Ο Μάριος Φραγκούλης είναι ένας καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Με καταγωγή από την Κάσο της Δωδεκανήσου (από τη μεριά του πατέρα του) και από την Κέρκυρα (από τη μεριά της μητέρας του), γεννήθηκε στην τότε Ροδεσία (νυν Ζιμπάμπουε) της Αφρικής, αλλά μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα, όπου την ανατροφή του ανέλαβε η αδελφή της μητέρας του και ο άντρας της, τους οποίους μάλιστα θεωρεί ως αληθινούς του γονείς. Με ποικίλες σπουδές στη μουσική, στα 11 του πραγματοποίησε την πρώτη του δισκογραφική του δουλειά, τραγουδώντας το ρόλο του Issachar στο musical του Andrew Lloyd Webber «Joseph and his amazing technicolour raincoat» και από τότε η πορεία του φάνηκε προδιαγεγραμένη. Τενόρος και ηθοποιός ακολούθησε καριέρα στο ελαφρό τραγούδι, το μιούζικαλ, την όπερα και την αρχαία τραγωδία, με επιτυχίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Ηλιάνα Φασόλη, Όλγα Μπιάγκη
-
Πώς μπήκε στη ζωή σου η μουσική και το μουσικό θέατρο;
Από μικρό παιδί είχα πολύ μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το θέατρο. Παρακολουθούσα όλες τις ελληνικές ταινίες με τη Βλαχοπούλου, τη Λαμπέτη, τον Χορν, τον Κωνσταντάρα, την Αλίκη. Αλλά μου άρεσε πολύ και ο Fred Astaire, η Ginger Rodgers, ο Frank Sinatra, η Barbra Streisand, η Liza Minnelli, ο Μarlon Brando, ο Laurence Olivier. Μουσικά μου πρότυπα είχα τη Μαρία Κάλλας, τον Mario Lanza, την Ella Fitzgerald. Αργότερα, έγινε ο Freddie Mercury και o Placido Domingo. Αγάπησα ακόμα πιο πολύ τη μουσική στο Ωδείο Αθηνών που σπούδασα βιολί, θεωρία και αρμονία. Έπειτα μπήκα στη Δραματική Σχολή Guildhall School of Music and Drama στο Λονδίνο, όπου έκανα σπουδές καθαρά υποκριτικές προκειμένου να γίνω ηθοποιός. Τελειώνοντας τη Δραματική Σχολή, κέρδισα την υποτροφία Μαρία Κάλλας και συγχρόνως μου προσέφεραν μετά από ακρόαση στον παραγωγό Cameron Machintosh το ρόλο του ρομαντικού ήρωα Μάριους στο θρυλικό Les Miserables στο West End του Λονδίνου. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
-
Ένα παιδί που ξεκινά την επαγγελματική του πορεία από μικρή ηλικία θεωρείς στερείται πράγματα; Τους φίλους, την παιδική του ηλικία;
Δεν θεωρώ ότι στερείσαι τίποτα μιας και αυτό που έχεις επιλέξεις σε γεμίζεις ψυχολογικά και υπαρξιακά. Το θέατρο πολλές φορές λειτουργεί ως κάθαρση είτε σε αυτά που λέγονται παιδικά τραύματα είτε στα όνειρα που κάναμε όταν ήμασταν παιδιά. Στη δική μου περίπτωση, οι φίλοι μου μάζευαν το χαρτζιλίκι τους και έρχονταν στις παραστάσεις του Λονδίνου να με βλέπουν όταν έπαιζα στους Άθλιους, στο Φάντασμα της Όπερας, ή στο Ο Βασιλιάς Κι Εγώ. Ακόμα και στο Μιλάνο όταν έπαιξα το ρόλο του Τόνυ στο West Side Story το 2000. Ευτυχώς έζησα πολύ καλά και ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, ειδικά στην Ελλάδα. Αλλά όταν έγινα 17- 18 πήρα τη ζωή στα χέρια μου…
-
Ποια/ες από την/τις προσωπικότητα/ες που έχεις γνωρίσει καθόλη τη μέχρι τώρα πορεία σου σου προξένησε/αν τη μεγαλύτερη εντύπωση;
Ο τενόρος Placido Domingo για τη γενναιοδωρία του πάνω στη σκηνή στις συναυλίες που πραγματοποιήσαμε μαζί. Ο Luciano Pavarotti για τον αυθορμητισμό του και το πάθος του για τη μουσική. Μια πολύ σπουδαία προσωπικότητα που θα έλεγα ότι με σημάδεψε ήταν σίγουρα η Marilyn Horne, η θρυλική mezzo soprano που με γνώρισε και στο Luciano Pavarotti, όταν κανόνισε να τραγουδήσω στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη. Επίσης, η Joan Sutherland και ο δάσκαλός μου Alfredo Kraus.
