Ακρωτηριασμός και σκύλος: Μια απάνθρωπη, αρχαία τακτική

Ο ακρωτηριασμός των αυτιών και ουρών των σκύλων είναι μια πολύ παλιά και γνωστή σε όλους μας συνήθεια. Στην Ελλάδα, από το 1992, ισχύει ο νόμος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς. Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο, απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση στους σκύλους για λόγους αισθητικής.

Σύμφωνα με το άρθρο 16 για την Κακοποίηση των Ζώων: «δεν επιτρέπεται, ο βασανισμός, η κακοποίηση, ή η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, ο ακρωτηριασμός».

Στην πραγματικότητα, ο ακρωτηριασμός των αυτιών των σκύλων είναι ένα αρχαίο φαινόμενο.

Η τακτική αυτή χρησιμοποιούνταν, κυρίως, σε σκυλιά που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος για διάφορες εργασίες. Πιστευόταν πως με τον ακρωτηριασμό μειώνονταν οι πιθανότητες μόλυνσης των αυτιών αλλά και γενικότερα, τραυματισμών. Ακρωτηριασμοί των αυτιών γίνονταν επίσης και σε σκύλους που θα χρειαζόταν να παλέψουν, είτε προστατεύοντας το κοπάδι τους ως τσοπανόσκυλα είτε επειδή χρησιμοποιούνταν σε κυνομαχίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα αυτιά αποτελούσαν έναν εύκολο στόχο, και το αντίπαλο ζώο μπορούσε εύκολα να τα αρπάξει και να προκαλέσει τραυματισμό. Ένας άλλος λόγος που ακολουθούνταν αυτή η πρακτική ήταν γιατί υποτίθεται πως βοηθούσε το σκύλο να ακούει καλύτερα.

Τον τελευταίο αιώνα όμως, ο ακρωτηριασμός δεν γίνεται μόνο για υποτιθέμενους λόγους υγείας. Η πρακτική αυτή ακολουθείτε και για λόγους αισθητικής. Δεν είναι λίγα τα ζώα τα οποία ακρωτηριάζονται με σκοπό να συμμετάσχουν σε αγώνες μορφολογίας ζώων ή αλλιώς Dog Shows. Υπάρχουν συγκεκριμένα στάνταρ για κάθε ράτσα και οι ακρωτηριασμοί είναι μέρος τους.

Advertisements

Είναι, πλέον, επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι ο ακρωτηριασμός των αυτιών των σκύλων κάνει περισσότερο κακό, από ότι «καλό».

Η ουρά και τα αυτιά δεν είναι απλά κάποια ασήμαντα διακοσμητικά εξαρτήματα. Είναι ανατομικά και φυσιολογικά ζωντανά μέρη του σώματος ενός ζώου, που χρησιμεύουν σε  πολλές βιολογικές λειτουργίες, και δεν πρέπει να υποτιμούνται. Η ουρά βοηθάει στην ισορροπία του σκύλου. Ο σκύλος την χρησιμοποιεί με τον ίδιο τρόπο που ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί τα χέρια του για να μην πέσει. Τα κρεμαστά αυτιά λειτουργούν ως προστατευτικό για τον ακουστικό πόρο των αυτιών τους.

Ο ακρωτηριασμός της ουράς μπορεί να εκθέσει το σκυλί σε επιβλαβείς συνέπειες, που περιλαμβάνουν έντονο αρχικό πόνο και μετέπειτα συνεχή πόνο καθώς και νευρολογικά προβλήματα. Ο ακρωτηριασμός της ουράς θα πρέπει να γίνεται μόνο σε σκύλους των οποίων η ουρά ή παρεμφερείς δομές έχουν τραυματιστεί ή υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο.

Τέλος, το ανοσοποιητικό σύστημα των πιστών μας φίλων είναι πολύ ισχυρότερο και ικανό αν δεν έχει υποφέρει ένα τόσο σημαντικό τραύμα κατά την ανάπτυξη του.

Η διαδικασία του ακρωτηριασμού

Η χειρουργική αυτή επέμβαση γίνεται από κτηνίατρο. Συνήθως γίνεται όταν το κουτάβι είναι 7-12 εβδομάδων. Μετά τις 16 εβδομάδες, η διαδικασία είναι πιο οδυνηρή. Επιπλέον, το σκυλί θυμάται περισσότερα πράγματα. Αφαιρούνται έως και τα 2/3 του πτερυγίου του αυτιού κατά το ακρωτηριασμό. Έπειτα η πληγή κλείνεται με ράμματα. Τα αυτιά στη συνέχεια δένονται σε συγκεκριμένη στάση έως ότου πάρουν την επιθυμητή μορφή.

Εάν η επέμβαση γίνει σε σκυλιά μεγάλης ηλικίας, ο κίνδυνος λοιμώξεων είναι πολύ μεγάλος. Ορισμένα σκυλιά, μετά την επέμβαση, ενδέχεται να αναπτύξουν επιπλοκές, όπως ευαισθησία στην αφή ή ακόμα και επιληπτικές κρίσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ενδέχεται να κοπούν νεύρα.

Σε περίπτωση που ο ακρωτηριασμός ενός σκύλου συστήνεται σαν θεραπευτικό μέσο τότε πρέπει να γίνεται με κατάλληλες αναισθητικές και χειρουργικές τεχνικές.

Κατά κύριο λόγο την απάνθρωπη αυτή διαδικασία του ακρωτηριασμού ακολουθούν οι ιδιοκτήτες σκυλιών ράτσας Πιτ Μπουλ, Μπόξερ, Ντόμπερμαν και Ντογκο Αρτζεντίνο. Σκοπός τους, συνήθως, είναι να κάνουν τον σκύλο να μοιάζει πιο «άγριος».

Αμερικανικοί οργανισμοί, όπως οι American Veterinary Medical Association και American Animal Hospital Association, υποστηρίζουν ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και τις ψυχικές επιπτώσεις του ακρωτηριασμού. Με την κοπή των αυτιών, επηρεάζεται αρνητικά η κοινωνική επικοινωνία των σκυλιών. Σύμφωνα με πείραμα που πραγματοποίησε το University of British Columbia του Καναδά, όσα ζώα είχαν κομμένα μέρη του σώματος, ήταν πιο επιθετικά απέναντι στους ανθρώπους και στα ζώα.

Απαγόρευση ακρωτηριασμού

Πολλές είναι οι χώρες, ανάμεσα τους και η Ελλάδα, που έχουν θεσπίσει νόμους κατά του ακρωτηριασμού των πιστών μας φίλων. Κάποιες από αυτές είναι το Βέλγιο, η Αυστραλία, η Βουλγαρία, η Κύπρος , η Γερμανία και άλλες.