Ο Γιώργος Φράγκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στη Βενεζουέλα.Ο Γιώργος επιστρέφοντας στην Ελλάδα τελείωσε τις βασικές σπουδές και απέκτησε το πτυχίο του οδοντοτεχνίτη, επάγγελμα που ασκεί μέχρι και σήμερα.
Δεν είχε σκεφθεί ποτέ να ασχοληθεί με τη συγγραφή, μέχρι τη στιγμή που για να περάσει την ώρα του σε ένα ταξίδι με το ΚΤΕΛ, αποφάσισε να διαβάσει το πρώτο του βιβλίο. Από εκείνη τη στιγμή δεν έχει σταματήσει να γράφει, με απόλυτη συνέπεια, μυθιστορήματα που οι ήρωες έχουν την ιδιομορφία να περνούν από την πραγματικότητα στο παράδοξο με δεξιοτεχνία.
Για διάστημα τριών ετών ο Γιώργος Φράγκος καταπιάστηκε με τη δημοσιογραφία, με άρθρα και συνεντεύξεις να φιλοξενούνται στις σελίδες των Athens Voice, Lifo, Grafistas, Press4all, και στο ΒΗΜΑ. Όμως αυτή η ενασχόληση τον ανάγκαζε να αμελεί τους ήρωές του και έτσι αποφάσισε να αφιερωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή μυθιστορημάτων.
Μέχρι σήμερα ο Γιώργος Φράγκος έχει γράψει εννέα μυθιστορήματα και πολλά διηγήματα τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά.
Το 2017 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο άνθρωπος που έχασε το είδωλό του», εκδόσεις Ταξιδευτής.
Έργα του έχουν βραβευθεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών και από την Κοβεντάρειο Βιβλιοθήκη.
Ο Γιώργος Φράγκος έχει τη στόφα συγγραφέα και διαβάζοντας τα βιβλία του, όλα τα άλλα ηρεμούν στο μυαλό σου.
Επιμέλεια συνέντευξης Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Θα θέλατε να μας πείτε μας, τι σημαίνει η έκφραση «j’ adoube».
J’adoube κυριολεκτικά σημαίνει! Έγινα Ιππότης, σε μια παραλλαγή, ή αργκό θα έλεγα, του Je suis chevalier. Ωστόσο αυτή η έκφραση, γρήγορα έγινε μια λέξη ειδοποίησης στο επαγγελματικό κυρίως σκάκι, που λέει ένας παίκτης στον αντίπαλο του, όταν πρόκειται να ακουμπήσει ένα κομμάτι απλά για να το τοποθετήσει καλύτερα στην υπάρχουσα θέση του. Αν δεν το κάνει, θα πρέπει να μετακινήσει το κομμάτι που άγγιξε, αφού αυτός είναι ο κανόνας.
Είναι ένας τίτλος εξειδικευμένος, έψαξα να το βρω τι σημαίνει γιατί δε γνωρίζω σκάκι.Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ο πρώιμος τίτλος που είχα σκεφθεί για το βιβλίο ήταν ΄΄Το Παιχνίδι΄΄, πέρασε από την σκέψη μου να του δώσω και τον τίτλο Κάισσα, που είναι η θεά του σκακιού, μια ‘’νέα’’ θεά, που κατασκευάστηκε θα έλεγα, από τον Ιταλό ποιητή Marco Girolamo Vida σε ένα ποίημα του, περίπου στα 1500 μ,χ, Όμως τελικά επικράτησε το J’adoube. Νομίζω πως του ταιριάζει πιο πολύ!
Στα μυθιστορήματα που γράφετε επιλέγετε τίτλους που ξαφνιάζουν,που τους προσέχει ο αναγνώστης. Δίνετε σημασία στον τίτλο ;
Ο τίτλος, όπως και να το κάνουμε είναι ο καθρέφτης του βιβλίου και ένας τίτλος μπορεί να τυλίξει με μυστήριο το βιβλίο, ωστόσο δεν προσπαθώ να εντυπωσιάσω με αυτόν, προσπαθώ να εντυπωσιάζω με το περιεχόμενο του βιβλίου. Στο αν δίνω σημασία στον τίτλο νομίζω πως απάντησα, ναι δίνω, όμως δεν τον ψάχνω πολύ, γιατί είναι το ίδιο το βιβλίο, που μέσα σε λίγες ημέρες μου χαρίζει μόνο του τον τίτλο που θέλει να έχει.
Την παρτίδα σκάκι στο βιβλίο ποιοι τη παίζουν;
Οι ίδιοι οι ήρωες είναι τα κομμάτια που κινούνται σε μια φανταστική σκακιέρα. Εδώ θα ήθελα να τονίσω πως το J’adoube έχει μια μοναδικότητα σαν βιβλίο αλλά και σαν γραφή. Είναι το μοναδικό βιβλίο στον κόσμο, με την έρευνα που έχω κάνει ως τώρα, που μπορεί ο αναγνώστης να παίξει σκάκι και να τελειώσει την παρτίδα παράλληλα με την ανάγνωση. Οι κινήσεις βρίσκονται μέσα στα κεφάλαια και ανήκουν σε μια πραγματική παρτίδα σκάκι. Σαν γραφή νομίζω πως μπορείτε να καταλάβατε πόσο δύσκολο ήταν να κινώ τους ήρωες μου ανάλογα την κίνηση που θα έκαναν, τις μελόντικες κινήσεις τους και αυτές πάντα σε συνδυασμό με τις κινήσεις των άλλων ηρώων μέχρι το τέλος της παρτίδας και του βιβλίου.