-
Από τη συνεργασία σου με τον Alfredo Kraus τι αποκόμισες; Ποια τα συναισθήματα που σε κυρίευσαν όταν τον συνάντησες; Τι είναι αυτό που θυμάσαι πιο έντονα από εκείνη την περίοδο;
Με πήρε κοντά του σαν ο πρώτος του μαθητής. Είδα πόσο σπουδαίος ήταν εκτός σκηνής με τους συναδέλφους του και πόσο μοναδικά σπάνιος επί σκηνής σαν τενόρος. Ένα πολύ μεγάλο μάθημα! Με έμαθε να εκτιμώ βαθιά την όπερα και τη δύναμη της φωνής. Επίσης, ήταν πολύ γενναιόδωρος, καθώς μια περίοδο που ήμασταν στο Σικάγο για μαθήματα, πρόβες και τις παραστάσεις του ως Εντγκάρντο στην Λουτσία της Λυρικής Όπερας του Σικάγο, μου έκανε δώρο ένα κόκκινο μπουφάν, χοντρό, για σκι. Κατάλαβε ότι είχα ξεπαγιάσει από το κρύο και ότι είχα πάει εντελώς απροετοίμαστος. (γέλια) Αυτός ήταν ο φίλος μου ο Alfredo Kraus…
-
Μιλώντας για σημαντικές προσωπικότητες, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι είσαι ανιψιός της Ρένας Βλαχοπούλου. Ποια ήταν η σχέση σου μαζί της;
Η θεία Ρένα ήταν και θα είναι πάντα η θεία όλης της Ελλάδος. Όπως και η Μελίνα όπως και ο Μάνος. Πρέπει να σας πω ότι όπως ήταν στις ταινίες ήταν και στη ζωή της. Αυθόρμητη, γεμάτη χιούμορ και καθαρό μυαλό, γεμάτο αγάπη για όλο τον κόσμο, για το κοινό της. Με αγαπούσε πολύ και μου έκανε εντύπωση που ερχόταν στη Δραματική Σχολή να με παρακολουθήσει στις παραστάσεις μου εκεί και να μου δώσει τις πιο καλές συμβουλές. Την αγαπούσα πολύ, ήταν και η αγαπημένη μου Ελληνίδα ηθοποιός. Είχαμε μια βαθιά και ουσιαστική σχέση όχι μόνο σαν οικογένεια αλλά και σαν αρτίστες επί σκηνής.
-
Οι επαγγελματικές σου υποχρεώσεις συνδέονται άμεσα με τα ταξίδια και την «περιπλάνηση» σε ολόκληρο τον κόσμο. Ποιο από τα μέρη που έχεις επισκεφτεί ξεχωρίζεις και γιατί;
Αγαπώ τη δύναμη της Αφρικής και σέβομαι το μέγεθός της, τους ανθρώπους της, τα έθιμά τους, τον απέραντο ζωικό της κόσμο. Αν και δεν έζησα πολύ στην Αφρική, μου λείπει πολύ. Επίσης, η Ασία ήταν μια μοναδική εμπειρία. Ειδικά στη δεύτερη μεγάλη περιοδεία μας με τη Sarah Brightman, όπου διανύσαμε Κίνα και Ιαπωνία. Φτάσαμε ως τη Βόρεια Κίνα, κοντά στα σύνορα της Μογγολίας. Η Αμερική με έχει αγκαλιάσει και πρέπει να πω πως έχω πραγματοποιήσει πάνω από 200 συναυλίες στο σύνολο. Το Σαν Φρανσίσκο είναι μια από τις αγαπημένες μου πόλεις, τη Νέα Υόρκη τη θεωρώ δεύτερο σπίτι μου πλέον, ενώ και στο Σικάγο, στη Βοστώνη, στο Λος Άντζελες και στο Μεξικό ήταν τεράστια η εμπειρία που απέκτησα.
