Συναισθήματα: η σημασία έκφρασης και αποδοχής τους

Συναισθήματα:

Όλοι νιώθουμε σε καθημερινή βάση κάποια συναισθήματα, κάποιες μέρες μπορεί να κατακλυζόμαστε και μόνο από ένα. Όμως, όσο και εύκολο κι να ακούγεται, δεν αναγνωρίζουμε πάντα τα πραγματικά αισθήματα που νιώθουμε, δεν μπορούμε πάντα να τα εκφράσουμε, ούτε να τα αποδεχτούμε. Δηλαδή, να αναγνωρίσουμε και να πούμε στον εαυτό μας τώρα νιώθω π.χ. θυμό γι’ αυτό το γεγονός.

Τα συναισθήματα μας -πολλές φορές ακόμα και ακούσια- τα εκφράζουμε με διάφορους τρόπους. Με τις εκφράσεις του προσώπου π.χ. η θλίψη με την καθοδική κλίση των άκρων του στόματος, η έκπληξη με ανασήκωμα των φρυδιών κ.τ.λ. Αλλά και με το σώμα, όπως το σκύψιμο του σώματος προς τα εμπρός, όταν αισθανόμαστε θλίψη.

Σύμφωνα με έρευνες, ο άνθρωπος στα πρώιμα χρόνια ένιωθε ένα συναίσθημα, το όποιο με την σειρά του ενεργοποιούσε το σώμα του ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στους διάφορους κινδύνους του περιβάλλοντος, π.χ. αύξηση αίματος στα πόδια για να τρέξει, στα χέρια για να αμυνθεί, στους πνεύμονες για να αντέξουν στο τρέξιμο. Μιλάμε για τα πρωτόγνωρα αισθήματα που ήταν απαραίτητα για την επιβίωση του. Όμως σήμερα, αν αντιδράσουμε χωρίς λογική και συνείδηση θα είναι μη αποδεκτό και θα έχει δυσάρεστες συνέπειες.

Πώς μπορούμε όμως να συνειδητοποιήσουμε, ελέγξουμε και να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας;

Σύμφωνα με την Λίνα Κάιρη, η απλή ονομάτιση των συναισθημάτων κατευνάζει την αμυγδαλή που είναι το κέντρο απόκρισης κινδύνου στον εγκέφαλο μας. Έτσι, με πολύ απλά λόγια, όταν αποδεχόμαστε και ονοματίζουμε το συναίσθημα μας, π.χ. τώρα είμαι πολύ θυμωμένος, τότε μας βοηθά να ελέγξουμε τα πραγματικά μας συναισθήματα. Δηλαδή, όχι την αντίδραση σε ένα συναίσθημα αλλά το πραγματικό μας συναίσθημα για παράδειγμα: νιώθω οργή γιατί στην πραγματικότητα φοβάμαι. Νιώθω οργή και θυμό που η κοπέλα μου δεν μου δίνει τη σημασία που θέλω, αλλά στην πραγματικότητα νιώθω φόβο μήπως η κοπέλα μου έχει χάσει το ενδιαφέρον της.

Advertising

Advertisements

Φοβόμαστε να αποκαλύψουμε τα πραγματικά αισθήματα, νιώθουμε ευάλωτοι και “γυμνοί”. Ίσως δεν έχουμε μάθει καν να εκφράζουμε και να αποδεχόμαστε τα πραγματικά μας συναισθήματα. Θεωρούμε σήμερα πως είναι πιο εύκολο και ασφαλές να κρύψουμε αυτό που νιώθουμε, φτάνοντας στο άλλο άκρο.

Σήμερα πλέον φοβόμαστε να βάλουμε σε μια φράση τα συναισθήματα μας, να τα εκφράσουμε και να τα αποδεχτούμε, γιατί νιώθουμε πως θα εκτεθούμε. Τα κρύβουμε πίσω από μια αντίδραση η ακόμα και πολλές φορές τα απομονώνουμε μέσα μας. Κυρίως όταν αυτά είναι αρνητικά συναισθήματα ή αισθήματα που ντρεπόμαστε για την ύπαρξη τους.

Πρέπει να προσπαθήσουμε να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, να εστιάσουμε και να δώσουμε προσοχή σε αυτά. Η αποδοχή και η έκφραση των συναισθημάτων μας θα μας βοηθήσει να έρθουμε πάνω από όλα πιο κοντά με τον ίδιο μας τον εαυτό, να νιώσουμε καλύτερα με εμάς και στη συνέχεια να μπορούμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα με τους άλλους και να καταλάβουμε πώς νιώθουν. Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε πως εκφράζουμε επαρκώς και με τον κατάλληλο τρόπο τα συναίσθημά μας. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα νιώθουμε ένα έντονο συναίσθημα ας σκεφτούμε αυτά που ειπώθηκαν παραπάνω και ίσως να νιώσουμε καλύτερα και πιο έτοιμοι να δεχτούμε τα συναισθήματά μας.