Η Χριστιάνα,η ηρωίδα θυμίζει τις σημερινές γυναίκες που δουλεύουν και βάζουν την οικογένεια σε δεύτερη μοίρα, συμφωνείτε οι γυναίκες σήμερα έχουν χάσει τον ρόλο τους;
Η Χριστιάνα! Ήθελα να αναδείξω την σημερινή γυναίκα μέσα από το J’adoube, την δύναμη που έχει την αξία της. Γι’ αυτό υπάρχει και η επιλογή του σκάκι στο μυθιστόρημα, γιατί είναι η Βασίλισσα αυτή που έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ωστόσο η έκδοση του βιβλίου έρχεται σε μια εποχή που δυστυχώς ακούμε κάθε μέρα κάτι θλιβερό για τις γυναίκες. Θέλω να ελπίζω πως η Χριστιάνα με την Σοφία μπορούν να δείξουν ότι οι γυναίκες ξέρουν να μάχονται και ότι μπορούν να βγαίνουν νικήτριες σε έναν κόσμο που είναι φτιαγμένος για τους άντρες, αν και στην εποχή μας βρισκόμαστε στο μεταίχμιο ώστε αυτό να αλλάξει. Όχι σε καμιά περίπτωση η γυναίκα δεν έχει χάσει τον ρόλο της. Αντίθετα πιστεύω πως έχει βρει τον ρόλο που της ανήκει, απλά ίσως χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ακόμα για να τον κατανοήσουμε πλήρως εμείς οι άντρες!
Ο Ιάκωβος ο ήρωας σας γιατί είναι τόσο αδίστακτος ,χωρίς όρια. Πώς τολμήσετε να βάλετε κεντρικό ήρωα έναν ανήθικο άνθρωπο;
Ο Ιάκωβος Εγγονιάδης είναι ο αγαπημένος μου ήρωας, βέβαια σε εισαγωγικά. Ωστόσο μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου θα δούμε πως ακόμα και ένας τέτοιος άνθρωπος λειτουργεί με κάποιους κανόνες, δυσνόητους σε εμάς. Κάποιες ηθικές αναστολές, σπάνιες και δυσεύρετες, αλλά έχει. Ακόμα δείχνει πως έχει και κάποια ίχνη δικαιοσύνης που στο τέλος σε βάζουν να σκεφτείς αν τελικά ήταν αυτός ο άνθρωπος που μισήσαμε ή κάποιος άλλος. Το τέλος της παρτίδας όμως θα αναδείξει τον Εγγονιάδη στα μάτια μας.
Σας αρέσουν τα δύσκολα μονοπάτια. Δεν προτιμάτε την εύκολη λύση;
Όχι. Ναι μεν θέλω τα βιβλία μου να είναι ευκολοδιάβαστα, αλλά από την άλλη θέλω να βάζω τον αναγνώστη να δει λίγο πιο βαθιά από την ιστορία. Για ποιο λόγο γίνονται όλα, το αρσενικό, το θηλυκό, οι κανόνες, ο έρωτας, η προδοσία, ο απρόσμενος σύντροφος, όλα είναι εκεί και όλα έχουν ένα βάθος που αξίζει να το ψάξουμε. Η εύκολη λύση είναι απλά εύκολη λύση που συνεπάγεται δίχως προσπάθεια και σκέψη.
Τι άλλο κάνετε στη ζωή σας εκτός από το να γράφετε;
Αν αφήσουμε έξω την εργασία, απομένουν ελάχιστες ώρες για τα υπόλοιπα. Πιο παλιά ζωγράφιζα, το σπίτι μου είναι γεμάτο με πίνακες μου! Γυμνάζομαι καθημερινά, πάμε με την γυναίκα μου αρκετά ταξίδια και βέβαια μέσα σε όλα αυτά γράφω!
Κάθε κίνηση οδηγεί σε ανατροπή», στη ζωή σας έχετε ανατροπές;
Σε γενικές γραμμές όχι. Μου αρέσει το πρόγραμμα, ίσως γι’ αυτό τα μυθιστορήματα μου εμπεριέχουν το αναπάντεχο, το ανεξήγητο, την ανατροπή. Οι ήρωες μου μπορούν και μετακινούνται με ευκολία από την πραγματικότητα στο παράδοξο. Στο J’adoube βέβαια δεν συμβαίνει τόσες πολλές φορές όπως στα υπόλοιπα.
Γνωρίζετε σκάκι και στο βιβλίο σας γράφετε πολλούς σκακιστικους όρους,
Γνωρίζω αρκετά καλά σκάκι. Μέντορας μου, δάσκαλός μου, όπως θέλετε ονομάστε τον, ήταν ο πατέρα μου, που από την ηλικία των έξι, επτά χρονών μας μάζευε εμένα και τον αδελφό μου και μας μάθαινε σκάκι. Κάποια στιγμή καταφέραμε να τον νικήσουμε. Ο πατέρας μου έχει βραβευθεί με επαίνους στο σκάκι, στην Βενεζουέλα, όπου ήταν μετανάστης.
Γιώργος Φράγκος εδώ
