[punica-dropcap]Ο[/punica-dropcap]ι Ghost είναι η μπάντα-φαινόμενο της τρέχουσας δεκαετίας. Στηρίχθηκε πολύ στο μυστήριο της ταυτότητας των μελών, καθώς ο τραγουδιστής ονομάζεται “Papa Emeritus III” και τα υπόλοιπα μέλη “Nameless Ghouls”, χωρίς να έχουν εμφανίσει τα πρόσωπά τους. Πλέον, όμως έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ μουσικά, που το να αναφερόμαστε σε αυτούς απλά ως “η μπάντα με τις μάσκες”, είναι αστείο.
Ο Ιούνιος εκτός από το καλοκαίρι, έφερε και τον καινούργιο δίσκο των Ghost, το Prequelle. To Prequelle είναι ο τέταρτος δίσκος των Σουηδών και εντελώς διαφορετικός με τους προηγούμενους. Το βασικό θέμα με το οποίο καταπιάνονται στο νέο πόνημα τους, είναι η πανδημία που είχε ξεσπάσει κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα (14ος αι.), γνωστή ως Μαύρη Πανώλη και η οποία ξεκλήρισε το ένα τρίτο του τότε πληθυσμού της Ευρώπης. Επρόκειτο για ένα βαρύ θέμα για να ασχοληθεί μια μπάντα, αλλά η σχεδόν κυνική προσέγγιση στη γραφή τους, φέρνει χαμόγελα παρά θλίψη. Το πρώτο single του νέου δίσκου ήταν το “Rats”, ένα κομμάτι φτιαγμένο με την συνταγή της επιτυχίας. Στο “Rats” , ακούς τον βασικό κορμό των Ghost, heavy metal δηλαδή, αλλά και disco, funky αποχρώσεις που σου κολλάνε στο μυαλό και θες να το ακούς ξανά και ξανά. Την ίδια συνταγή χρησιμοποίησαν και στο “Dance Macabre”, στο οποίο συναντάς φαντεζί μπασογραμμή, μειλίχια φωνητικά που αγαλλιάζουν την ψυχή. Καλύτερο σημείο στο τραγούδι είναι, όταν ο Papa Emeritus τραγουδάει “Just wanna be, wanna bewitch you in the moonlight”, όπου ο ήχος των οργάνων πέφτει και ακούγεται μόνο η φωνή του frontman, σαν να σε προκαλεί να τραγουδήσεις μαζί του. Δεν θα περίμενε κανείς από μια metal μπάντα, τραγούδι με synthesizer και μια έντονη ’70s progressive αισθητική, όπως λόγου χάρη το “Miasma”, στο οποίο κάνει εντύπωση το σολιστικό όργιο με χρήση ακόμα και σαξοφώνου! Κι όμως, καλά είδατε, δεν πήγε κάτι λάθος…στην playlist του Prequelle βρίσκεται το It’s a sin των Pet Shop Boys, ένα από τα καλύτερα pop κομμάτια της περασμένης χιλιετίας, σε μια διασκευή που θα σας καθηλώσει.
Όπως φαίνεται οι Ghost δεν έχουν την ανάγκη να είναι μια metal μπάντα, γιατί πολύ απλά δεν είναι αμιγώς metal. Φαίνεται πως στο Prequelle θέλουν να πειραματιστούν με αλλά είδη μουσικής πάντα σε metal πλαίσιο όμως. Με αυτόν τον τρόπο θέλουν να δώσουν μια φρέσκια πνοή σε ένα είδος μουσικής που παρακμάζει. Αν κάποιος είναι πλήρως συμφιλιωμένος με την pop πλευρά του εαυτού του μπορεί στο “Prequelle” να ακούσει ακόμα και έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
