούς και μικρές και προσπαθεί να τους βάλει στο κεφάλι την κουλτούρα της hip-hop. Και μπράβο του.
Βέβηλος:
Ομοίως με τον Ευθύμη, όταν επάνω σε μια σκηνή υπάρχουν οι άνθρωποι που για τρεις δεκαετίες σχεδόν μαθαίνουν την hip-hop σε όλη την Ελλάδα, δεν μπορεί να παίζουν μόνο σαράντα λεπτά. Ο Βέβηλος από την ώρα που επέστρεψε στην δισκογραφία, μάλλον στην όλη φάση της μουσικής, έχει δείξει ότι θα δώσει. Θα δώσει στον κόσμο που βρίσκεται από κάτω από την σκηνή, θα δώσει σε όσους τον ακούν από τον καιρό της Βαβυλώνας. Και δίνει, όσο μπορεί και όποτε μπορεί. Η σκηνική του παρουσία ήταν πολύ καλή για ακόμη μια φορά που τον είδα ζωντανά.
Ανάφερα μόνο όσους είδα στο Street Mode Festival, σίγουρα άφησα απ’έξω πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες. Αυτό που μου έμεινε σαν, ας το πούμε, παράπονο είναι ένα: ο χρόνος που αντιστοιχεί σε κάθε μπάντα / καλλιτέχνη. Είναι προτιμότερο να καλούμε πολλούς για ένα πεντάλεπτο απλά για να μαζέψουμε περισσότερο κόσμο ή να καλούμε όσους πρέπει να καλέσουμε για την ώρα που πρέπει να παίξουν;
Να είμαστε καλά και να ζήσουμε και του χρόνου ένα Street Mode Festival με ακόμη δυνατότερα ονόματα. Η κουλτούρα του hip-hop είναι βαριά στην Ελλάδα. Αν και έχει φτάσει στο νεκροκρέβατο πολλές φορές από πολλούς ανεύθυνους, έχει σωθεί την τελευταία στιγμή. Δεν πρέπει να την αφήσουμε να πεθάνει.
