Ο Χρήστος Αυλωνίτης μας συστήνεται ουσιαστικότερα μέσα από μια αποκαλυπτική και εφ’όλης της ύλης συνέντευξη. Ο Χρήστος Αυλωνίτης εξομολογείται, προβληματίζεται, ευαισθητοποιεί… Με τη συμμετοχή του στη θεατρική παράσταση “Tango Bar” πραγματεύεται θέματα διαχρονικά όπως η δίψα για την εξουσία και η απληστία που στιγματίζουν και χρωματίζουν την ανθρώπινη υπόσταση.
Επιμέλεια συνέντευξης: Μαίρη Μάγρα
1.Για να σας γνωρίσουμε καλύτερα κ. Αυλωνίτη, πού γεννηθήκατε και πώς περάσατε τα παιδικά σας χρόνια;
Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα ανάμεσα στα Εξάρχεια, Ν. Ιωνία, Α. Πατήσια.
Νομίζω ότι τα παιδικά μου χρόνια δεν θα τα άλλαζα ποτέ και για τίποτα. Θα μπορούσα να συνοψίσω τα παιδικά μου χρόνια με την εικόνα των φίλων μου να με κυνηγούν μονίμως για τις φάρσες που τους έστηνα.
2.Ήταν παιδικό σας όνειρο να γίνετε ηθοποιός ή μια αυθόρμητη απόφαση;
Από πολύ μικρή ηλικία, όντας μαθητής του Δημοτικού, αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, προσφιλής ενασχόλησή μου σαν παιδί ήταν ο Καραγκιόζης. Έστηνα μπερντέ στην αυλή του σπιτιού μου, διασκεδάζοντας τους παιδικούς μου φίλους.
3.Ποια ήταν η καλύτερη συνεργασία στο θέατρο που είχατε ποτέ και γιατί;
Ευτύχησα μέχρι τώρα όλες οι συνεργασίες μου να ήταν καλές, έως πολύ καλές –είμαι εύκολος άνθρωπος- Θα ξεχώριζα αυτή με τον Γιώργο Κιμούλη, όπου για τρεις σεζόν πήρα και έμαθα πολλά!
4. Ποιος από τους ρόλους που ενσαρκώσατε ως τώρα είναι πιο κοντά στον αληθινό σας χαρακτήρα;
Μέχρι σήμερα όλοι χαρακτήρες που ενσάρκωσα ήταν διαφορετικοί μεταξύ τους και κανένας κοντά στον χαρακτήρα μου, αν και σε κάθε χαρακτήρα βάζεις λίγο κι από ΄σένα, όχι δεν έτυχε να παίξω κάποιον σαν εμένα.
5.Για εσάς ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στο θέατρο και πώς θα την αντιμετωπίζατε;
Μα από μόνη της η θεατρική πράξη είναι μια πρόκληση… Σκεφτείτε πως είναι να παίζεις έναν πάμπλουτο ενώ δεν έχεις φράγκο, έναν πατέρα ενώ παιδία δεν έχεις, έναν φυλακισμένο, κλπ. Πως είναι κάθε μέρα να λες τα ίδια πράγματα , σαν να τα ανακαλύπτεις εκείνη τη στιγμή;
6. Αυτόν τον καιρό πρωταγωνιστείτε στη μαύρη κωμωδία “Tango bar” στο θέατρο Αβατον. Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση.
Το Έργο αυτό του Περικλή Κοροβέση κυκλοφόρησε το 1988 και η πλοκή του εκτυλίσσεται σ’ ένα μπαρ κάπου στα Εξάρχεια τη δεκαετία του 1980. Το μπαρ έχει κλείσει όταν εμφανίζεται ο Λάκης, ένας αποτυχημένος θεατρικός συγγραφέας. Η συζήτησή του με τον Φώντα, ιδιοκτήτη του μπαρ και αποτυχημένο ηθοποιό θα κρατήσει ως τα χαράματα. Δυο άνθρωποι που δεν έκαναν τα όνειρά τους πραγματικότητα γιατί τους εμπόδιζε ο φόβος τους για τη ζωή.