-
Έχεις δηλώσει για τη σχέση σου με την Ελλάδα και τους Έλληνες: «Δεν με εγκλωβίζει η χώρα, αλλά οι άνθρωποι». Θα ήθελες να μας εξηγήσεις το λόγο; Υπάρχει κάτι που σε έχει απογοητεύσει/στενοχωρήσει όσον αφορά τη στάση των Ελλήνων απέναντί σου, απέναντι στη μουσική;
Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε φαντάσματα που στην ουσία δεν υπάρχουν. Νομίζουμε ότι θα μας κοροϊδέψουν οι άλλοι και έχουμε μια αρνητική και αμυντική στάση στα πράγματα. Εγώ δεν αντέχω τη γκρίνια και τον αρνητισμό. Πιστεύω στο καλό που έχει να δώσει ο καθένας από εμάς. Πιστεύω στους Έλληνες όταν είμαστε θετικοί και αγαπάμε ο ένας τον άλλον με πράξεις και όχι με λόγια. Από το κοινό μου δεν έχω κανένα παράπονο. Το εκτιμώ βαθιά και το αγαπώ. Χωρίς αυτό δεν θα ήμουν εδώ.
-
Ποια είναι η γνώμη σου για τα μουσικά talent shows; Σου έχει γίνει ποτέ πρόταση, από την Ελλάδα ή το εξωτερικό, να συμμετάσχεις ως κριτής σε κάποιο από αυτά;
Θεωρώ ότι είναι καλό να βλέπεις καμιά φορά ταλέντα, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετό. Για να πας μπροστά υπάρχει μόνο ένας δρόμος: δουλειά, δουλειά, δουλειά. Όχι στις εύκολες λύσεις και στα παραμυθιάσματα. Χρειάζονται συστηματική εκπαίδευση και συχνή παρακολούθηση από τους δασκάλους. Καμιά καριέρα στην ιστορία της μουσικής δεν χτίστηκε από τα talent shows.
-
Είσαι πετυχημένος καλλιτέχνης με διεθνή καριέρα και συνεργασίες που πολλοί θα ζήλευαν. Η επιτυχία όμως συνδέεται και με την ευτυχία; Πώς την ορίζεις εσύ την ευτυχία;
H επιτυχία και η καταξίωση, η αγάπη του κόσμου το βάλσαμο. Φυσικά και πάντα υπάρχει και ο χρόνος για προσωπική ζωή. Ο στόχος όμως είναι ένας. Η ζωή και αυτό που σου προσφέρει μέσα από συνεργασίες και ταξίδια. Αυτή είναι η πορεία, το ταξίδι, η ευτυχία.
-
Τι θέση έχουν ο ρομαντισμός, η αγάπη και ο έρωτας στη ζωή σου;
Ήμουν πάντα αφόρητα ρομαντικός και ευαίσθητος απέναντι στους ανθρώπους. Είμαι από τους τυχερούς. Έχω ζήσει έντονα, έχω αγαπήσει και αγαπηθεί πολύ, με πάθος! Ο ρομαντισμός είναι μια στιγμή που δεν κρατάει για πολύ. Η αγάπη και ο έρωτας όμως, το ολοκληρωτικό δόσιμο, κρατάει για πάντα μέσα σου.
-
Ως παιδί πέρασες δύσκολα, καθώς χρειάστηκε να μεγαλώσεις μακριά από τους γονείς σου. Επιθυμείς κάποια στιγμή τη δημιουργία της δικής σου οικογένειας ή λόγω των καταστάσεων που βίωσες ένα τέτοιο βήμα σε φοβίζει;
Το έχω σκεφτεί πολύ αλλά για να πάρω την απόφαση να αποκτήσω παιδί θέλω όλα να είναι τακτοποιημένα στη ζωή μου. Θα ήμουν καλός πατέρας και δυστυχώς δεν θα χαλούσα χατήρι στο παιδί μου. Θα του έδινα τα πάντα, έχω τόσα να του δώσω… Είναι ένα όνειρο ζωής!