Οι δυο τους θα τσακωθούν, θ’ αγαπηθούν, θ’ ασκήσουν σκληρή κριτική ο ένας στον άλλο. Η σχέση τους είναι ένα παιχνίδι εξουσίας που αλλάζει διαρκώς χέρια, σαν φαύλος κύκλος που πότε τους απομακρύνει και πότε τους φέρνει πιο κοντά στον πυρήνα της σχέσης και της ύπαρξης τους.
7. Η παράσταση μιλάει για ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται από τη δίψα για εξουσία.
Η καταπίεση από την καθημερινότητα, το πνιγμένο ταλέντο, αυτό που δεν πιστέψαμε στον εαυτό μας και βρήκαμε αποκούμπι σε κάτι άλλο έξω από εμάς… Πόσοι άραγε δεν το ‘χουμε βιώσει ακριβώς έτσι ή παραπλήσια; Πόσοι δεν έχουμε πει «αν είχα κάνει αυτό, τώρα…». Και πόσοι δεν αντιμετωπίσαμε παρόμοια προβλήματα;
8. Πόσο διαχρονικό είναι αυτό το θέμα;
Η καταπίεση από την καθημερινότητα, το πνιγμένο ταλέντο, αυτό που δεν πιστέψαμε στον εαυτό μας και βρήκαμε αποκούμπι σε κάτι άλλο έξω από εμάς… Πόσοι άραγε δεν το ‘χουμε βιώσει ακριβώς έτσι ή παραπλήσια; Πόσοι δεν έχουμε πει «αν είχα κάνει αυτό, τώρα…». Και πόσοι δεν αντιμετωπίσαμε παρόμοια προβλήματα;
9.Έρχεστε σε επαφή με το θεατρικό κοινό; Ποιες οι αντιδράσεις που συνήθως αποκομίζετε;
Οι αντιδράσεις του κοινού είναι θετικές και ενθαρρυντικές, το βλέπουμε στα μάτια τους την ώρα που αποχωρούν, μιας και μένουμε πάνω στη σκηνή, -χωρίς να μπαινοβγαίνουμε για να εκβιάσουμε το χειροκρότημα- να τους καληνυχτίσουμε και να τους ευχαριστήσουμε που μας τίμησαν.
10.Πώς θα αντιδρούσατε σε μια αρνητική κριτική; Θεωρείτε ότι μια αρνητική κριτική είναι περισσότερο αποθαρρυντική ή ενθαρρυντική;
Ενθαρρυντική θα έλεγα. Είναι μια κατάσταση, όπου όσο καλά και να είναι οργανωμένη μια παράσταση, όσο καλά και να παιχτεί δε μπορείς να την αποφύγεις. Αφού λοιπόν είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι θα δεχθούμε σε κάποια στιγμή την αρνητική κριτική, οφείλουμε να την αποδεχθούμε, Επιπροσθέτως το γεγονός και μόνο ότι κάποιος ασχολείται μαζί μας σημαίνει ότι κάνουμε κάτι που του έχει κινήσει το ενδιαφέρον. Συνεπώς οφείλουμε να τον ευχαριστήσουμε για το χρόνο που διαθέτει και την πρωτοβουλία του να εκφράσει την κριτική του.
«Είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς ένα έργο χωρίς να κάνει κανένα λάθος, αλλά δύσκολο είναι κι αν ακόμα φτιάξει κάτι αλάθητο να μην πέσει σε άδικο κριτή.» Όπως είχε πει και ο Σωκράτης…
11. Τώρα ας περάσουμε σε πιο προσωπικές ερωτήσεις.
Αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας:Σάμιουελ Μπέκετ.
Η φράση που σας αντιπροσωπεύει: Ηθοποιός είναι αυτός που, όταν δεν μιλάς για τον ίδιο, δεν ακούει. (Μάρλον Μπράντο)
Αγαπημένο τραγούδι: Η Παναγία των Πατησίων- Μάνος Χατζιδάκις – Νίκος Γκάτσος.
Χαρακτήρας που δεν έχετε υποδυθεί ακόμη:Εραστής
Μεγαλύτερο προτέρημα σας:Άλλη ερώτηση.
Θέατρο σημαίνει:Μαγεία.
Η πιο αστεία στιγμή σας: Οι περισσότερες
Όταν αποτυγχάνετε σε κάτι: Πάω παρακάτω.
Χειρότερη ανάμνηση της ζωής σας: …
12. Ποια συμβουλή θα δίνατε στους ανερχόμενους ηθοποιούς;
Συμβουλές δεν δίνω, γιατί δεν ξέρω αν εγώ έχω κάνει το σωστό.
Μπορώ να δώσω μια ευχή. Να έχουνε τα 3Τ της επιτυχίας, του Οδυσσέα Ελύτη (ταλέντο, τόλμη και τύχη).
13. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια (πχ περιοδείες, νέες παραστάσεις κλπ);
Σ΄ αυτή την ενασχόληση δεν μπορείς να κάνεις σχέδια, δυο με τρεις φορές τον χρόνο ψάχνεις για το τι θα κανείς μετά.
Μπορείτε να βρείτε τον Χρήστο Αυλωνίτη στον παρακάτω σύνδεσμο:
Facebook: https://www.facebook.com/christos.avlonitis13/
Tango Bar
Ο Σπύρος Μιχαλόπουλος και ένα ντουέτο αξιόλογων ηθοποιών (Χρήστος Αυλωνίτης, Κώστας Κονταράτος) μεταφέρουν από 7/3 στη σκηνή του θεάτρου Άβατον την μαύρη κωμωδία του Περικλή Κοροβέση “Tango Bar”. Το βιβλίο του γνωστού συγγραφέα και δημοσιογράφου κυκλοφόρησε το 1988 και η πλοκή του εκτυλίσσεται σ’ ένα μπαρ στο κέντρο της πόλης τη δεκαετία του 1980. Το μπαρ είναι έτοιμο να κλείσει όταν εμφανίζεται ο Λάκης, ένας αποτυχημένος θεατρικός συγγραφέας. Η συζήτησή του με τον Φώντα, ιδιοκτήτη του μπαρ και αποτυχημένο ηθοποιό θα κρατήσει ως τα χαράματα. Οι δυο τους θα τσακωθούν, θ’ αγαπηθούν, θ’ ασκήσουν σκληρή κριτική ο ένας στον άλλο. Η σχέση τους θα περάσει από τρικυμίες, δηλαδή ό,τι ακριβώς συμβαίνει από τότε που ήταν παιδιά. Ό,τι συμβαίνει και τώρα, που είναι ενήλικες, κάθε βράδυ. Θαρρείς κι η ζωή τους είναι ένα tango, εφιαλτικό και τρυφερό μαζί που το χορεύουν σε λούπα. Ή ένα παιχνίδι εξουσίας που αλλάζει διαρκώς χέρια, σαν φαύλος κύκλος που πότε τους απομακρύνει και πότε τους φέρνει πιο κοντά στον πυρήνα της σχέσης και της υπαρξής τους.
Διάρκεια: 90′ (χωρίς διάλειμμα)
Κείμενο: Περικλής Κοροβέσης
Σκηνοθέτης: Σπύρος Μιχαλόπουλος
Σκηνογραφία: Γιάννης Μυρσιώτης
Φωτισμοί: Γιώργος Παπαδόπουλος
Μουσική: Χριστίνα Κανάκη
Μουσική σύνθεση: Χριστίνα Κανάκη
Ερμηνεύουν: Χρήστος Αυλωνίτης (Λάκης), Κωστας Κονταράτος (Φώντας)
Ευπατριδών 3, Γκάζι
Τηλ: 210 3412689 – Email: avatontheatre@gmail.com – Website: www.theatroavaton.gr/