-
Πρόσφατα πραγματοποίησες µια μοναδική εμφάνιση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με το «So in love». Δώσε μας μια εικόνα εκείνης της βραδιάς…
Στην παράσταση «So in love» ακούστηκαν τραγούδια ερωτικά, σόλο άριες και έξυπνα ντουέτα από τα πιο μεγάλα και γνωστά μιούζικαλ, από το θέατρο αλλά και τον κινηματογράφο. Sundet Bouleverd (Andrew Lloyd Webber), Les Misérables (Claude Michel Schoenberg, Alain Boyblil), West Side Story, Candide (Leonard Bernstein, Stephen Sondheim), The King and I (Rodgers and Hammerstein), Kiss me Kate (Cole Poster). Μαζί μου τραγούδησαν οι εξαιρετικές σοπράνο Βασιλική Καραγιάννη και Μυρσίνη Μαργαρίτη.
-
Ποιο τραγούδι σε συγκινεί και απολαμβάνεις να το ερμηνεύεις στις συναυλίες σου;
Πάντα υπάρχει το Empty Chairs at Empty Tables που τραγουδάει ο Marius στο μιούζικαλ Les Misérables – αφού έχει χάσει όλους τους αγαπημένους του φίλους στα οδοφράγματα, αλλά έχοντας πάντα στο πλάι του την αγαπημένη του Cosette.
-
Υπάρχει στο εξωτερικό αυτή η προσωπική επαφή του κόσμου με τον καλλιτέχνη που υπάρχει στην Ελλάδα; Τι είναι πιο σημαντικό για σένα: το χειροκρότημα του κόσμου μετά το τέλος μιας παράστασης ή τα λόγια που θα ανταλλάξεις με κάποια μερίδα του κοινού backstage;
Και τα δύο παίζουν έχουν σημασία. Το χειροκρότημα δείχνει την αγάπη προς την τέχνη που υπηρετώ και η ανταλλαγή σκέψεων είναι η συνάντηση με τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Μάριο και όχι με το ρόλο.
-
Τι ακολουθεί μετά το «So in love»; Ποια τα επόμενα σχέδιά σου;
Ένας νέος ελληνικός δίσκος με τον Παρασκευά Καρασούλο, την Ελένη Καραϊνδρου, τη Δήμητρα Γαλάνη και περιοδεία σε Ελλάδα και Αμερική. Η μεγάλη μας περιοδεία το καλοκαίρι με καλεσμένους μου το Θοδωρή Βουτσικάκη και τη Δήμητρα Σελεμίδου θα ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας με νέες ιδέες, νέα τραγούδια και ένα έξυπνα δομημένο πρόγραμμα που θα παρασύρει το κοινό μας. Από Οκτώβριο θα βρίσκομαι σε Αυστραλία, Αμερική, Καναδά και σε περιοδεία στην Ευρώπη.
Μάριος Φραγκούλης: Η καλοκαιρινή περιοδεία του ξεκινά από 21 Ιουνίου στις ακόλουθες πόλεις:
21/6 ΖΩΓΡΑΦΟΥ -ΑΘΗΝΑ
9/7 ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΟΙΝΙΑΔΩΝ – ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
17/7 ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
19/7 ΑΡΧ.ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΝ -ΚΑΤΕΡΙΝΗ
24/7 ΒΕΑΚΕΙΟ – ΠΕΙΡΑΙΑΣ
7/8 ΜΙΝΩΙΚΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΜΑΛΙΩΝ -ΜΑΛΙΑ- ΚΡΗΤΗ
10/8 ΑΡΧ. ΘΕΑΤΡΟ ΗΛΙΔΑ-ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
12/8 ΜΠΟΥΚΑ – ΚΑΣΟΣ
18/8 ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ – ΕΛΕΥΣΙΝΑ
21/8 ΜΥΤΙΛΗΝΗ
30/8 ΛΕΜΕΣΟΣ – ΚΥΠΡΟΣ
31/8 ΛΕΥΚΩΣΙΑ – ΚΥΠΡΟΣ
